Cover olayı, açıkçası çok hoşlandığım bir mevzu değildir. Bunun başlıca sebebi, yapılan cover’ların %90′ının, birileri tarafından sevilen bir şarkının daha sıradan ve ruhsuz şekilde, bire bir çalınmaya çalışılmasından ibaret oluşudur. Konserlerde çalmayı anlarım; bir işlevi vardır. Ancak albümlere konulan cover’ların aslına sadık çalınmasının gereksizliği beni hayattan bezdiren başlıca hususlardan biridir. Aslına uygun bir cover dinledikten sonra “Helal, iyi çalmışlar” demekten fazlasını yapmıyorsak, X şarkısını dinlemek istediğimizde “Dur aslında X’i değil de onun daha kötü bi halini dinleyeyim” demiyorsak, yapılan işe nasıl bir değer biçmemiz gerektiğini anlamıyorum.
Diğer yandan, iyi bir cover’ın da ne kadar mükemmel olabileceği hepimizin malûmu. NEVERMORE elinde bambaşka yerlere gelen SIMON AND GARFUNKEL şaheseri The Sound of Silence‘ı mı örnek verelim, JOHNNY CASH’in akıl aldığı NINE INCH NAILS cover’ı Hurt‘ü mü…
Şu an bu satırları yazma sebebimse, zaten iyi bir şarkının ne yaptığını bilen ellerde nasıl güzel modifiye edilebileceğinin muazzam bir kanıtı olan şu sevimli arkadaş.
Şimdi konumuza dönelim.
METALLICA’yla ilgili her türlü eleştiriye tanık olmuşluğumuz vardır. Bir kısmı kişiden kişiye değişebilecek türde şahsi yorumlardır; bazımız katılır, bazımız katılmaz. Lars’ın veya Kirk’ün ne denli yeterli müzisyen olduklarından tutun da, “Load“un iyi bir albüm olup olmadığına, grubun Napster davasındaki tutumundan “Some Kind of Monster”ın bir eziklik mi yoksa gereklilik mi olduğuna kadar, METALLICA’nın her şeyi, her yaptığı, müzik dinleyicisini fikir ayrılıklarına itmiştir. Bu tür konularda kesin bir haklılık olmadığından, belirtilen görüşler kişisel düşüncelerden öteye geçmezler.
METALLICA’ya dair diğer bir kısım yorum ise, okkalı bir “Hassiktir ordan”ı hak edecek türde, sırf farklı olma adına sarf edilen saçmalıklardır. Bu kadar konuşulan bir gruptan bahsederken, farklı olmak adına, ilgi çekmek adına yapılan denyoluklardır. Hep vardılar, hep olacaklar.
Şahsen METALLICA’ya dair yoruma açık görmediğim konulardan biri, METALLICA’nın cover yapma konusunda çok başarılı bir grup olduğudur.
Bugünkü konumuz, metal tarihinin gördüğü en meşhur cover albümlerinden biri olan “Garage Inc.”. Yazıyı fazla uzun tutasım yok, zira ortada tanıtılma gereği duymayan, herkesçe bilinen bir ürün var. Şahsen, METALLICA’nın yaptığı cover’lar arasında bir tane bile sıçıp sıvadığı olmadığı gibi, neredeyse tüm cover’larında şarkıları bir üst kademeye taşıdığını, başkalarının şarkılarını alıp kendi şarkılarına dönüştürdüğünü düşünüyorum.
Şu anda bu satırları okumakta olan herkesin zaten bildiği üzere, “Garage Inc.” bu konunun bir numaralı kanıtı. Ustalara saygı kuşağı şeklinde geçen, farklı tarzlardan pek çok şarkının yer aldığı bir çalışma. Bazıları zaten meşhur olan, bazılarıysa belki bu albüm sayesinde daha önceki bilinirliklerini defalarca katlayan 27 adet şarkının bulunduğu “Garage Inc.”in en büyük yıldızı, her biri farklı kimlikteki şarkıları kendine göre uyarlayan ve özellikle ilk CD’de ciddi anlamda harikalar yaratan James Hetfield. Adeta rol yaparcasına seslendirdiği enfes Nick Cave şarkısı Loverman, yanık yorumuyla gövde gösterisi yaptığı Turn the Page, MERCYFUL FATE’in önemini genç dimağlara aşıladıkları medley, özellikle genç neslin bir METALLICA parçası gibi sahiplendiği Whiskey in the Jar(roooo), hepsi de James’in vokal namına kariyerindeki en güzel anlardan bazılarını barındırıyor.
