Roadrunner Records, LAMB OF GOD davulcusu Chris Adler’la son 30 yılı irdeleyen kısa bir soru-cevap olayına girmiş.

30 yıl sonra nerede olacaksın?

Adler: “Heavy metal içerisinde olabildiğim kadar aktif olmak istiyorum. Er ya da geç vücudum pes edecektir, ama bu müziği dinlemeyi ve sevmeyi asla bırakmayacağım. Günün birinde bu işi bir kumsalda yatarken falan yapabilirsem, bundan da şikâyetim olmaz tabii.”

Son 30 yılın en iyi müzikleri?

Adler: “1980′den bu yana… Tabii ki hepimiz heavy metalin doğup günümüzdeki haline gelişine tanık olduk. O yüzden bu dönem benim için çok önemli. Rap metalin ölmesi de gayet iyi bir hareketti elbet.”

Kariyerinin en iyi anı?

Adler: “Dünyayı turlamak çok güzel bir şey ve bu kadar uzun bir kariyerimiz olduğu için çok şanslıyız. Ödüller, plaketler ve adaylıklar hep güzel şeyler, ancak benim için en güzel anlar kapak olduğumuz dergileri anneme göstermek. Bizimle gurur duyuyor, bizi hep destekliyor ve dergileri görünce de her zaman gülümsüyor.”

Son 30 yıldır müzik adına en kötü şey?

Adler: “İki kelime, Fred Durst. Onun dışında country müziği de hiçbir zaman çok sevmedim, ama son zamanlarda country müziğin poplaştırıldığına tanık oluyorum ve gerçek country sanatçılarının buna nasıl uyuz olduklarını tahmin edebiliyorum, çünkü ortaya çıkan şey genellikle çok kötü oluyor.”

Senin jenerasyonuna ait olan ve 30 yıl sonra bir klasik olarak anılacak albümler?

Adler: “RADIOHEAD – OK Computer, REFUSED – Shape Of Punk To Come, MESHUGGAH – Destroy Erase Improve“.

Roadrunner Records’dan çıkan klasik bir albüm?

Adler: DEATH – “Symbolic“.

O albümü klasik yapan nedir?

Adler: “Heavy metal içinde neler yapılabileceğine dair düşüncelerimi değiştiren albüm odur. O albümde Chuck müzikâl dehasının doruğundadır ve albümü bugün dinlediğimde bile aklımı almayı başarıyor. Umarım bir gün böylesine güzel bir albüm yapabilirim.”