Eskiler neydi tey tey temalı bir yazıda daha görüşmüş değiliz aslında, ama şu an konu ettiğimiz grup 9 yıl önce kendi fişini çekmiş, İsveçli bir melodik/folk/death metal oluşumu.

1996′da kurulmuş, üç albüm çıkarmış ve sonra da uzay boşluğuna karışan EBONY TEARS, yaşı tutan (1930 civarı doğanlar) arkadaşların sevgiyle saygıyla anacağı Audiogalaxy sayesinde tanıştığım ve zamanında epey dinlediğim bir gruptu. Melodik death metal seviyorsanız ve İsveç köylüsünün beğenisini kazanan melodilerin bu türe yedirilmesi fikri hoşunuza gidiyorsa, EBONY TEARS’da bir şeyler bulmanız olası diyor ve albüme geçiyoruz.

“Tortura Insomniae” grubun ilk ve bence en özgün albümü. Özgünden kastım masaya yeni bir şeyler koyabilmesi değil, ancak bir şekilde garip bir kendine haslık yaratmayı başardıklarını söylemek mümkün. Bunda etkili olan faktörlerden biri albümün kimine kötü gelebilecek soğuk tınısı. Çiğ bir kayda sahip olan “Tortura Insomniae”, bu sebepten günümüz dinleyicilerinin kıvrılmış burunlarıyla muhattap olabilir. “Ama aslında…” falan gibi bir olumlamaya gidecek değilim, seven sever, sevmeyen sevmez. Albümde görülen temel özelliklerden biri, grubun albüm bilgilerinde bahsedilmemiş olmasına rağmen zaman zaman kullandığı ve şarkıların öne çıkan taraflarını oluşturan keman kullanımı. Bahsettiğim kullanımın, keman taklidi yapan bir klavye olma ihtimali de bulunuyor, ancak ben duyduğum şeyi bunca yıldır keman olarak bildim, tüm bu düşüncelerimi bir çırpıda silip atamam.

Sayfadaki şarkılarda da duyabileceğiniz gibi grup albümde bir adet de kadın vokal kullanıyor, ancak bu kişi de albüm bilgilerinde yer almıyor. Belki de bahsi geçen kişi hem vokal yapıyor, hem de keman çalıyordur. Eğer öyleyse, burada ismini anmadığım için kendisinden özür de dilemiyorum, onca yıl sonra bu yazıyı nereden bulup da çevirip okuyacak ve bana hayırsız, kadir kıymet bilmez gibi ithamlarda bulunacak.

Devam edelim. Grubun etkilendiği başlıca kaynak demek biraz insafsız olsa da, IN FLAMES’in EBONY TEARS üzerinde etkileri olduğu su götürmez bir gerçek. Misal, eğer IN FLAMES de zaten yıllardır var olan bir İsveç halk ezgisinden araklamadıysa, alttaki Nectars of Eden şarkısında çok çok alenî bir Moonshield benzerliği var. Moonshield’ı bir kez bile dinlemiş olan herkes melodiler arasındaki benzerliği fark edecektir.

Onun dışında brutal vokal ve kadın vokalin paslaştığı yerlerde hoş DARK TRANQUILLITY ortamları doğabiliyor, insanın canı Insanity’s Crescendo dinlemek isteyebiliyor. Müzisyenler enstrümanlarına hakim, özellikle davulcu Iman Zolgharnian zaman zaman çok yardırmalı çift kroslara girebiliyor.

Sayfadaki şarkılar bence albümün en iyileri diyerek yazının sonuna geleyim. EBONY TEARS dağılmış gitmiş bir grup, o yüzden fazla bir reklam kasmadan yazdığım bir yazı oldu; türe meraklıysanız bazı şarkıları sevmeniz gayet olası diyor ve binayı terk ediyorum.