İlk CD grubun taze kaydettiği şarkılardan oluşurken, ikinci CD’deki şarkılar ise bildiğimiz gibi önceden piyasaya sürülen cover’ların (“Garage Days Re-Revisited” EP’si ve niceleri) bir toplaması niteliğinde. Burada da METALLICA şarkılarından ayırmadan sevdiğim The Small Hours, The Wait, Last Caress, Bllitzkrieg, The Prince, Breadfan, Crash Course in Brain Surgery gibi enfes yorumlar var.
Kitapçığında, yorumladıkları tüm şarkılar ve bu şarkıları yapan müzisyenlerin kendilerini nasıl etkilediğine dair sayfalarca bilgi olan albümün arkasında da, albüm adına ve “garaj” konseptinin simgelediği canlılığa, olduğu gibiliğe ithafen, “Somewhat produced” yazdığını görüyoruz.
Dediğim gibi, çok fazla bahsedilecek bir şey yok aslında (ama yine yazdıkça yazdım tabii). Naçizane fikrim, “Garage Inc.”in bu eski değerleri yeni nesillere öğretmek adına önemli bir misyon taşıdığı yönünde. Sırf bu albümdeki bir şarkısını duyarak, mevzubahis grubun tüm diskografisini toplayan, o gruplara hayran olan insanlar olduğunu bildiğimden, bu konuda haklı olduğumu düşünüyorum.
Albümü açtığımda karşıma çıkan The Metallicats fotoğrafının yarattığı ilk şoku ise, aynı şoku yaşayan arkadaşların anlayabileceğini tahmin ediyor, gruplardan cover konusunda biraz daha cesur adımlar atmalarını diliyorum.
Kadro James Hetfield: Vokal, ritim gitar
Lars Ulrich: Davul
Kirk Hammett: Solo gitar
Jason Newsted: Bas
Şarkılar Disk 1
1. Free Speech For The Dumb
2. It's Electric
3. Sabbra Cadabra
4. Turn The Page
5. Die Die My Darling
6. Loverman
7. Mercyful Fate
8. Astronomy
9. Whiskey In The Jar
10. Tuesday's Gone
11. The More I See
Disk 2
1. Helpless
2. The Small Hours
3. The Wait
4. Crash Course In Brain Surgery
5. Last Caress/Green Hell
6. Am I Evil?
7. Blitzkrieg
8. Breadfan
9. The Prince
10. Stone Cold Crazy
11. So What
12. Killing Time
13. Overkill
14. Damage Case
15. Stond Dead Forever
16. Too Late Too Late
@zafer, eheh ben o zamanlar ilkokul 5. sınıf cover falan nedir bilmeyen bir tip, birinci kasetteki şarkıları yeni ikincileri ise best of gibi birşey sanıyordum.Meğer hepsi covermış, aldıktan 3 sene sonra öğrendim :D
@turque, evet benim işim gücüm yalan söylemek zaten.1989 doğumlu olup 1998′de çıkan albümü 1999′da alırken aslında ben lise son sınıftım ama onun yerine “ilkokuldan beri metal dinliyorum lan” diyerek hava atıyorum mütemadiyen.Bak alttaki arkadaş da bana katılmış ne güzel yalanlar uyduruyoruz şuan.Nasıl da kandırdık sizi..
@Ugur, Uğur seni P.a da gıcık olduğum postlara karşı yolladığın başarılı cevaplardan dolayı tebrik ediyorum. Takipteyim, kaçtır hangi posta uyuz olsam er geç bir cevap geliyor senden. keep up the good work mate.
Metallicats fotoğrafında pek bi şekerler hehe. Garage Inc. gerçekten tartışmasız çok başarılı bir albüm. Coverlardan hiçbiri için “Orijinalini daha çok seviyorum.” diyemiyorum. Tuesday’s Gone için diyebilirim gerçi, istisnalar kaideyi bozmaz yine de.
