Doğumhanede çocuğunu bekleyen bir babanın heyecanıyla edindim Veil of Maya’nın “Eclipse” adını taşıyan yeni albümünü. Uzun zamandır farklı, şaşırtıcı, vurucu bir albüm yapmalarını beklediğim nadir gruplardandır Veil of Maya. Bu duyguları bize enjekte eden, elbette ki grubun “[id]” albümüdür. Konuyu fazla uzatmadan “Eclipse” albümünü başlatıp astral yolculuğuma başlayayım.

Öncelikle bu albüme genel bir yorum yapmam gerekirse, albümün beni pek tatmin ettiği söylenemez. Bunun nedeni, oldukça yüksek bir beklenti içine girdiğimden dolayı olabilir. Açıkcası bu iş beni Veil of Maya’nın bundan sonra yapacağı albümleri için de fazlasıyla kaygılandırmaya başladı. Albümü defalarca dinledim; kulağım alışsın, yavaş yavaş sindireyim düşüncesiyle. Lâkin üzülerek belirtmeliyim ki çoğu kez albümü sıkılarak tamamladım.

Aslına bakarsak, “Eclipse” standart seviyede bir Veil of Maya albümü olmuş. Fakat “[id]” albümüyle yükselen beklentileri karşılayan bir iş olmamış. Yukarıda da belirttiğim gibi, yer yer “bitse de gitsek” durumu oluyor bazı şarkılarda. Hakkını vermek gerekir, tabii ki de gayet iyi şakılar var albümde, ama maalesef bu şarkıların sayısı çok değil, az! Zaten sorun da burda işte. Bahsi geçen iyi şarkılar da bu albüme göre iyi, bir “[id]“e göre değil.

“Eclipse”te dikkatimi çeken özellikle iki şey var. Bunlardan birincisi, bariz ortada olan melodi eksikliği. “[id]” albümünde neredeyse tüm şarkılar melodik, organize ve güçlüyken, bu albümde organizelik ve güç dışında eksik olan şey bence melodi. Tamam Marc yine mükemmel rifler yazmış, ama tuzunu az koymuş bu kez. Vokale hiç lafım yok, canavar gibi dolu dolu ve baya kaliteli olmuş yine. Davula ise bence bir önceki albümlerdeki progresif yanını biraz olsun kaybetmiş gibi.

Üzerinde durmak istediğim ikinci konu ise breakdown’lar. Çoğu core grupta herkes tarafından bilinen bir olay vardır. O da, şarkının son rifi vurulur, “ahan da kavga başlıyor” denir ve dalınır. İlginçtir ki bu albümde, sanırım farklı olsun diye, breakdown ile birlikte giden bir vokal var ve bu vokal kimi zaman breakdown’ı gölgede bırakabiliyor. Bu bence çok hoş durmamış.

Acımasız olmak istemiyorum çünkü hem ortada büyük bir emek var, hem de bu kalitede dinlenecek grup sayısı belli. Fakat bu albüm için en samimi yorumum, benim için “biraz” hayal kırıklığı oldu. Buradaki “biraz” da Veil of Maya’ya kıyamamamdan kaynaklanıyor; sanırım kabullenemiyorum iyi olmamış fikrini.

Bu yorumları yaparken, “[id]” albümündeki Mowgli şarkısıyla “Eclipse” albümündeki The Glass Slide şarkısının aynı şekilde başlayıp ilerlemesi de sanırım bu negatif düşüncelerimi besler nitelikte.

Son olarak diyeceğim şu ki, “[id]” albümüyle evrimini tamamlamış Veil of Maya’nın son albümü “Eclipse” bizi biraz yaralamış dahi olsa, kesinlikle dinlenesi bir albüm. Sanırım iyi işler yapmış bazı gruplar daha iyi bir iş çıkarma kaygısı taşırken bu tarz düşüşler yaşayabiliyorlar. Biz yine de beklentilerimizi yüksek tutmaya devam edelim, çünkü buna değer bir grup Veil of Maya. Ellerine sağlık.

Sefa YILDIRIM