İzmirli tek kişilik black metal projesi VALEFOR’dan klip
11.04.2011
Umuda yer yok.
İzmirli tek kişilik depresif black metal projesi VALEFOR, Mart ayında çıkan yeni demosu “After the Sad Hours“dan “No Place For Hope”a çektiği klibi yayınladı.
“After the Sad Hours“un detayları da şu şekilde:
1. Nowhere
2. After The Sad Hours
3. The Embrace With Pain
4. Helpless Souls
5. No Place For Hope
Sargathus tarafından 2008 yılında başlatılan VALEFOR’un, geçen yıl çıkan “Screams of Suicide” adlı bir de albümü var.
Valla beğendim gibi. Biraz ölçüler taşıyor gibi geldi kulağıma ama, keyifli bir şarkı. En azından (ne yazık ki hala) cesaretini takdir etmeli diye düşünüyorum.
Şarkı inanılmaz şekilde kendini tekrar ediyor, depresif black metal bu demek değil netekim, insan bir nebze de olsa yaratıcılık bekliyor. Vokalleri ön planda, daha çok ve hakikaten bir şeyler söylerken (şu an söylüyorsa bile belli etmiyor) duymak isterdim zira türe gayet uygun çığlıklar çıkartabiliyor belli ki Sargathus.
Klipteki bulut ve böcek görüntüleri direkt Un Chien Andalou çağrışımı yaptı. Atmosfere uygun, fena olmayan bir klip gibi. Yine de (anladığım kadarıyla) Azrail’in ölmekte olan adamı götürmesi sahnesinin bu kadar uzatılmasına gerek yokmuş sanki.
azrail in iple sürükleme sahnesi bana ‘begotten’ denen hastalıklı filmden bi sahneyi anımsattı…aynı sahne ‘silencer’ in ‘Sterile Nails and Thunderbowels’ klibinin başında görülebilir…
@B U R Z U M, Ben de Begotten’dan bahsedecektim başta, özellikle klibin henüz başlarında Azrail’in yüzünü göstermesi filmde sandalyede oturup kendini jiletleyen Tanrı figürünü anımsattı; ama sonradan klibi izledikçe yukarıda bahsettiğim Endülüs Köpeği esinlenmeleri daha çok gözüme battı. Farklı bir çalışma olmuş.
@B U R Z U M, Benim de ilk aklıma o gelmişti. ÖZellikle bacaklarını sürekli umutsuzca sallaması olayı çok benziyor. O Silencer’ın da belasını diyorum, psikolojim kaymıştı. Sonra da begotten filmini izleyip daha fena olmuştum. :D
Silencer’ın ve klinik pek çok vakanın başlıca besin maddesi Begotten, Begotten’ı atlatanın sırtı 7 yıl yere gelmez bence. Valefor dengesiz beslenme mağduru, güzel (…derken tiksinti, 7/24 göğüs ağrısı ve öz nefretten bahsediyorum) fikirleri henüz doğru uygulayamayan bir proje. Havitetty’nin “Vokalleri ön planda, daha çok ve hakikaten bir şeyler söylerken (şu an söylüyorsa bile belli etmiyor) duymak isterdim zira türe gayet uygun çığlıklar çıkartabiliyor belli ki Sargathus…” ifadesi depresif işlerin başlıca kriterlerinden birine ilişkin eksikliği net özetliyor.
Valefor 2 albüm sonra şahane bir şey olacaksın ve sana tapacağız.