“”“Garage Inc.”in bu eski değerleri yeni nesillere öğretmek adına önemli bir misyon taşıdığı yönünde. Sırf bu albümdeki bir şarkısını duyarak, mevzubahis grubun tüm diskografisini toplayan, o gruplara hayran olan insanlar olduğunu bildiğimden, bu konuda haklı olduğumu düşünüyorum.”" şahsen killing jokeu buradan ögrenip, baya bi dinlemiştim sonrasında.(hatta son albumlerini baya begenmiştim)
ilk defa ilkokulda bu album sayesinde king diamond tipiyle karsı karsıya gelmiştim.albumdeki foto cok sakattı o yıllara bana göre.
ayrıca bu albume yapılan 2 video da (turn the page ve whiskey in the jar) cok başarılı bence.
ilk dinledigim yıllarda pek bir şey anlamadıgım, yıllar sonra tekrar dinledigimde cok basarılı buldugum bir cover albumu.kritik de cok güzel olmus.
metallicats fotografı ne kadar zekıyse, album adına uygun olsun dıye yuzlerını boyadıkları foto da o kadar salakca. albumun benım ıcın en guzel tarafı ıse sayesınde nıck cave ıle tanısmamdır.
albümdeki her şarkı şahane de loverman bambaşka harbiden, ilk dinlediğimde ambale olmuştum, anlamlandıramamıştım. yapısı, james’in vokali falan çok farklı gelmişti, hani “sevmedim” falan ama enteresan bir biçimde de etkilendim. sonra zamanla hastası oldum, metallica’nın yaptığı en iyi işlerden biri olduğunu düşünüyorum hatta.
@Sambalici, Loverman bağırışlarının nakarattan nakarata tansiyon yükseltmesini çok iyi ayarlamışlar. Her biri bi öncekinden farklı bi vurguyla giderek daha damarlaşıyo.
@Ahmet Saraçoğlu, Loverman yorumu albümdeki en iyilerden birisi, James’in de kariyeri boyunca en iyi vokallerini yaptığı şarkılardan. Algollüyken almamak gerek.
@Ahmet Saraçoğlu, Bu cover, orijinalinden çok daha iyi bence. Metallica şarkıyı çok daha epik bir hale getirmiş. Orijinal parçanın da aslında bu derece epik olması gerekiyormuş ama olamamış gibi hissediyorum.
Bu sitede Metallica’yla ilgili bi şey görünce nedense heycanlanıyorm. İçimde gizli bi Metallica sevgisi var evet inkar etmiyorum (Lars Ulrich hariç kendimi bildim bileli sevmem o adamı) Ama şu Nothing Else Metterscı kesim harbiden ömrümü çürüttü be abi. Neyse albüme dönersek 2. cd nin ayrı bir hastası olmakla beraber genel olarak albüm grubun 90 lardaki en iyi işi bence. Kritiğin son karesindeki metallicats fotoğrafını saymazsak. Çok salakça bi şey olmakla beraber metal müziğin ciddi ağırbaşlı imajını ayaklar altına almış.
Turn the page’i, Whiskey in the jar’ı, şusu busu iyi de, Astronomy ne güzel bir şarkıdır arkadaş, bu şarkı yüzünden uzun süre albümde yol katedememiştim.
Uzun bir süredir çektiğim kıl dönmesi hadisesinde muhtemelen nihai iyileşme durumuna gelmiş olmamın kutlaması ile Ankara’da uzun süredir gördüğümüz ilk güneşli, mis havayı karşılama hedesi kapsamında yaktığımız deli mangalın bilançosu olarak ortaya çıkan 3 kişi – 100′lük rakı, üstü 4. bira ve 2. jim beam shot gömülürken şu an arkada “Mercyful Fate” patlıyor. Muhtemelen sabaha kadar Metallica öveceğiz. Çünkü Metallica siker. Bu böyledir.
