# - A - B - C - D - E - F - G - H - I - J - K - L - M - N - O - P - Q - R - S - T - U - V - W - X - Y - Z
Son Haberler
Anasayfa    /    Haberler
Yeni DREAM THEATER albümüne ilginç itham
12.09.2011

Kopya mı çektiler?

Thiago Campos adlı Brezilyalı gitarist/yapımcı, yeni DREAM THEATER albümü “A Dramatic Turn Of Events“teki şarkıların en az 5 tanesinin, grubun “Images & Words” albümündeki şarkı yapılarının bire bir kopyaları olduğunu iddia etmiş. Campos, gerekçelerini ve aynılıkları facebook sayfasından açıklarken, şu şarkıların birbirleriyle aynı iskelete sahip olduklarını öne sürmüş:

On the Backs of Angels – Pull me Under
Lost Not Forgotten – Under a Glass Moon
This is the Life – Another Day
Far from Heaven / Breaking All Illusions – Wait for Sleep / Learning to Live
Outcry – Metropolis Part 1

Mike Portnoy da forumunda bu konuya cevap vermiş ve şöyle demiş:

Tebrikler Thiago…. Tam isabet! Yazdığın her şeyi ilk dinlemede, anında fark ettim ve bunu çok garip buldum. Eğer bu bilinçli bir şeydiyse, demeliyim ki bu hoş bir fikir. Ancak eğer gizli şekilde ve çaresizce geçmişi tekrardan yazmaya çalıştılarsa, bu pek de iyi bir fikir sayılmaz. Sanırım gerçek sebebi sadece kendileri biliyor.

Campos’un yazısından bir örnek verelim:

İntro clean/akustik gitar 2x
Tüm grup + tematik gitar solo 1x
*Sakinleşme*
Mısra 1: Piyano + vokal
Mısra 1: Piyano + vokal + gitar sesi artar
Nakarat: Davullar yavaşça artıyor
Tematik solo, bu kez daha sessiz ve sakin (“Another Day”de saksafon, “This is the Life”ta daha clean bir gitar ve klavyeyle)
Mısra 2: Mısra 1′in bir groove üzerine çalınan armonik/melodik hali
Nakarat
Köprü + tırmanış
Solo (Temadan türetilen)
Nakarat (En güçlü şekilde)
Enstrümantal kapanış (“Another Day”de saksafon, “This is the Life”ta daha clean bir gitarla)

  Yorum alanı

“Yeni DREAM THEATER albümüne ilginç itham” yazısına 30 yorum var

  1. lefthandpath says:

    sefilleri oynuyorlar resmen.

  2. Milky Flames says:

    oturun dinleyin,mis gibi album yapmis adamlar.

    ona bakarsak opeth’de birebir $arki kopyaliyor camel’dan. muzik muziktir. yok iskeleti ayniymis yok bilmemne…

    hen

    @Milky Flames, Opeth vasıtasıyla ne Camel muhabbeti döndü arkadaş şu sitede.

    Aykut Özen

    @hen, ahahah kesinlikle.

    b

    @hen, mecbur dönecek. başka çaresi yok. sadece bu sitede değil yurt dışında her yerde dönüyor bu muhabbet. sen özgünlük timsali orchid, morningrise, blackwater park albümlerini yap sonra bambaşka sulara açıl ending credits’i heritage’i yap sonra da camel muhabbeti dönmesin olacak şey değil.:) özgünlüklerini elden bırakmasalardı.:)

    blackroseimmortal

    @Milky Flames, hangi şarkılar oldupunu yazsaydın iyi olurdu…

    in the court of the crimson king

    @blackroseimmortal, benighted-never let go

    Junkie Ghoul

    gün geçtikçe opeth’e saygım azalmaya başladı

    in the court of the crimson king

    @Junkie Ghoul, opeth metal camiası içerisinde en çok riff araklayan gruplardan biridir. opeth fanboyZ tayfası da bunu kabul etmeli.

  3. Albümü dinlemedim henüz, bunun dışında nedense Portnoy fırsatını buldukça bok atanlara destek çıkacakmış durumu uyandı bende. Hayırlısı diyorum.

  4. Kemal says:

    Album benim biraz beklentilerimin altinda kaldi ama haberdeki suclama komik olmus bence. Asagi yukari her grubun bir sarki/album yazma formulu vardir bunda sasilacak ne var bu kadar anlamadim. Haberi gorunce sandimki az bilinen bir prog grubunun melodilerini araklamislar.

