Mandrake ilginç bir kelime. İnsan-ejder kombosunun büyücülükle, sihirle ne ilgisi var da böyle bir kelime uydurulma gereği duyulmuş acaba? Peki ben bu soruyu soracağıma, neden kıçımı kaldırıp wikipedia’ya bakmıyorum?

(30 saniye sonra)

Mandrake ilginç bir kelime. Hepimizin bildiği gibi insan-ejder gibi bir anlamı var ve bunun sebebi de, malûmunuz, mitoljide geçen mandragora adlı iblisle ilişkili bir şey olması ve bunun büyüyle, hileyle, türlü ibişliklerle şey eden bir şey olması. Öhöm.

“Mandrake” EDGUY’ın dinlediğim ilk albümüydü. Power metalin bayma sinyallerini epeydir verdiği, türe karşı bir uyuzluğu olmayan ve tür ayırmayan metal dinleyicilerinin “Düzgün bir power metal grubu bulsam da zevkle dinlesem” diye düşündüğü günlerdi. Power metal icra eden grupların büyük çoğunluğundaki tembellikten ve eskiye öykünmeden dolayı aynı durumlar ve düşünceler maalesef bugün de geçerli, ancak ben o günlerde bu arayışıma cevap bulduğum için mutluydum deyip, yoluma devam edeyim.

“Mandrake”, Alman grubun beşinci albümü. Heavy metal, power metal, hard rock kırması bir melodik metal yapan EDGUY, yer yer bu türlerin klişelerine de başvursa da, bu türlerden hoşlanmayanların yine hoşlanmayacağı işler yapsa da, kulvarında gayet iyi şarkılar yapan bir grup olduğunu albümün pek çok anında hissettiriyor. Nakaratların ve melodilerin büyük önem taşıdığı EDGUY müziğinde, o günden bugüne nasıl geliştiğini ve büyüdüğünü gördüğümüz Tobias Sammet’in güçlü bir performansına tanık oluyoruz. Sammet’in vokalini hiçbir zaman çok çekici ve yeri yerinden oynatan bir ses olarak görmedim, ancak türünün gereklerini yerine getiren, şarkılara kimlik katan bir yorumu olduğu da ortada.

“Mandrake” EDGUY’ın kariyerine etki etmiş birçok şarkı barındırıyor. Tears of the Mandrake, Golden Dawn, All the Clowns ve özellikle çok sevdiğim Painting on the Wall, grubun hayranlarınca kutsanan, gayet cillop şarkılar. Albümü dinlediğim sıralarda daha ekstrem türlere ağırlık veren ve power metale olan ümidini giderek yitiren bir insan olarak, “Mandrake”i başlattıktan sonra daha ilk şarkıdan yüzümün güldüğünü, şarkılar ilerledikçe de “Oh oh ne güzel” diye yeni bulduğum bu grubun işime yarayacak oluşundan dolayı mutlu olduğumu hatırlıyorum. Yüzümün gülmesi, mutlu olmak falan derken, gerizekalı gibi sırıttığım falan sanılmasın. Mal mıyım şarkı başlayınca sırıtayım? Sadece “Hmm iyiymiş” falan tarzı lavukça bir memnuniyetten söz ediyorum.

Evet devam edelim. Albümde melodi namına pek çok güzellik varken, gitar rifleri de -çığırlar açmasalar da- gerekeni yapıp yeterli ilginçlikleri sergiliyorlar. Davul ise herhangi bir power/heavy metal grubunda duyabileceğinizden fazlasını sergilemiyor. Neredeyse sadece ritim tutuyor demek mümkün. Kimi melodilere can veren ve güzel tonlarıyla albüme renk katan klavye de “Mandrake”in diğer zenginliklerinden. Vokalden bahsetmiştim, lâkin müziğin geri kalanını da kapsadığı için tekrar değineyim; albümdeki hard rock havası ve vokal yorumu, kimi zaman size BON JOVI’nin heavy metal yapan halini dinlediğinizi düşündürtecek kadar yoğun olabiliyor. Buradaki şarkıları biraz yumuşatsak, veya atıyorum “Slippery When Wet”teki kimi şarkıları azıcık hızlandırıp sertleştirsek, azıcık zorlayarak iki albümden karşılıklı şarkı transferi yapmak bile mümkün olabilir (Öyle deme lan valla olur bence).

Eğer power metal titri size bir grubu dinlemenizi engelleyecek kadar batıyorsa, “Mandrake” de, tıpkı türün diğer iyi albümleri gibi ilginizi çekmeyecektir; aynı, daha ekstrem türleri sevmeyen dinleyicilerin sadece anıldıkları sıfat ve sahip oldukları imajdan dolayı daha uç türleri kale almamaları gibi. Tercihtir elbet, bir şey diyemeyiz; ancak “Power metal iyi yapıldı mı seviyorum” diyen biriyseniz, “Mandrake”e şans vermelisiniz. Böyle bir düşünceniz yoksa ve türün hali hazırda takipçisiyseniz, bu önemli grubun bu en iyi albümlerinden birini şimdiye dek zaten dinlemişsinizdir diye düşünüyorum.

Son alınan bilgilere göre EDGUY “Mandrake”in ardından bir konsept albüm de diğer bir sihirbazımız Sermet Erkin için çıkaracakmış.

Çok rica ediyorum olmasın böyle bir şey. Kalpler kırılmasın, canlar yanmasın.