Peccatum 7 yıllık kısa kariyerine 3 albüm, 2 EP sığdırmış olan, avangard diyebileceğimiz bir grupçuk. Başlangıcında “aile grubu” diyebileceğimiz Peccatum’u benim ve muhtemelen hepimiz için ilgi çekici yapması gereken unsur ise söz konusu ailenin metalcinin İbrahim Tatlıses’i, imparator İhsan Abi’nin ailesi olması.
Zira grup kurulduğu sırada İhsahn, eşi Ihriel ve kayınbiraderi Lord PZ’ten (adam imparator olunca kayınbirader de lord oluvermiş tabii) mütevellit idi. “The Moribund People” ise Peccatum’un (bu sefer kayınbiradersiz) çıkarmış olduğu son EP olma özelliğini taşıyor. İki yeni şarkı ve bir adet Bathory coverından oluşan bu doğası gereği kısacık EP,tabiatıyla Ihsahn’ın dokunmuş olması dolayısıyla, açık konuşayım, EP olduğu için küfrettirecek kadar güzel lan. İnsan 7-8 şarkı daha koyar da LP yapar şunu pis herif.
EP muhteviyatındaki şarkılar genel olarak 2 kısımdan oluşuyor. Bir yanda hafif elektronik sosu eksik kalmamak üzere klavyeli, yer yer piyanolu olarak Ihriel bacımızın melankolik kısımları, aradan kenardan Ihsahn abimin mevzuya davulları sertleştirerek gitar ilen girmesi, şarkının modunun inip kalkması ve bitiş şeklinde.
Arada Ihsahn bana göre scream’lerinden kat kat daha başarılı ve kuvvetli olan clean vokalleriyle de eşine destek vermeyi ihmal etmemiş. Davullar genel olarak düşük bir modda olsa da kudurması gerektiği zaman, gene de dozu çok abartmayarak gayet güzel kuduruyor. Gene de modu düşük bir albüm bu, kasveti karı koca çok güzel vermişler.
Finalde bizi bir Bathory coverı karşılıyor, grubun biraz bahsetmeye çabaladığım tarzına cuk oturacak şekilde, gerçekten bir cover nasıl yapılması gerekiyorsa öyle yapılmış bir cover. Ben Bathory kokuyür diyip durumu anlayamadım açıkçası öyle söyleyeyim. Ki bu bana göre bir cover’ı başarılı yapacak en önemli şey.
Ama kısa işte. Üç şarkı kesinlikle yetmiyor. Bu nedenle LP’lere doğru sizi yönlendirerek gözlerinizden öpüyor ve hava durumunu sunması için topu hafiften Ahmet Saraçoğlu Hazretleri’ne yönlendiriyorum. Esen kalın.
lost in reverie albümünü çok severim peccatum’un. isimleri latince peccum(günah)’tan türüyor diye bi dinleyeyim dedim; açıkçası ilgimi çekmişti o aralar latinceyi yeni kazanmıştım falan filan.. 3 senedir hala sıkılmadığım bi albümdür hani, estetik biçimde kompleks ve yaratıcı (kadın eli deymiş gibi). bu ep’yi de pek severim lost in reverie’nin yanında ayrıca. ilginç bi şekilde de ihriel’in hayranıyım. star of ash projesi vardır bide acayip sevdiğim eğer merak eden olursa diye de değinmek istedim. son olarak da yazı için teşekkürler, lost in reverie albümünü de görürüz umarım diyip bitireyim :D
@Ahmet Saraçoğlu, yalnız şimdi baktım da kadro, İlgili olabilecek yazılar ve etiketler de dahil olmak üzere 6 yerde Ihsahn’ın ismini görebiliyoruz.İnsanın gözüne çarpmaması imkansız yani.Arkadaş zoru başarmış cidden.
Her ne kadar Ihsahn’ın her yaptığının köpeği olsam da Peccatum’un önceki albümlerini biraz sıkıcı buluyorum.The Moribund People daha dinlenebilir neyseki.
Kar geliyo.
Bi de bi Hardingrock vardı de mi?
01.03.2011
@hysteresis, evet hatta onun daha güzel olduğunu düşünüyorum.Ne yazık ki tek albümlük bir proje olarak kaldı.
Bathory’nin hatrına 6 verdim.
lost in reverie albümünü çok severim peccatum’un. isimleri latince peccum(günah)’tan türüyor diye bi dinleyeyim dedim; açıkçası ilgimi çekmişti o aralar latinceyi yeni kazanmıştım falan filan.. 3 senedir hala sıkılmadığım bi albümdür hani, estetik biçimde kompleks ve yaratıcı (kadın eli deymiş gibi). bu ep’yi de pek severim lost in reverie’nin yanında ayrıca. ilginç bi şekilde de ihriel’in hayranıyım. star of ash projesi vardır bide acayip sevdiğim eğer merak eden olursa diye de değinmek istedim. son olarak da yazı için teşekkürler, lost in reverie albümünü de görürüz umarım diyip bitireyim :D
ilk resimde en soldaki abi ihsahn ın genclık hali gibi sanki?
02.03.2011
@Emre, yazının 3 satırını bile okumazsan böyle sorular normal tabi.
02.03.2011
@Ahmet Saraçoğlu, yalnız şimdi baktım da kadro, İlgili olabilecek yazılar ve etiketler de dahil olmak üzere 6 yerde Ihsahn’ın ismini görebiliyoruz.İnsanın gözüne çarpmaması imkansız yani.Arkadaş zoru başarmış cidden.
Her ne kadar Ihsahn’ın her yaptığının köpeği olsam da Peccatum’un önceki albümlerini biraz sıkıcı buluyorum.The Moribund People daha dinlenebilir neyseki.
Grubun albümlerini dinlemiştim ama EP’leri es geçme gibi bir huy edinmişim, o kaynamış arada. Böyle bir kritik olması pek bir güzel oldu, teşekkürler.