Core müziğinin en aklı başında gruplarından biri Parkway Drive. Metalcore ve deathcore’u gayet başarılı harmanlayan ve içi boş gerzek rifler ve breakdown’lar üzerine şarkı kuran amelecore gruplarının aksine, bangır bangır, insanın göğsüne balyoz gibi inen bir grup.
Avustralyalı grubun 2. albümü olan “Horizons” bana bu müzikte “Vay mnski! Adamlar sınırları aşmışlar!” dedirtmese de, var olan sınırlar içinde gayet sağlam bir müzik sunuyor. Tüm rifler ve breakdown’lar üzerine çok özenilmiş gerçek birer gaz deposu. Dinlediğim bir dünya metalcore grubu içerisinde her breakdown’unda içimin titrediği tek gruptur Parkway Drive. Albümün prodüktör koltuğunda Killswitch Engage gitaristi Adam Dutkiewicz (bir dünya metalcore grubunun da prodüktörü) oturuyor.
Tür adına her şeyin doğru yapıldığı nadir albümlerden biri “Horizons”. Metalcore dedim diye hemen Katy Perry, Britney Spears kıvamında şeker mi şeker nakaratlar beklemeyin. Albüm boyunca bir gıdım clean vokal yok. Bu arada grupta çok bariz bir Lamb of God etkilenimi de var. Özellikle vokal buram buram Randy Blythe kokuyor. Kötü anlaşılmasın, müziğe cuk diye oturan bir sesi var kendisinin.
38 dakika süren albüm Carrion, Five Months, Boneyards, Dead Man’s Chest, Horizons gibi sağlam, bangır bungur kafa göz yaran şarkılar barındırıyor. Özellikle Dead Man’s Chest’in girişinde vokalin “When your lungs collapse” diye böğürmesinden sonra giren rif kol bacak yardırır cinsten. Winston McCall’un aksanı bile insanı çıldırtan cinsten.
Yazının başlığındaki süt sözü grubun “temiz aile çocukları” imajına alenen bir dokundurma, bir çimciklemedir. Aynı diğer Avustralyalı gençler gibi bu elemanlar da birer Çılgın Sörfçü (bkz:Deep Blue albümü, Karma şarkısının klibi).
Bas gitarist dışında üyesi değişmeyen grubumuz gayet “kafa” adamlardan kurulu. Geçen sene İstanbul Live’da canazor bir konser vermiş, çok can yakmış, konserde bu albümden Idols and Anchors, Carrion ve Boneyards’ı çalmışlardı efendim.
Şahsen grubu hiç bilmeyenlere tanımlarken Lamb of God’ın biraz daha metalcore hali diyorum. Biraz denyoluk olsa da grubun sound’unu karşılıyor. Toparlamak gerekirse “Horizons”, metalcore’u en sağlam uygulayan ve işin bokunu çıkarmayan, karı kıza oynamayan, sırtını breakdown’a vermeyen, ama breakdown yaptı mı da kafa göz kırmadan bırakmayan çok kaliteli bir gaz deposu.
Kadro Ben Gordon: Davul
Luke Kilpatrick: Gitar
Jeff Ling: Gitar
Winston McCall: Vokal
Jia O'Connor: Bas
Şarkılar 1. Begin
2. The Siren's Song
3. Feed Them To The Pigs
4. Carrion
5. Five Months
6. Boneyards
7. Idols And Anchors
8. Moments Of Oblivion
9. Breaking Point
10. Dead Man's Chest
11. Frostbite
12. Horizons
Killing with a Smile ilk çıktığında dinlemiştim, o zamanlardan beri biliyorum bu adamları ve bütün albümlerini dinledim. ama boş bi grup bence. atmosferindeki burukluktan ötürü öyle aman aman gaza getirici bi tarafıda yok. bunlara yakın türde müzik yapan The Ghost Inside, Your Demise, For The Fallen Dreams ve hatta Emmure bile çok çok daha iyi bunlardan.
