Akılda kalıcı, teknik, melodik, yaratıcı, özgün bir tınısı olan, temiz prodüksiyonlu, besteye yatırım yapan ve Kanadalı olmak gibisinden sayısız övgü tanımlamasını içinde barındıran bir albüm var bugün karşımızda.
NEURAXIS, bana kalırsa teknik death metalin adı daha çok bilinmesi gereken gruplarından biri. Zira türü bir üst noktaya taşıyan ve yazının ilk cümlesinde geçen çok sayıda unsuru aynı anda bünyelerinde barındırıyorlar. İsterseniz gelin, manyak gibi bunları tek tek inceleyelim.
Akılda Kalıcı: NEURAXIS’i bilen bilir, riflerinde, melodilerinde, her zaman bir akılda kalıcılık barındırır. Bitti, diğer maddeye geçelim.
Yok lan manyak mısın, böyle açıklamayacağım elbet. NEURAXIS şarkılarında sadece fon olsun diye vurulan power chord’lara, dümdüz tarama riflere pek rastlamazsınız. Albümlerinde klip çekilebilir bulabileceğiniz birçok şarkı vardır ve bu sebepten her kritikte başka yorumcular tarafından öne çıkarılan şarkılara rastlayabilirsiniz. Gitaristlerin seçtikleri notalar, yazdıkları rifler konusunda çok zevk sahibi insanlar oldukları ve bir rifin, bir partisyonun nasıl zenginleşeceğini, kişilik kazanacağını çok iyi bildikleri, “Asylon”un da her yerinden okunabiliyor. Her şarkıda, duyduğunuz anda sevebileceğiniz pek çok bölüm mevcut.
Teknik: NEURAXIS saniyede on beş nota basan ve teknik olmak adına teknik olan gruplardan biri değildir; ancak çaldıkları rifler, kullandıkları tempo değişimleri, şarkılardaki varyasyonlar ve kimi riflerin icra bazında gayet kasış olması, onları teknik death metal çerçevesine sokmaya yeten etmenlerdir. Sayfadaki stüdyo videolarından, grubun ne yaptığını bilen müzisyenlerden kurulu olduğu zaten yeterince anlaşılıyor.
Melodik: Grubun melodik yanı, NEURAXIS’i benzerlerinden ayıran özelliklerden biri. Genelde tarama melodileri sevseler de, çoğu rifin içine yedirilmiş pek leziz melodiler, grubun olmazsa olmazlarındandır. Bu melodilerde genelde gergin bir hissiyat sezilse de, çok sayıda grupta rastlanan ve benzer nota bileşimlerinin kullanıldığı uğursuz ve tat kaçırıcı (olumlu anlamda) melodilere rastlayamazsınız. Grup, takipçilerinin bildiği üzere kendine has ve kendini belli eden bir melodi anlayışına sahiptir. “Asylon” da bu olayın yansımalarıyla dolu. Misal alttaki “Asylum”un 1.01′ine gidin ve melodi ve rif nasıl ustaca iç içe geçirilir ve her açıdan yardıran bir hale sokulur tanık olun.
Yaratıcı: Göreceli bir kavram olsa da, NEURAXIS müziğinde gerçekten de yaratıcı ve kişilikli bir yapı olduğunu düşünüyorum. Parçalar klasik şarkı yapıları içerisinde hareket etmek için kasmazlar ve bu sayede çok farklı karakterde şarkılar ortaya çıkar. Bazen bir şarkı tek bir rifle bir anda bambaşka bir hissiyata bürünür ve bu beklenmediklikler müziğin dinlenirlik süresini arttırır. Elbette sayısız grup bu tarz şeyler yapıyor ama konumuz NEURAXIS ve bunu onlar da yaptığına göre, bahsetmemde bir sakıntı yok. Bugün senin günün NEURAXIS! Bugün senin günün!
Özgün: NEURAXIS’in daha çok bilinir olmasını isteme sebeplerimden belki de ilki bu. Bu kadar çok benzer grubun olduğu bir tarzda birkaç notayla kendinizi belli edebiliyorsanız, bu bir başarıdır. Tartışmasız başarıdır. Ve NEURAXIS bunu sonuna kadar yapan bir gruptur. NEURAXIS’i bilmiyor ve ilk kez bu yazıdaki şarkılarla tanıyorsanız öyle gelmeyebilir, lâkin grubu uzun zamandır takip edenlerin bildiği üzere, NEURAXIS’in özgün ve yalnızca kendine has bir tınısı olduğu aşikârdır.