@Korhan Tok, abi sitede acayip isler dönüyor bak cidden:) bilerek mi yapiyosunuz arkadas:) daha ismail vilehand dost icin efsane yorum yazmistim ama su dakka gordugum yoruma bak:) ahahahahahahahahah:):):):):):) supersiniz ya:):):):):):
Hayatımda ilk aldığım metal albümü.Kaset formatındaydı hem de hehe.
14.03.2011
@Ugur, aynen benim de öyle. 98′di metal dinlemeye başlamamıştım daha.
14.03.2011
@zafer, eheh ben o zamanlar ilkokul 5. sınıf cover falan nedir bilmeyen bir tip, birinci kasetteki şarkıları yeni ikincileri ise best of gibi birşey sanıyordum.Meğer hepsi covermış, aldıktan 3 sene sonra öğrendim :D
14.03.2011
@Ugur, tabi tabi eminiz öyledir.
14.03.2011
@turque, evet benim işim gücüm yalan söylemek zaten.1989 doğumlu olup 1998′de çıkan albümü 1999′da alırken aslında ben lise son sınıftım ama onun yerine “ilkokuldan beri metal dinliyorum lan” diyerek hava atıyorum mütemadiyen.Bak alttaki arkadaş da bana katılmış ne güzel yalanlar uyduruyoruz şuan.Nasıl da kandırdık sizi..
15.03.2011
@Ugur, Uğur seni P.a da gıcık olduğum postlara karşı yolladığın başarılı cevaplardan dolayı tebrik ediyorum. Takipteyim, kaçtır hangi posta uyuz olsam er geç bir cevap geliyor senden. keep up the good work mate.
14.03.2011
@zafer, lan oha ahah benim de bu album.ilkokul 5 ya da 6dayken almıstım bayram harçlıgımla.allah allah ya ahah cok güldüm suna.
14.03.2011
@dombili, ben orjinalinden çekmiştim teypte ya. arkadaş komşusundan ödünç almıştı 90lık kasete doldurmuştum hemen hahah. orta 1 falandım herhal.
08.06.2011
@Ugur, hahah bende de vardı çift kaset. O dönem için bile vay be ne güzel üzerine kutu gibi yapmışlar diyip beğendiydim…
Metallicats fotoğrafında pek bi şekerler hehe. Garage Inc. gerçekten tartışmasız çok başarılı bir albüm. Coverlardan hiçbiri için “Orijinalini daha çok seviyorum.” diyemiyorum. Tuesday’s Gone için diyebilirim gerçi, istisnalar kaideyi bozmaz yine de.
tüm yazıya katılıyorum cidden sıvama şarkı olmadığı gibi harikulade yorumlar dahi mevcut.
“”“Garage Inc.”in bu eski değerleri yeni nesillere öğretmek adına önemli bir misyon taşıdığı yönünde. Sırf bu albümdeki bir şarkısını duyarak, mevzubahis grubun tüm diskografisini toplayan, o gruplara hayran olan insanlar olduğunu bildiğimden, bu konuda haklı olduğumu düşünüyorum.”" şahsen killing jokeu buradan ögrenip, baya bi dinlemiştim sonrasında.(hatta son albumlerini baya begenmiştim)
ilk defa ilkokulda bu album sayesinde king diamond tipiyle karsı karsıya gelmiştim.albumdeki foto cok sakattı o yıllara bana göre.
ayrıca bu albume yapılan 2 video da (turn the page ve whiskey in the jar) cok başarılı bence.
ilk dinledigim yıllarda pek bir şey anlamadıgım, yıllar sonra tekrar dinledigimde cok basarılı buldugum bir cover albumu.kritik de cok güzel olmus.
muhteşem bir derleme cover album, arada canım çeker açar dinlerim. “Mercyful Fate” medleyinin hastasıyım.
metallicats fotografı ne kadar zekıyse, album adına uygun olsun dıye yuzlerını boyadıkları foto da o kadar salakca. albumun benım ıcın en guzel tarafı ıse sayesınde nıck cave ıle tanısmamdır.