@like fire, Emmure yaptığı müzikten tutta şarkı sözlerine ve hatta imajlarına kadar metal müzik dinleyicilerinin aradıkları hiç birşeyi barındırmayan bir grup. bu yüzden metal dinleyicilerine göre boş tabiki. müzikal hiç bir arayışa girmeden sadece eğlence ve gaza gelme amaçlı dinlenildiği zaman müthiş keyifli bir grup. playstationda mortal kombat oynarken falan dinliyorum zevkten 4 köşe oluyorum mesela.
@like fire, Birde bu yaptıkları boş müziğe ek olarak gittikleri her yerde Rage Against The Machine cover’lamaları beni deli ediyor.Bu güzide grubumuzun adını kirletiyorlar…
@Avcı, RATM’de metal kültüründen bir grup değil. ki Bulls On Parade ve Killing In The Name Of adamların tarzına cuk oturuyor. dorock barda heavy/thrash çalan grupların bile RATM coverladığını göz önüne alınca Emmure ya da Emmure tarzı bir grubun RATM coverlamasının bin kat daha mantıklı olduğunu görmek zor olmasa gerek.
severim bu adamları bak, ne kadar bu türdeki vokallerden pek haz etmesem de gitar işçiliği iyidir. misery signals ile metalcore mu salla onları yea denmeyecek gruplardan biridir benim için
Uzun zamandır büyük bir zevkle dinlediğim bir gruptur. O kadar çok dinlememe rağmen hala mp3 çalarımda diskografisinin yeri vardır. Ama incelemede bahsettiğin vokalin buram buram randy kokmasına kesinlikle katılmıyorum. Şu zamana kadar şu grubu dinlerken aklıma bir kere bile LoG gelmedi desem yeridir hatta.
biraz da duruş olsa idare eder bi grup olabilirmiş.
metal coredan hazzetmem zerre ama trivium ile bu gruba bi saygım var ya. Cillöp gibi gitar tonları falan baya hoşuma gitmiştir. “Surf Metal” :D
22.08.2011
@SeventhSon, haha :D
Killing with a Smile ilk çıktığında dinlemiştim, o zamanlardan beri biliyorum bu adamları ve bütün albümlerini dinledim. ama boş bi grup bence. atmosferindeki burukluktan ötürü öyle aman aman gaza getirici bi tarafıda yok. bunlara yakın türde müzik yapan The Ghost Inside, Your Demise, For The Fallen Dreams ve hatta Emmure bile çok çok daha iyi bunlardan.
23.08.2011
@ismail vilehand, Emmure hayatımda dinlediğim en boş gruplardan biri.
23.08.2011
@like fire, Emmure yaptığı müzikten tutta şarkı sözlerine ve hatta imajlarına kadar metal müzik dinleyicilerinin aradıkları hiç birşeyi barındırmayan bir grup. bu yüzden metal dinleyicilerine göre boş tabiki. müzikal hiç bir arayışa girmeden sadece eğlence ve gaza gelme amaçlı dinlenildiği zaman müthiş keyifli bir grup. playstationda mortal kombat oynarken falan dinliyorum zevkten 4 köşe oluyorum mesela.
23.08.2011
@like fire, Birde bu yaptıkları boş müziğe ek olarak gittikleri her yerde Rage Against The Machine cover’lamaları beni deli ediyor.Bu güzide grubumuzun adını kirletiyorlar…
23.08.2011
@Avcı, RATM’de metal kültüründen bir grup değil. ki Bulls On Parade ve Killing In The Name Of adamların tarzına cuk oturuyor. dorock barda heavy/thrash çalan grupların bile RATM coverladığını göz önüne alınca Emmure ya da Emmure tarzı bir grubun RATM coverlamasının bin kat daha mantıklı olduğunu görmek zor olmasa gerek.
severim bu adamları bak, ne kadar bu türdeki vokallerden pek haz etmesem de gitar işçiliği iyidir. misery signals ile metalcore mu salla onları yea denmeyecek gruplardan biridir benim için
Uzun zamandır büyük bir zevkle dinlediğim bir gruptur. O kadar çok dinlememe rağmen hala mp3 çalarımda diskografisinin yeri vardır. Ama incelemede bahsettiğin vokalin buram buram randy kokmasına kesinlikle katılmıyorum. Şu zamana kadar şu grubu dinlerken aklıma bir kere bile LoG gelmedi desem yeridir hatta.