Levent MUKAN

Nucleus Torn, bilmeyenler için İsviçre’den çıkma bir topluluk. Hani şu arka planda bir üyesinin aşağı yukarı her şeyi toparladığı, sonradan grupçana çalınan tiptekilerden. “Golden Age”, grubun dördüncü albümü.

Önceki üç albüm ise, sonuncusu geçen sene çıkan bir üçleme halinde aslında. “Nihil” (2006), “Knell” (2008) ve “Andromeda Awaiting” (2011)’den oluşan bu üçleme daha “Knell” aşamasını yeni devirmişken grubun beyni konumundaki Fredy Schnyder “Golden Age”i yazmış. Sonraki üç senelik süreçte ise 13 başka müzisyen ile birlikte albüm kaydedilmiş. “Golden Age”in bahsedilen üçlemenin gerisinde bir yere oturduğunu da belirtmek gerekiyor, yani konsept albüm kafalarına yatkınsanız başlangıç noktanız “Golden Age”. Valla ben adamın yalancısıyım.

Ortada oldukça bol katmanlı ve zengin bir müzik var. 70’ler prog rock havası dışında popa ve metale de dokundurmalar da mevcut. Gerçi Death Triumphant dışında genel olarak tarzı metale sokturmak zor. Prog rock daha bir oturuyor gibi, tabii illa janralandırmak zorundaysak geçerli tabii bu. Genede eski prog rock sevenlerin bakabileceği bir nitelik taşıyor denebilir.

Müzisyenler arasında adını asla bakmadan yazmayı başaramadığım ELUVEITIE vokalisti Anna Murphy ile VALBORG, WOBURN HOUSE, ISLAND gibi gruplarla çalışmış olan Christian Kolf vokalizm görevini üstlenmişler. Oldukça iyi bir iş çıkardıkları söylenebilir.

İlk paragrafta Fredy Schnyder’ın albümü yazdığını söylemiştim. Bu arkadaşımız albümü sadece yazmakla kalmayıp aynı zamanda hatırı sayılır bir kısmını çalıyor da. Flüt, keman, çello gibi enstrümanlar ve vokaller dışında neredeyse her şeyi Fredy çalmış. Şarkıların güzelliği dolayısıyla iyi de çalmış diyip geçiyorum.

Albüm kendisini “aa çok iyi lan” şeklinde dinlettiriyor ve 6 şarkıcık olmasına rağmen şarkılar uzuncana. O açıdan neredeyse tek bir akan şarkı var diyebiliriz. Sonuç itibariyle 70’ler prog rock seven, veya sakin ve cici müzik seven, veya bu tip yeni bir şeyler arayan herkese tavsiye ederim “Golden Age”i.