Temiz Prodüksiyon: NEURAXIS dinlemeyi zevkli kılan şeylerden biri de albümlerdeki müzisyen işçiliğinin tadını çıkarmanızı sağlayan soğuk ve temiz kayıttır. “Asylon” bu konuda diğer albümlerin de önüne geçiyor ve iyi bir ses sisteminde dinlediğinizde adeta kafanızı ezen bir kayıt sunuyor. Kendi adıma konuşursam, tür için harita olarak kullanılabilecek cilloplukta ve soğuklukta bir kayıt var “Asylon”da. Müziğin barındırdığı zehirli havayı besleyen bu soğukluğun, bir yandan da dinledikçe dinleyesinizi getiren bir sıcaklıkla buluşmuş olması, albümün kaydına olan hayranlığımın başlıca sorumlusu.
Besteye Yatırım Yapan: Açıklamıyorum bunu, önceki maddelerden anlaşıldı işte, adamlar ne yaptıklarını biliyorlar. Maddenin isminde meymenet yok zaten, banka sloganı gibi ne o öyle. Uzun vadeli beste destek kredisi.
Kanadalı olmak: Belki de tüm bu maddeler arasından en önemlisi, ama nedenini bilmiyorum.
Maddeler ilerledikçe maddelemeli yazı tarzının da tadı kaçtı gibi evet. Madde madde açıklama işte, bir olayı yok.
Velhasılı kelam (well said), NEURAXIS “Asylon”la her açıdan tadı damaklarda kalan bir death metal sunmuş. Gayet zengin, varyasyonlu ve yıllarca dinlenecek pek çok şarkı barındıran hayli güçlü bir albüm “Asylon”. Düşünmeden tavsiye ediyorum.
Of lan nasıl sıkıcı bitirdim yazıyı, bir ay yazı yazmayınca böyle oluyor işte.
Gerçek bir death metal dersi. Hayatımda dinlediğim en özgün rifflerin bu albümde olduğunu söyleyebilirim tek kelimeyle muhteşem bir albüm. Dinleyin dinletin takip edin.
Hayvansal.
3 gündür dinliyorum da albümü,harbiden güzel olmuş özellikle 2.parça “asylum” repeate aldırıyo kendini.
Muhteşem olmuş valla
Yazı çok hoşuma gitti. Eline sağlık. :)
kritik çok güzel olmuş. albümü dinleyemedim henüz ama iştahım kabardı. ama kapak bok gibi
21.09.2011
@Ertuna Yavuz, 3d kapak yerine siyah arkaplan beyaz fontla gudubet orospu hacer diye yazsalar daha şık durur iğrenç sentetik bir havası var
21.09.2011
@Ertuna Yavuz, schopenhauer ertunaya yakışmamış kın kın
yazının özgün alt başlıklı bölümünde kelime “tınıları” olarak düzeltilirse minik bir redaksiyon yapmış olmaktan mutlu olurum. saygılar…
21.09.2011
@hihat, sağol, dediğini yaptım, hatta onunla kalmayıp tekil şahısa bile geçtim.
Neuraxis adamın bağırsağını çıkartıp duvara bağlar sonrada nasıl geberiyorsun diye karşına geçip bakar…
Bunların eski albumlerinde William Seghers diye bir gitarsit vardı o adamın yokluğu çokmu belli olmuş ne
Gerçek bir death metal dersi. Hayatımda dinlediğim en özgün rifflerin bu albümde olduğunu söyleyebilirim tek kelimeyle muhteşem bir albüm. Dinleyin dinletin takip edin.
Asylum dinlemekten öleceğim bi gün sanırım.
Nasıl şeker nasıl şeker anlatamam
Az önce Asylum çıktı karşımda. Ne tatlı bişey lan.
Geri gelin
Geri dönün ulan barzo herifler. Şu albümdeki bazı rifler 13 yıldır kafamdan çıkmıyor.