Ömer Kuş

Yaptıkları müziğe bir keman, bir gayda ekleyen her gruba folk metal dediğimiz şu günlerde belki de bu etiketi en çok hak eden gruplardan birini konuk edeceğiz bugün. Bizleri İsveç’ten selamlayan FEJD, yarattıkları bestelerle Kuzey diyarlarının melankolisini, yalnızlığını ve güzelliğini dinleyiciyle paylaşmasını en iyi bilen gruplardan biri.

Önceleri kendi soyadlarını taşıyan akustik folk grubunda çalan Patrik ve Niklas Rimmerfors kardeşler ile, bir metal grubu olan PATHOS’tan ayrılan üç elemanın birlikte kurduğu FEJD, piyasadaki birçok grubun aksine folk yönü çok daha ağır basan bir grup. Rimmersfors kardeşler grubun beyni niteliğinde. Olayın folk kısmını kotaran, bilimum enstrümanı çalıp vokalleri yapan bu iki eleman iken, klavye, bas ve davulu çalma görevini üstlenen elemanlar da müziğe metal sosunu katıyor. Ama yine de belki metal demek bile tam doğru değil. Hatta hemen söyleyeyim elektrogitar yok. “Elektro yoksa dinlemem, ne lan o öyle” diyen arkadaşlar gerisini okumayabilir.

Evet, bakıyorum geriye üç kişi kaldık. Neyse devam edelim. “Storm” albümü daha önce iki demo ve bir EP çıkarmış olan grubun ilk stüdyo albümü. Önceki çalışmalardan iki parçanın doğru düzgün kaydedilmiş versiyonlarını da içeren albüm, bir folk sever için boş şarkı barındırmayan, loopa alıp dinlenesi melodilere ev sahipliği yapan, dinledikçe insanda ormanlara doğru koşup dağa taşa sarılma isteği uyandıran şahane bir albüm.

İsveç gaydası, hurdy-gurdy, moraharpa vb. gibi bilimum enstrümanın başarıyla icra edildiği albüm, Kuzey’e özgü o hüznü sapına kadar barındırıyor. Her ne kadar yanık vokalli abimiz Patrik Rimmerfors’un sesiyle müziğin uyumu nefis olsa da, Egils Polska ve Likfärd gibi enstrümantal şarkılarda bu hüzün adeta elle tutulur bir yapıya bürünüyor. Özellikle Likfärd kesinlikle es geçilmemesi gereken mükemmel bir şarkı. Gerçi bunu deyip de diğer şarkılara haksızlık etmek istemiyorum çünkü hepsi birbirinden güzel.

Dediğim gibi müziğe oldukça iyi oturan ve pek tabii ki brutal olmayan, yanık, samimi bir sesi var Patrik Rimmersfors’un. Yani baştan sona bilmediğimiz bir dilde birşeyler söyleyip duran bu adamın duygularının gerçek olduğunu anlayabiliyoruz. Bence bu albümün en büyük artısı da bu zaten. Müzikteki duygu o kadar yoğun ve gerçek ki, içimde en ufak bir şüphe olmadan samimi duygularla icra edildiğini görüyorum bu albümün. Böyle bir müziği dinledikten sonra da bir Odin bir Thor hakkında şarkı sözü yazarak piyasadaki folk metal gazından nemalanmaya çalışan grupları da Odin’e havale etmekten başka şansım kalmıyor.

Tabi bu kadar konuştuk ama albümün tamamen bir hüzün deposu olduğu da sanılmasın. Açılışı yapan Offerök, Skuld, Svanesång gibi daha tempolu ve nispeten “mutlu” melodiler barındıran şarkılar da var. Ama bunlar da daha çok güldürürken düşündüren cinsten (olmadı sanki bu). KORPIKLAANI tarzı bir içme sıçma, hoplama şarkısı beklemeyin yani. Enstrümanlardan ayrı ayrı bahsetmeye gerek duymuyorum, çünkü bana göre albümde asıl önemli olan enstrümanların tek tek performansından ziyade müziğin tamamına nasıl oturdukları. Bu konuda da hiçbir sıkıntı yok.

Sonuç olarak akustik/folk müzik seven arkadaşların kesinlikle kaçırmaması gereken çok özel bir albüm “Storm”. Her ruh haline uyan bir müzik olmadığı ortada tabii ki. Geceleri odada tek başına otururken, otobüs yolculuklarında cama kafayı dayayıp karizmatik bir şekilde ufuk çizgisine bakarken, ağaçlarla çevrili bir yolda yürüyüp etrafınızı izlerken dinlendiğinde etkisi tavan yapan ulvi bir eser.