Aslında black metal hassas bir konu. En başta tüm metal türleri arasında en içine kapanık olanı. Seveni fanatizm seviyesinde severken, sevmeyeni ise hunharca dalga geçmekte. Abartıya kaçırmadan sevip, takip edeni ise baya az.

Diğer bir özelliği de işin müzikal kısmından çok magazinsel ve söylemsel tarafıyla daha ön planda olmasıdır. Müzikal anlamda pek bir şey yapmadan, aykırı siyasi ya da toplumsal söylemler, uçuk sahne şovları ve bilimum aşırılık ile black metal camiasında yer edinmek çok kolaydır. Nedense aynı formül death metal ve thrash metal gibi black metale yakın diğer türlerde pek işe yaramaz, anında çürük domatesi kafaya çakıp indirirler sahneden. Tüm bunlara rağmen black metal candır diyerek asıl konumuza geçelim.

Evet, asıl konumuz Marduk. Black metalde bir fenomen. Bu türde akla ilk gelen gruplardan biri. Her şeyden önce yaptığı icraatlarla her türlü platformda tartışılan, hem pozitif hem de negatif şekilde eleştireni bolca bulunan, ama en önemlisi her zaman yaptığı müzikle gündemde olan bir grup. Diğer yandan ise Marduk her daim kadrosunda İsveç metal camiasının saygıdeğer elemanlarını barındırmış ve bunun yanında camiaya önemli müzisyenlerde kazandırmış bir grup. Farklı tarzlarda bu müzisyenlerin birçoğunu dinledik ve dinlemeye de devam ediyoruz. Bence sırf bu açıdan bile Marduk fazlasıyla saygıyı hak eden bir gruptur.

Marduk’un 6. stüdyo albümü olan “Panzer Division Marduk” aynı zamanda da en çok konuşulan Marduk albümü. Kanımca black metalin “Reign In Blood“ı olan bu albüm, toplam 30 dakikalık ve 8 şarkılık bir şaheser. Albümü “Reign In Blood”a benzetmemin asıl sebebi her grubun en iyi albümüne yapılan bir yakıştırmayı tekrarlamak değil. Asıl olay albümün tıpkı “Reign In Blood” gibi çok kısa ve çok etkili oluşu. Şahsen hiç hatırlamam bu albümü oturup sadece tek posta dinlediğimi. En kötü 2, 3 tur dönmüştür hep. Tıpkı “Tomb Of The Mutilated” ya da “Vulgar Display Of Power” gibi insanın müzik zevkini derinden etkileyen bu albüm, belki de hala black metalle ilgilenmemin en büyük sebebidir.

Albüm tam anlamıyla bir pure black metal eseri olsa da ekstrem müzik seven her bünyeye hitap edebilecek bir yapıya sahip. Fredrik Anderson’un haplanmışçasına çaldığı davullar ve Legion’ın yüz ekşiten çirkef vokalleri dinleyiciye gergin anlar yaşatırken, Morgan Hakansson’un akıllara kazınan rifleri bu camiada tek olduğunu bize gösteriyor. Death metalde Karl Sanders, thrash metalde Scott Ian neyse black metalde Morgan Hakansson odur demek pek yanlış olmaz herhalde.

Albümdeki şarkılara tek tek değinme gereği duymuyorum. Adana adliyesi çıkışındaki meydan dayaklarına soundtrack olabilecek kalitede 8 adet şarkı sizi bekliyor.

Black metal tarihindeki en etkili albümlerden biri olan “Panzer Division Marduk”, ekstrem müzikten hoşlanan her ademoğlunun kulak kabartması gereken bir eser.

ismail vilehand