Metal dünyasını en çok etkileyen 5 grubun ismini sayın deseniz herhalde Black Sabbath’ın ismini saymayan metal sever çıkmayacaktır.

Birmingham, İngiltere’de Tony Iommi (gitar), Ozzy Osbourne (vokal), Geezer Butler (bass) ve Bill Ward (davul) tarafından oluşturulan bu efsane topluluk, her biri birbirinden güzel 5 albümle bugün dinlediğimiz müziğin manifestosunu yazmıştır (Judas’ın adını anmadan da geçmeyelim ayıp olur). Yıldızlı favorim 1970 tarihli “Paranoid” daha önce kritiklendiği için ben şimdi sizlere onun kadar beğendiğim “Sabbath Bloody Sabbath”ı yorumlayacağım. Grubun 1980’deki “Heaven and Hell” albümüne kadar hayranların tartışmasız beğeneceği son albüm, bu 5. albümdü.

Evet. Bu efsanevi albüm, 1 Aralık 1973’te raflardaki yerini aldı. Black Sabbath, o zamana kadarki en farklı albümünü sunmuştu bizlere. “Master of Reality” ve “Vol 4.”daki çok dikkat çekmeyen enstrüman çeşitliliği (ilave flüt, klavye, synthesizer, piyano vs) bu albümde belirgin şekilde ağırlığını hissettiriyordu. Sound; progresif yöne kaymış, karmaşıklaşmış, genişletilmiş orkestrasyon ise kulakları daha bir bayram ettirmişti. olmuştu (Sabbra Cadabra’nın orta kısmında kafayı gözü yarmayan, bizden değildir).

8 şarkıdan oluşuyordu bu efsane. İçindeki her bir parça birer klasiktir bana kalırsa. Giriş şarkısı Sabbath Bloody Sabbath’ın ünlü ana rifini duyup da kendinden geçmeyen insanoğlu var mıdır acaba şu dünyada? Ya da A National Acrobat’ın ana rifinin Metallica’nın ünlü Fade to Black’inin rifine benzerliğini fark edip ağzı açık kalmayan kişi var mıdır dersiniz?

1.Sabbath Bloody Sabbath: Bahsettiğim ünlü rifinden sonra (köpeğin olayım Iommi) öyle bir Ozzy vokaliyle karşılaşıyoruz ki demeyin gitsin. Ozzy, albüm genelinde önceki albümlerden daha tiz ve cırtlak söylemiş şarkıları. Bence tam da cuk oturmuş bu vokal, şarkılara. Tartışmasız şekilde heavy metalin en iyi şarkılarından biri. Tam bir sanat eseri. Parçayı Bruce Dickinson, Anthrax, Amon Amarth gibi isimlerin cover’lamasından anlayın artık metale etkisini. Ayrıca Pentagram’ın Give me Something to Kill the Pain şarkısına da rif babalığı yapmış olabilir bu parça. Şarkı çevirisini de okuyun derim, sözler çok güzel.

2. A National Acrobat: Niye böyle ilginç bir parça ismi verilmiş anlamadım. Sözler anladığım kadarıyla ölümle ilgili. Bu parçanın da dakikalarca çalan ana rifi ünlüdür. Ozzy’nin eşsiz vokaline ise girmeyeyim hiç. Yine bir efsanevi topluluk olan Metallica, Sabbra Cadabra ile bu parçayı güzelce harmanlayıp başarılı bir cover yapmış. Eminim dinlemişsinizdir.

3.Fluff: Böylesine zengin enstrüman kullanımı olan bir albümde enstrümantal parça olmadan olmazdı zaten. Çocuğunuza gece yatmadan ninni niyetine dinletin. Rahat uyku garantilidir.

4.Sabbra Cadabra: Metalcinin aşkı böyle olur dedirten şahane bir aşk parçası. Ama ballad falan değil, kafa göz yarmak serbest yani. Acayip synth, piano kombinasyonları var uyandırayım. Rick Wakeman’ın da müziğe katkısı var.

5.Killing Yourself to Live: Basçı Geezer Butler, alkol problemi nedeniyle böbreğinden rahatsızlanır ve hastaneye yatar. Bir süre sonra baterist Bill Ward (bongo da çalmış bu albümde adamcağız) da aynı sebepten hastaneye yatar. Geezer, bunun üzerine bu rif manyağı parçayı besteler.

6.Who are You?: Ozzy bestesi. Synt destekli Ozzy show. Ozzy’nin kimliğini sorduğu kişi ise Tanrı imiş sanırsam.

7.Looking for Today: “Looking for Todaaaaaay” deyim siz anlayın. Flüt var abi metal şarkısında. Şaka gibi.

8.Spiral Architect: Şarkının Apocalyptica cover’ı da mevcut. Klasik gitarlı girişi ve sonraki elektrolu destek ile dumur olduğumuz yetmiyormuş gibi Ozzy’nin şeytani vokali ve keman sesleriyle (evet keman) efsanenin sonuna geliyoruz. Şarkı sonunda alkış ve ıslık sesleri duyuyoruz. Bu albümün her notasını ellerim patlayıncaya kadar alkışlamaya hazır olan ben, ne diyeyim ki artık?

Şarkı sözlerinde veya isimlerinde uyuşturucu maddelerle ilintili bir şey fark etmedim bu sefer (Sweet Leaf gibi). Grup elemanlarının iç sorunları yazılmış sanırım bazı dizelerde. Ana akım medya da ilk defa bir Black Sabbath albünü şiddetle övecekti, Rolling Stone dergisinde olumlu bir çok yazı yayımlandı albümle ilgili. Black Sabbath artık bir marka olmuştu.

Albüm parçalarını cover’layan isimleri görünce ne kadar önemli ve çığır açıcı ögeler içerdiğini tahmin edersiniz sanırım. Ha unutmadan, kapaktaki yaratığın kafasının altında “the beast”in numarası 666 mı yazıyor ne?

Emre ÇİFTÇİ