ilk başta arkadaşı cesareti için kutluyorum türkiye gibi ortaçağda yaşayan bağnaz bir ülkede metal hem de black metai icra ettiği için iyi olmamış diyen arkadaşlarada türkiye de black metalin daha yontma taş devrinde olduğunu hatırlatırım
arkadaş vasat üsütü bi çalışma yapmış bence zaten depressive black te öle ağzı açık bırakan süper işler yapılmıyor standartler ortada klip güzel olmuş atmosferi vermiş ama inanılmaz bi begotten taklitçiliği var o iple asılınan adam biraz komik kaçmış ama genede hoş
yolun açık olsun valefor
@junkman, bu suicidal black metal kardeş black metalin en kafası kırık,en psikopat,en ruh hastası türü.dinlemek için öküz gibi bünye ister gitarlar ağlar gibi ve cızırtılı bir vaziyette sanki cenze marşı çalarmış gibi çalınır.vokaller ise ağlayan,acı çeken,işkence edilen bir insanın fısıltıları,inleyişleri gibidir.arada psikopatça sesler çıkartılır ,çocuk gibi konuşulur ve resmen ağlanıp,zırlanıp yas tutulur.vesselam piskopat bir tür onun için hiç dinlemeyen veya alışık olmayan bünyeyeyi mahveder.ilk dinlediğimde bende bir kaç gün kendime gelemedim
aklımıda bir tarihi olay geldi bununla alakalı:
bir fransız gezgin cumhuriyetin ilk yıllarında bir anadolu köyüne gelir orda köylülerden şarkı,türkü söylemesini ister adamın biri de çıkar çok yanık ve içli bir şekilde bir uzun hava okur fransız ayağa kalkıp dehşet içinde
-adamın bir sorunumu var niye böyle sesler çıkarıyor der
yanındakilerde bunun bir türkü olduğunu söyler fransızda aynı senin gibi
bu müzikte olamaz,bu müzik olamaz eğer müzikse benim önceki dinlediklerim neydi der
@TAAKE, doğrudur arkadaşım da ben bunu bir tarz ya da müzikal isimle ya da dahada ileri gidip bir müzik türü diye adlandırılamaz bu şey müzikten daha ötesi bişey kelimelerle ifade edilmez edilseydi kanla karışık göz yaşı ve pislik akıtır gözlerden bu ne olduğu belli olmayan şey işte ben her defasınca bu gibi gruplar kan vahşetten ziyade silip gitmiş yabancılaşmış hayatları hissettirir umuda yer yoktur burda ve ben hıçkırıklar içinde ağlarım her defasında
tek kişilik black grubu kurmakta moda oldu
11.04.2011
@Chuck Reis, benim bildiğim bathory’den beri moda.
bu müziğin ne black metal ne de heavy metalin herhangi bir türüyle ilgisi yok.
12.04.2011
@hiç, daha önce metal müzik dinlediğine emin misin?
12.04.2011
@Lefthandpath, +1
14.04.2011
@Lefthandpath, bu grubu dinledikten sonra dinlediğim müziğin heavy metal olmadığına karar verdim zaten.
1.07′de başlayan vokal mi?
Valla beğendim gibi. Biraz ölçüler taşıyor gibi geldi kulağıma ama, keyifli bir şarkı. En azından (ne yazık ki hala) cesaretini takdir etmeli diye düşünüyorum.
Immortal kipleri bile daha güzel .
Şarkı inanılmaz şekilde kendini tekrar ediyor, depresif black metal bu demek değil netekim, insan bir nebze de olsa yaratıcılık bekliyor. Vokalleri ön planda, daha çok ve hakikaten bir şeyler söylerken (şu an söylüyorsa bile belli etmiyor) duymak isterdim zira türe gayet uygun çığlıklar çıkartabiliyor belli ki Sargathus.
Klipteki bulut ve böcek görüntüleri direkt Un Chien Andalou çağrışımı yaptı. Atmosfere uygun, fena olmayan bir klip gibi. Yine de (anladığım kadarıyla) Azrail’in ölmekte olan adamı götürmesi sahnesinin bu kadar uzatılmasına gerek yokmuş sanki.
azrail in iple sürükleme sahnesi bana ‘begotten’ denen hastalıklı filmden bi sahneyi anımsattı…aynı sahne ‘silencer’ in ‘Sterile Nails and Thunderbowels’ klibinin başında görülebilir…
http://www.youtube.com/watch?v=ANtXNx5l4o4&feature=related
12.04.2011
@B U R Z U M, Ben de Begotten’dan bahsedecektim başta, özellikle klibin henüz başlarında Azrail’in yüzünü göstermesi filmde sandalyede oturup kendini jiletleyen Tanrı figürünü anımsattı; ama sonradan klibi izledikçe yukarıda bahsettiğim Endülüs Köpeği esinlenmeleri daha çok gözüme battı. Farklı bir çalışma olmuş.