    Mesela, Death in son 4 albumundeki asagi yukari tum sarkilar ayni kurguya sahip degil mi ? Sarkilarin neresinde enstrumental bir kisima gececegi, Chuck in solosunun nerede baslayacagi filan mesela. Bu Death in kendini kopyaladigi anlaminami geliyor simdi :D

    Diger bir ornekte Metallica; RTL-MOP-AJFA birebir ayni kurguya sahip albumler degilmi ? Sirasiyla, hizli gaz bir thrash acilisi (Fight fire-Battery-Blackened), Albumle ayni adi tasiyan epik sarki (master-lightning-justice), ardindan mid-tempo thrash sarkisi (for whom,thing that,beholder), 4. sirada ballad gibi baslayip sonra patlama yapan sarki (fade-sanitarium-one), 8. sirada entrumental sarki… falan filan. Simdi bu hirsizlikmi yani ? Butun bu sarkilarin melodileri riffleri farkli, sadece ayni “tarzda” sarkilar.

    Neyse yani bu “kopyacilik” suclamasi komik geldi ondan dedim, eskiden boyle seylere “sarkilar ayni formule bagladi, kendilerini tekrar ediyorlar” filan denirdi.

    Junkie Goul

    aklımdakileri döktün. ”dream theater tuvaletten çıkarken ellerini yıkamıyor” deseler, Portnoy ”evet kaç kere yakaladım” diye destek çıkar. iyice mazlum rolü oynayıp saçmalamaya başladı

    Kemal

    @Junkie Goul, haha evet aynen. Sanki Portnoy la yapilan son 3 albumde daha onceki sarki kaliplarinin disina cikilmis, cok acaip farkli isler yapilmis gibi Portnoy un yorum yapmasi komik olmus.

    Burak Canik

    @Kemal, haha doğru ironik olmuş biraz. yalnız tam olarak aynı şey değil üstte yazdığın yazıdakiler. aynı kurgu olağan bişey. birbirine benzeme apayrı birşey.

    Kemal

    @Burak Canik, Dogru soyluyorsun, aslinda benimde demek istedigim oydu. Fakat elemanin suclamasi da zaten “riffler ve melodiler benziyor” degil, “sarkilarin altyapilar-kurgulari birebir ayni” seklinde. Bende o yuzden ornek verirken kurgulari ayni olan fakat melodiler/riffleri farkli olan sarkilardan ornek vermeye calistim. Ama haklisin belki daha iyi ornekler verilebilirdi.

    zul

    @Kemal, iyi de adam 5 şarkının birebir tüm yapısından bahsetmiş, sen 2. paragrafta chuckın nerde solo gireceğini tahmin etmekten, 3. paragraftada albüm parça sıralamasından bahsetmişsin, oldu mu yani Kemal.

    Kemal

    @zul, Yukarida dedigim gibi daha iyi ornekler verilebilir elbet. Ama bu verdigim orneklerinde cok alakasiz oldugunu dusunmuyorum.

    Mesela adamin yukarida yaptigi parca cozumlemesini birebir sekilde Death in bircok parcasi icin yapabilirsin. Yani adam DT sarkilarinda nasil gitarlarin nerede azaldigi, nakaratin nerede guclu soylendigi yerler ortusuyor demisse, Death sarkilarinda sololarin girdigi yerler nakarattan once kac tane verse oldugu filan genelde hep bellidir. Adamin yukarida yaptigi suclamayi Death icin yapmak ne kadar mantiksizsa DT icin yapmakta okadar mantiksiz diyorum.

    Metallica ornegini gelince orada sarkilar arasinda birebir altyapi ortusmeleri var (mesela en barizi one,fade to black, sanitarium uclusu). Bu bahsettigim ortusme aynen adamin DT sarkilari hakkinda soyledigi sey. Ben buna ek olarak sadece sarkilarin degil butun o 3 albumun kurgusunun birbiriyle ortustugunu not dusmek istedim.

    Kisacasi adamin yaptigi seyi alip bircok gruba uygulayabilir; aynen elemanin yaptigi gibi sarkilarin kurgularinin haritasini cikartabilirisiniz. Bunu yaparsaniz zaten bircok grubun kendi icinde cok benzer kurgular kullandigini gorurusunuz. Bu pekte sasirtici bisey degil.

    Yani demek istedigim sey kisaca su, Thiago adli elemanin “aha bakin Dt nin sifresini cozdum” diye koydugu seyler zaten bircok grubun yillardir yaptigi bir olay. Bunu kalkipta sanki cok buyuk bir is yapmis gibi sunmasi ve ucundanda gruba kopyaci demesi bence cok komik. Dikkat ederseniz yazinin girisinde de bol bol kendi gruplarinin reklamini yapmis ve linkler vermis, adamin amaci biraz daha farkli gibi geliyor bana.

