Kuzey’in çalışkan çocuğu Vintersorg (ya da dandik diğer takma adıyla Mr. V) ile grupdaşı Oystein G. Brun’ün 2005 oluşumlu ve ambigram logolu grubu CRONIAN’dan bahsedelim bugün biraz.

Bu iki isme baktığımızda aklımıza gelen ilk grup, elbette ki BORKNAGAR. Aslına bakarsanız, CRONIAN’a bakınca da aklımıza gelen ilk isim BORKNAGAR. Hatta daha da ileri gidelim, “Terra” bakınca aklımıza ilk gelen şey, CRONIAN’ın, kullanılmayan BORKNAGAR bestelerine biraz daha sinematik bir hava katılarak sunulduğu bir oluşumdan daha fazlası olmadığı.

Albüm kitapçığına baktığımda gördüğüm gayet hoş buzul fotoğraflarının aralarında yazan yazılar, “Terra”nın her şeyinin bu ikili tarafından yapıldığını söylese de, “Terra”yı benim için can sıkıcı yapan asıl unsur da karşımızdaki müziğin bu iki yetenek abidesinden çıkmış olması. “Terra”, BORKNAGAR ve sayısız başka işlerini bildiğimizi bu ikiliden çıkabilecek şeyleri bilen benim gibiler için, ne yazık ki bir hayal kırıklığı olmanın ötesine geçemiyor. Zira albüm birbirine benzer şarkıların, ikilinin çok alışık olduğumuz tarzları içinden çıkmayan, bol klavyeli, bol katmanlı bir dışavurumu olarak göze çarpıyor.

Elbette ki Vintersorg dinliyor olmak, onun pamuk sesini Brun’ün yarattığı soğuk katmanlar arasında duymak çok güzel. Lâkin ortada olan bir şey var ki “Terra” CD’mi bilgisayara her takışımda aklıma gelen şey, 2005 dolaylarında Vintersorg ve Brun’ün BORKNAGAR’daki diğer grup elemanlarıyla şu tarz bir diyaloğa girmiş oldukları:

Oystein: Asgeir be, şu bol klavyeli parçalar konusunda ne diyosun?
Asgeir: Ne diyim abi, bize olmaz o.
Oystein: E o zaman Vintersorg’la biz onları adam edip ayrı bi isimle sunalım.
Asgeir: Bana uyar.
Vintersorg: Siz de katılın abi.
Asgeir: Yok ya, benim bin tane işim var. Yeni SPIRAL ARCHITECT albümünü de bu sene kesin çıkıyo zaten.
Oystein: Hadi ya valla mı?
Asgeir: Tabi tabi kesin.
Vintersorg: E hadi madem. Ben de “Solens Rotter” için dijital davul yazma alıştırması yapmış olurum. Oystein sen şu senfonik plug-in’leri bi CD’ye at, yardıralım.

“Terra”yı dinlerken, gerçekten de çok etkilendiğim bir yer olmuyor. Projedeki iki ismi de çok sevdiğimden, albümü defalarca kez dinledim, hatta CD’lerim arasında tam alışamama ve sevemememe rağmen en çok CD player yüzü görmüş albüm bile olabilir. Ancak olmuyor, olamıyor. Kötü değil belki, ama “Terra”da kesin bir olmamışlık var. Fazla sunî oluşu, akılda kalıcı çok az şeyinin olması gibi pek çok etmen, “Terra”nın başlatılmasına gerek olmayan projeler denizi içerisinden çıkmasına engel oluyor.

Az içeri dalarsak, Colures hariç albümdeki tüm şarkıların Oystein G. Brun tarafından yazıldığını görüyoruz. Vokallerden ve bas gitardan Vintersorg sorumluyken, davul yazımı ve orkestrasyon da iki müzisyen arasında paylaşılmış. Şarkılar arasından, girişi yapan Diode Earth ve soğuk melodisiyle belki de albümün en çok öne çıkan şarkısı olan The Alp diğerlerine göre daha bir parlıyor. Kalan şarkılar gerek heyecan eksiklirei, gerek de öne çıkar ve karakter belirleyen yanlarının az olması nedeniyle hep biraz arka planda kalıyor, yazının bu şekilde olumsuz kalmasına neden oluyorlar.

Son kelamda diyebileceğim, “Terra”nın dinlenilmediğinde herhangi bir şey kaybettirmeyecek bir albüm olduğu. Vintersorg müthiş bir adam, o kesin. Oystein G. Brun’ün de BORKNAGAR’da neler yaptığı malûm. Lâkin CRONIAN bu iki ismin geçmişleriyle boy ölçüşme konusunda sınıfta kalan, ortalama bir albüm. İki müzisyene karşı bir sempatiniz varsa ve henüz dinleme fırsatınız olmadıysa bir şans tanıyın, ancak bu ikilinin şimdiye dek kafanızda oluşturduğu büyük imajları biraz unutmaya çalışarak dinlerseniz, albümden alacağınız zevk adına daha hayırlı olur.