Huzur içinde yat Steve Lee. Sen bu tarza gelmiş en güzel vokalistlerden birisin şüphesiz. Bana öyle çok yolda, öyle karanlık zamanlarda eşlik ettin ki, her zaman senin adın aklımda olacak.

Bir çok yazı yazdım burada evet ama belki en özeli, en duygusalı bu albümdür. Zira hepimizin başına gelen, hayattan umut beklediğimiz, inanç istediğimiz zamanlardan birinde tanıştım “Domino Effect albümüyle. “Yaşanmışlık geyiği yapıyor adam boşversene” demekte özgürsünüz elbet ama ne kadar havalı takılırsanız takılın hepimiz bir hayat yaşıyoruz ve çoğumuz bünyemizde karaciğer ve dalaktan fazlasını taşıdığımızı farkediyoruz.

İşte bu farkedişleri bazı şeyler tetikliyor. Nasıl ki kararlarımızı vermemizi şekillendiren müzikler, kişiler, resimler, düşünce akımları varsa bizi biz yapan bazı duygular da var. Bizi ortak kılan demek daha doğru olur aslında.

Öyle bir gün düşünün ki güneş tepenizde parlıyor, havada hafif bir esinti ve sizi rahatsız eden her şeyi unutmuşsunuz, ama yine de biliyorsunuz bazı aksaklıklar orada ve sizi günden güne yaşlandırıyor. Zamanınızdan çaldıkça sizi yok ediyor. Önünüzdeki kısa sayilabilecek zamanda yapacaklarınızın çoğu yarım kalmış, bir çoğu da eksik. Olsun siz yine de ayaktasınız; çünkü “sert adam” dayanır. “Domino Effect” dinlemek bana hep böyle hissettirdi. Elbet anlatmak zor. Sonuçta herkesin kendi dünyasında olanlar büyüktür ve eşsiz derecede anlamlıdır. Yine de olsun, çabam belki ikna edici olur.

İsviçreli grubun bu albümünde beni en çok etkileyen taraf, albümün tamamındaki şarkıların özenli birer eser olduklarını belli etmeleri. Öylesine denebilecek türde şarkılar yok. 8. stüdyo albümünü çıkaran bir grup için kendi formülleri üzerinden şarkı yapmamak, onlara saygı duymak için belirleyici bir nokta bence.

Her şarkıyı bu kadar eşsiz kılansa, tabii ki Steve Lee’nin harika sesi. Öldüğü için değil, gerçekten harika söylediği için böyle söylüyorum. Ben harika diyorum çünkü bu konunun bir ölçümü yok. İyi ki de yok.

Albümde eleştiribileceğim tek taraf şarkı seçimlerindeki dağınıklık. Çok dinledikten sonra insanı allak bullak edebiliyor. Üç tane hard rock şarkısı, arkasından iki tane ballad, sonra tekrar üç tane hard rock ve sonra tekrar iki tane ballad; insanı sersem ediyor.

Yine de hard rock severlerin tam ağzında dağılacak bir albüm bence. Özellikle arabayla uzun yolda dinlemenizi tavsiye eder, iyi dinlemeler dilerim.