14.03.2011
@pacerized, nick cave demişken, james’in loverman’deki o “hahaaa!”ları falan çok nefis.
mercyful fate parçasına cidden ölüyorum. yani hani king diamond’ın yeri de ayrı tabii de. bu çok hoş çok.
albümdeki her şarkı şahane de loverman bambaşka harbiden, ilk dinlediğimde ambale olmuştum, anlamlandıramamıştım. yapısı, james’in vokali falan çok farklı gelmişti, hani “sevmedim” falan ama enteresan bir biçimde de etkilendim. sonra zamanla hastası oldum, metallica’nın yaptığı en iyi işlerden biri olduğunu düşünüyorum hatta.
15.03.2011
@Sambalici, Loverman bağırışlarının nakarattan nakarata tansiyon yükseltmesini çok iyi ayarlamışlar. Her biri bi öncekinden farklı bi vurguyla giderek daha damarlaşıyo.
15.03.2011
@Ahmet Saraçoğlu, Loverman yorumu albümdeki en iyilerden birisi, James’in de kariyeri boyunca en iyi vokallerini yaptığı şarkılardan. Algollüyken almamak gerek.
15.03.2011
@Ahmet Saraçoğlu, aynen böyle geriliyorsun dinlerken, finalde dağılıyorsun.
Metallica Garage Inc.’dan sonra Remember Tomorrow dışında başka cover yayınladı mı hatırlayamadım ama onu da baya seviyorum.
14.02.2013
@Ahmet Saraçoğlu, Şu var mesela: http://youtu.be/MMJnRprPcqU
30.08.2023
@Ahmet Saraçoğlu, Bu cover, orijinalinden çok daha iyi bence. Metallica şarkıyı çok daha epik bir hale getirmiş. Orijinal parçanın da aslında bu derece epik olması gerekiyormuş ama olamamış gibi hissediyorum.
2.cd’ye ayrıca hasta olmakla beraber sevdiğim bir albümdür
Bu sitede Metallica’yla ilgili bi şey görünce nedense heycanlanıyorm. İçimde gizli bi Metallica sevgisi var evet inkar etmiyorum (Lars Ulrich hariç kendimi bildim bileli sevmem o adamı) Ama şu Nothing Else Metterscı kesim harbiden ömrümü çürüttü be abi. Neyse albüme dönersek 2. cd nin ayrı bir hastası olmakla beraber genel olarak albüm grubun 90 lardaki en iyi işi bence. Kritiğin son karesindeki metallicats fotoğrafını saymazsak. Çok salakça bi şey olmakla beraber metal müziğin ciddi ağırbaşlı imajını ayaklar altına almış.
15.03.2011
@_BlaCkeneD_, yok abi o kadar da br00tal olmaya gerek yok :D lazım arada böyle şebeklikler
Gitar tonları.. Beynim sendeliyor ulan her seferinde.
http://www.youtube.com/watch?v=W1363kD0aDQ
Turn the page’i, Whiskey in the jar’ı, şusu busu iyi de, Astronomy ne güzel bir şarkıdır arkadaş, bu şarkı yüzünden uzun süre albümde yol katedememiştim.
Uzun bir süredir çektiğim kıl dönmesi hadisesinde muhtemelen nihai iyileşme durumuna gelmiş olmamın kutlaması ile Ankara’da uzun süredir gördüğümüz ilk güneşli, mis havayı karşılama hedesi kapsamında yaktığımız deli mangalın bilançosu olarak ortaya çıkan 3 kişi – 100′lük rakı, üstü 4. bira ve 2. jim beam shot gömülürken şu an arkada “Mercyful Fate” patlıyor. Muhtemelen sabaha kadar Metallica öveceğiz. Çünkü Metallica siker. Bu böyledir.
08.03.2015
@Korhan Tok, abi sitede acayip isler dönüyor bak cidden:) bilerek mi yapiyosunuz arkadas:) daha ismail vilehand dost icin efsane yorum yazmistim ama su dakka gordugum yoruma bak:) ahahahahahahahahah:):):):):):) supersiniz ya:):):):):):
08.03.2015
@B U R Z U M, Ahah. Küçük birer illuminatiyiz abi biz.
Ulan James gönülden sevdiğim tek zengin adamsın. Lucifer uzun, sağlıklı bir ömür versin.
gelmiş geçmiş en iyi cover albümü olabilir.
My mother was a Bitch!