DYING FETUS isminin garip bir çekiciliği var. En azından bana diyeceğim, ama biliyorum ki bu şekilde hisseden başkaları da var. Death metal yapıyorlar; çatır çatır, capcanlı bir death metal yapıyorlar.

Grubun bu seferki ürünü, kendilerini etkileyen ve sevdikleri isimlerin parçalarından oluşan bir cover EP’si. “History Repeats…” adlı bu çalışmada, death metal ve grindcore’un hem az hem de çok bilindik isimlerinden seçilmiş altı adet şarkı ve bir de Rohypnol adlı yeni DYING FETUS şarkısı var.

Yorumlanan isimler METALLICA, IRON MAIDEN gibi şarkıları herkesçe bilinen gruplar olmadığından, DYING FETUS tüm cover’larda orijinallere sadık kalmaya çalışmış, çoğunda neredeyse bire bir çalmaya özen göstermiş.

Baştan söylemek gerek ki DYING FETUS her şarkıda nefis bir iş çıkarmış. Gitar, davul ve basın genelde orijinallere sadık kalma amacı güttüğü şarkılarda, fark yaratan en büyük unsur John’un ve Sean’ın vokalleri. Onların da ne kadar iyi olduğunu DYING FETUS dinleyen herkes biliyor zaten. Devasa kayıt da eklenince, EP tadından yenmez olmuş.

Açılışı yapan DEHUMANIZED, sanırım çok kişi tarafından bilinmeyen ama hele ki DYING FETUS seviyorsanız mutlaka bilmeniz gereken bir grup. Şu an dağılmış olan grubun 1998 çıkışlı “Prophecies Foretold” albümünden Fade into Obscurity ile açılan EP, daha ilk andan DYING FETUS’a benzer müzik yapan bu grubun nasıl görmezden gelindiğini size fark ettirecektir. Neden, çünkü “Prophecies Foretold” gerçek anlamda TAŞ gibi bir albümdür. DYING FETUS bu cover’ıyla, New Yorklu grubu daha önce duymamış -muhtemel- büyük çoğunluğun DEHUMANIZED’dan haberdar olması adına iy bir iş yapmış.

DYING FETUS cover’ı.

Sonraki şarkı, açıklama gereği duymadığım NAPALM DEATH’ten, sevip de kavuşamayanlar için geliyor: Unchallanged Hate. NAPALM DEATH’in grindcore’un kitabını yazdığı 1988 çıkışlı “From Enslavement to Obliteration” albümünden, yine orijinaline sadık kalınan bir yorum ve doğal olarak ezip geçen bir şarkı.

Orijinali.

Bir sonraki Gorehog, türe aşina olanların adını duymuş olacağını tahmin ettiğim BROKEN HOPE’un 1991 çıkışlı ilk albümü “Swamped in Gore”da yer alıyor. DYING FETUS’ın BROKEN HOPE’u bir ilham kaynağı olarak görüp görmediğini bilmiyorum, ancak BROKEN HOPE’un DYING FETUS müziğini öyle ya da böyle etkilemiş olduğu ortada; ya da en azından iki grubun paylaştığı epey benzer müzikal unsur mevcut.

DYING FETUS cover’ı.

Dördüncü sırada yeni bir DYING FETUS şarkısı var. Rohypnol adlı bu grindcore eseri, 43 saniyelik süresiyle EP’nin en kısa çalışması. İlk 30 saniyesi düz ve basit bir groove üzerine kusulan pig squeal’lerden ibaret olan şarkının son 15 saniyesi de yüzde yüz bodoslama bir kaostan ibaret.

Sonraki şarkı, İngiltere’nin death metaldeki gururlarından BOLT THROWER’ın 1991′deki “War Master” albmünü açan Unleashed Upon Mankind’ın introsuz hali. Bu şarkı da olanca epikliğiyle modernize edilmiş, ancak bu şarkıda orijinaline sadık kalınmayan kimi anlar var. Mesela şarkının ortasındaki bir bölüm, orijinalinde öyle olmamasına rağmen blast beat’le çalınmış. Onun dışında şarkı biraz daha hızlı icra edilmiş; BOLT THROWER’ın yavaşlığını seven ve şarkının orijinalini halihazırda bilenler, bu yorumun orijinalindeki groove’u kaybettirdiğini düşünebilirler, ancak ben böyle bir sıkıntı yaşamadım. DYING FETUS araya BOLT THROWER gibi müziğinde yavaş bölümler barındıran bir grup da sokarak iyi etmiş, EP’nin çeşitliliğine katkıda bulunmuş.

DYING FETUS cover’ı.

Son iki parçaya geldiğimizde yine iki efsane grup ve efsane albümlerle karşılaşıyoruz. Hollanda’nın gururlarından PESTILENCE’ın mükemmel albümü “Testimony of the Ancients”tan Twisted Truth, EP’nin en atmosferli anlarından birini oluşturuyor. Şarkının melodik ve solosal anları, DYING FETUS’tan bugüne de duymadığımız ve belki de bir daha duyamayacağımız oranda damarlık ve duygu barındırıyor. DYING FETUS müziği de çok başka duygular barındırıyor elbet, atlanmasın. Şarkı, soloların kısmen farklı çalınmasını bir kenara bırakırsak, tek kelimeyle mükemmel yorumlanmış ve orijinalinin barındırdığı hem gergin hem kısmen hüzünlü tatlar aynen korunmuş. Yine de Mameli’nin orijinaldeki vokallerinin yarattığı hava, John tarafından yaratılamamış. DYING FETUS’un genel sound’una tezat oluşturuyor olmasından dolayı, EP’deki en sevdiğim yorum bu diyebilirim.

Orijinali.

Son sırada da, DYING FETUS’un ilham kaynakları arasında yer aldığını bildiğimiz ve daha önceden de cover’lamışlığının olduğu CANNIBAL CORPSE’un Born in a Casket’ı var. 1990 çıkışlı “Eaten Back to Life”tan gelen bu cici şarkı da doğal olarak gayet güzel icra edilmiş, EP’ye sağlam bir kapanış olmuş.

DYING FETUS cover’ı.

Velhasılıkelam, “History Repeats…” günümüzün ön plandaki death metal gruplarından biri olan DYING FETUS’ın, özellikle genç nesiller tarafından bilinmeme ihtimalinin yüksek olduğu bazı çok taş grupların bu kuşaklara hatırlatılması adına iyi bir çalışma. Müzisyenlik, kayıt, şarkı seçimi konularında zaten mükemmel olan “History Repeats…”, hele bir de yorumlanan şarkıları zaten yıllardır dinliyorsanız ayrı bir zevk veriyor, özellikle de bazısının ömrü çeyrek asıra yaklaşan bu şarkıları cillop gibi bir kayıtla, hayvan gibi bir grup tarafından dinlemenin keyfini yaşatıyor.

EP’ye bir not vermeyeceğim zira yalnızca cover’lardan oluşmakta, ama her anlamda kusursuz bir çalışma olduğunu bilin yeter. Sayfadaki şarkıların bazılarının orijinalini, bazısının DYING FETUS yorumunu koydum, hoşunuza gidenlerin mevzubahis albümlerine doğru yollanıp yollanmamak sizin seçiminiz. Ben daha fazla gecikmeyin diyorum.

Ekleme: Yazı DYING FETUS ve Relapse Records’a yollandığından sonradan bir not vermem gerekti.

Not: Alttaki ilk 7 yorum ve onlara verilen cevaplarla birlikte toplam 10 yorum, EP haberi içindir.