12.04.2011
@B U R Z U M, Benim de ilk aklıma o gelmişti. ÖZellikle bacaklarını sürekli umutsuzca sallaması olayı çok benziyor. O Silencer’ın da belasını diyorum, psikolojim kaymıştı. Sonra da begotten filmini izleyip daha fena olmuştum. :D
13.04.2011
@B U R Z U M, Of o nedir ya 40. saniyeden sonrasını izleyemedim korktum kapattım.
girişteki solar fırtınalar felan.
call of the wintermoon’la kafa kafaya gider.
Silencer’ın ve klinik pek çok vakanın başlıca besin maddesi Begotten, Begotten’ı atlatanın sırtı 7 yıl yere gelmez bence. Valefor dengesiz beslenme mağduru, güzel (…derken tiksinti, 7/24 göğüs ağrısı ve öz nefretten bahsediyorum) fikirleri henüz doğru uygulayamayan bir proje. Havitetty’nin “Vokalleri ön planda, daha çok ve hakikaten bir şeyler söylerken (şu an söylüyorsa bile belli etmiyor) duymak isterdim zira türe gayet uygun çığlıklar çıkartabiliyor belli ki Sargathus…” ifadesi depresif işlerin başlıca kriterlerinden birine ilişkin eksikliği net özetliyor.
Valefor 2 albüm sonra şahane bir şey olacaksın ve sana tapacağız.
ilk başta arkadaşı cesareti için kutluyorum türkiye gibi ortaçağda yaşayan bağnaz bir ülkede metal hem de black metai icra ettiği için iyi olmamış diyen arkadaşlarada türkiye de black metalin daha yontma taş devrinde olduğunu hatırlatırım
arkadaş vasat üsütü bi çalışma yapmış bence zaten depressive black te öle ağzı açık bırakan süper işler yapılmıyor standartler ortada klip güzel olmuş atmosferi vermiş ama inanılmaz bi begotten taklitçiliği var o iple asılınan adam biraz komik kaçmış ama genede hoş
yolun açık olsun valefor
yukarıdaki hiç arkadaşıma katılıyorum bu müzikte olamaz eğer müzikse benim önceki dinlediklerim neydi
09.05.2011
@junkman, bu suicidal black metal kardeş black metalin en kafası kırık,en psikopat,en ruh hastası türü.dinlemek için öküz gibi bünye ister gitarlar ağlar gibi ve cızırtılı bir vaziyette sanki cenze marşı çalarmış gibi çalınır.vokaller ise ağlayan,acı çeken,işkence edilen bir insanın fısıltıları,inleyişleri gibidir.arada psikopatça sesler çıkartılır ,çocuk gibi konuşulur ve resmen ağlanıp,zırlanıp yas tutulur.vesselam piskopat bir tür onun için hiç dinlemeyen veya alışık olmayan bünyeyeyi mahveder.ilk dinlediğimde bende bir kaç gün kendime gelemedim
aklımıda bir tarihi olay geldi bununla alakalı:
bir fransız gezgin cumhuriyetin ilk yıllarında bir anadolu köyüne gelir orda köylülerden şarkı,türkü söylemesini ister adamın biri de çıkar çok yanık ve içli bir şekilde bir uzun hava okur fransız ayağa kalkıp dehşet içinde
-adamın bir sorunumu var niye böyle sesler çıkarıyor der
yanındakilerde bunun bir türkü olduğunu söyler fransızda aynı senin gibi
bu müzikte olamaz,bu müzik olamaz eğer müzikse benim önceki dinlediklerim neydi der
29.05.2011
@TAAKE, doğrudur arkadaşım da ben bunu bir tarz ya da müzikal isimle ya da dahada ileri gidip bir müzik türü diye adlandırılamaz bu şey müzikten daha ötesi bişey kelimelerle ifade edilmez edilseydi kanla karışık göz yaşı ve pislik akıtır gözlerden bu ne olduğu belli olmayan şey işte ben her defasınca bu gibi gruplar kan vahşetten ziyade silip gitmiş yabancılaşmış hayatları hissettirir umuda yer yoktur burda ve ben hıçkırıklar içinde ağlarım her defasında
30.05.2011
@junkman afatsum, çok güzel tarif etmişsin