  5. Itachi says:

    Facedeki ”great job man,great work” sözleri fazlasıyla komik geldi bana.Sanki millet DT’nin bir açığını arıyormuşda zafer kazanmışlar gibi.

  6. absolutezero says:

    opeth de dream theater da sürekli kendini tekrar ediyor zaten. ama müzikleri güzel mi, tabi ki de güzel.

    in the court of the crimson king

    @absolutezero, opeth ilk iki albümünde doom metalimsi bir müzik , sonraki 4 albümünde progresif metal, sonraki albümünde progressive rock, daha sonra da jazz metal yapmış bir grup. kendini tekrar ettiğini düşünmüyorum. he bi tek deliverance albümü tekrar olarak değerlendirilebilir.

    hen

    @in the court of the crimson king, sonuçta 7 nota var, herkes kendini tekrar ediyor.

    Junkie Ghoul

    @in the court of the crimson king, öyle değil!

    ilk 2 albüm black metal yönü ağır basan progresif hede hödö, ondan sonra akerfeldt’ın vokali yerine oturunca taş gibi death metal ile sentezlenmiş progresif öküzlük, daha daha sonra progresif rock ayakları ve 70ler hastalığı. daha daha sonra progresif rock tarafı ağır basan, arada death metal ögeleri sıkıştırılmış albümler. en sonunda metalle alakası kalmayan progresif&jazz&rock çiftleşmesi. öeaaaaah

  7. Ubeydullah İndiroğlu says:

    Mike Portnoy tam bir liseliymiş lan. Sanki kendi gruptayken çok iyi yöne sokuyordu grubu. Opeth’den BTBAM’den falan kopyalayacaklarına Images And Words’ü on defa daha çıkartsınlar,razıyım.

  8. Erol Toksoy says:

    Portnoy yeteneğiyle kazandığı saygıyı kişiliğiyle yitirme yolunda malesef. Bırak kardeşim eski sevgilin kime veriyorsa versin sen yeni sevgili bul kendine.

  9. berış says:

    yemin ederim benim de aklıma gelmişti. doğru bir saptama..

  10. mel says:

    farkettiniz mi bilmiyorum ama tuğba ekici de hülya avşar’ı andırıyo ve üstüne hiç birşey koyamadı. hep aynı tarz şarkılar.

  11. blackroseimmortal says:

    octavirium’daki muse rip-off rezaletinden daha iyidir bence… en azından kendilerini kopyalıyolar…

    neyse her dt albümünde olduğu gibi bu albümde de dt hep kendini tekrarlıyor, hangi albümden hangi parçaları almışlar tam kestiremedim ama bu albüm diğer dt albümlerden çok daha kasıntı olmuş… “progresif” olcaz diye kıçlarını yırtmışlar sanki…

  12. Sambalici says:

    mevzular birbirine girmiş. bir kere mevzu sadece tek bir şarkının kopyalanması değil tüm albümün birebir tekrar edilmesi. ikincisi kurgu olarak birebir aynı albümü 20 sene sonra tekrar etmek “progresif” olduğunu iddia eden bir grup için ironik bence. şarkı kurgularını birebir almak ile “aynı tarzda” şarkı yazmak arasında da çooook farklar var. şarkı yazarken bir bölümün kaç bar sürdüğü, kaç kere tekrarlandığı bile şarkıya farklı bir karakter katar. elbette müzik kalıplar üzerinden üretiliyor, pop müzik aynı verse-chorus düzenini kullanarak işliyor yıllardır. ama burada problem:
    -tüm albümdeki şarkıların birebir yapısal olarak tekrar edilmesi
    -bunu “progresif” olduğunu söyleyen bir grubun yapması. progresif olmak çok teknik olup garip zamanlarda müzik yapmakla olmuyor, ona enstruman mastürbasyonu diyoruz biz.

    grupların kullandıkları belli şarkı kalıpları vardır, ancak tutup da bir albümü komple birebir form olarak kopyalamazsın. form olarak almayıp da benzer bir albüm üretmiş olsalardı bi şey demezdim ama adamın dediği gibi şarkıları bar-bar aynı formda dizdilerse gıdım saygı duymam bu işe.

  13. dedektif gadget anasını satiym.

  14. mikesever says:

    Thiago Campos denen zibidi, yeryüzünün en yarmış Dream Theater Tribute grubunun gitaristidir. milyon tane petrucci signature gitarı vardır. Her eleman başka ülkelerden gruba katılır. o dediyse doğrudur. ki onu geçtim ben diyorum.

Yorum Yazın

*

"Yaptığım yorumlarda fotoğrafım da görüntülensin" diyorsan, seni böyle alalım.
Pasif Agresif, bir Wordpress marifetidir.