ARKONA’yı neredeyse tüm şarkılarının sözlerini ezbere bilecek kadar seven biri olarak yeni albümün tanıtım trailer’ını izlediğimde ne yazık ki hiç heyecan duymamıştım. OPETH’in “Heritage”ıyla ilgili ilk açıklamalar medyada yer bulmaya başladığında çokça sinirlenip OPETH CD’lerini yakan çocuk gibi sadece haberlere veya parçalardan kısa kesitlere dayanarak önyargı geliştirmemem gerektiğinin farkındaydım.

İlk dinlemelerimde beni içine çekemeyen bir albüm olduğu için de kritiğini yazmak için uzunca bir süre bekledim diyebilirim ancak ne yazık ki fikrimde önemli bir değişiklik olmadı.

ARKONA albümlerini genelde ufak çaplı bir savaşın renkli hikâyeleri olarak görürüm. Fırtına öncesi sessizliğiyle girip kılıç kalkan sesleriyle hareketlenen, ilk kan döküldüğünde ciddileşip sertleşen veya işler sarpa sardıkça işin içine şamanların girdiği anlarla dolu müzikal hikâyelerdir hep. Mutlaka sevimlilik kapsülü iki ya da üç şarkı olur; çığlıklar, kahkahalar ve yerel enstrümanlar vazgeçilmez elementleridir ARKONA’nın. Son gözlemim ise tüm albümlerde savaşta eşini veya sevdiğini kaybeden bir kadının ağzından yazılmış parçalara yer veriyor olmaları. “Stenka na Stenku” EP’sindeki Korpiklaani’leşme eğiliminin tüm albüme yayılmış olmaması tabii ki iyi haber, hatta az önce değindiğim örgülerle kendi “formül”lerini geliştirmiş oluşlarına sevindim diyebilirim. Fakat adını artık Avrupa’dan da dışarıya duyurmaya başlamış bir grup için izleyiciye konserlerde merakla beklenecek bir parça sunmamışlar bu albümde.

Albümleri olumsuz yönde eleştirirken çoğunlukla “müziklerine/türlerine yeni bir şey katmamış” gibi ifadeler kullanırız. İlginçtir ki bu albümde hem folk metal hem de ARKONA adına pek çok deneme ve yenilik mevcut. Ortalamanın altında tanınırlığı olan bir metal grubu için Kazan Devlet Konservatuvarı Oda Orkestrası ve Moskova Devlet Konservatuvarı Korosu gibi afili sanatsal oluşumlarla çalışmak kayda değer bir olay. Epikliği yerel enstrüman ve uzun mu uzun pasajlarda aramaya alışmış kitle için kısa ve çok sayıda şarkıya yönelmek de radikal bir hareket. En uzun parça 5 dakika 51 saniye, bu kötü veya yanlış demiyorum. Ancak parçaları kısa tutmak hakkı verilmesi gereken bir iddialılık barındırmalı, 4567 konuk sanatçı ile olsa olsa göz boyanır. Bunun üstüne kimilerine itici gelen (mesela bana), kimilerine göre de çok doğal ve hatta “olması gereken” kabul edilen heavy metal nağmeleri eklenince hakikaten alışılmışın dışında bir albüm çıkarmış grup. Bu albümle ilgili olarak tadımı kaçıran şeylerin aslında folk metal dinleyicisinin beklentilerine gayet denk gelen renkler olmasına şaşırdım albümü dinlerken.

29 yaşında ve bir çocuk annesi olan Maria Arhipova’nın sesi yaşı ilerledikçe olgunlaşıyor. Brutali gelecek vaad ederken, clean’i daha dingin ama yeri geldiğinde epik bir hal alıyor. Özellikle Bolno Mne parçası bu hususta öne çıkıyor. Masha’nın “Goi, Rode, Goi!” albümünde yer alan Liki Bessmertnykh Bogov parçasında denediği vokal tarzını daha da geliştirdiği bu parça, kanımca albümün en akılda kalıcı şarkısı. Albümle aynı adı taşıyan parça ise kuşkusuz üzerinde en çok kafa patlatılmış olanı. Gitar tonunun Drudkh’u hatırlattığını söylemeden edemeyeceğim. Öte yandan hiç beklenmedik şekilde Stenka na Stenku albümdeki tek neşeli parça. Oysa bıcırıklık namına bize hep alternatifler sunardı bu pek çok sevdiğim grup.

Grubun en kıdemli üyesi olan davulcu ciddi anlamda yeteneğini konuşturmuş, ne yapmaması gerektiğini çok iyi bilen bir şahıs olduğunu düşünüyorum. İlaveten davulcunun, Masha’nın eşi olan gitarist ve basçının ROSSOMAHAAR isimli senfonik black metal gruplarıyla Slav illerini gizliden gizliye sallamakta olduğunu not düşmek isterim. Yaşı bir hayli geçkin olan bu vodkacı abilerin Masha gibi üretken ve “delikanlı” bir kadınla şarkı yazma süreçlerinde enteresan diyaloglara girildiğinden eminim. Parçalar arasında birbirine uymayan paternlerin bundan kaynaklı olduğunu tahmin ediyorum.

Ezcümle, folk metal türünde en sevdiğim grup olan ARKONA, sağlam müzisyenlik ve müzikal zenginlik barındıran 6. stüdyo albümleri “Slovo” (“Söz”) ile zihinlere yeterince işleyen parçalar sunmayı ne yazık ki başaramamış.