Müzikle uğraşan her insana müzisyen diyemiyorsunuz ister istemez, en azından ben diyemiyorum. Hatta ama “İşte bu adam müzisyen arkadaş.” dediğiniz insanlar bile parmakla gösterilecek kadar az olabiliyor, benim görüşüm bu da. İşte Andreas “Vintersorg” Hedlund da onlardan biri. Solens Rötter kritiğimde de bahsetmiştim, çok çalışkan biri olduğundan.

Şöyle açıklayayım: bu albümü piyasaya sürdüğü yılda bir yandan da Borknagar (“Epic” albümü) ve Fission (“Crater” albümü) adlı bi başka projesinde yer alıyordu kendisi. Demek istediğim aynı yılda toplamda 3 albümün içinde yer aldı. Multi-enstrumentalist olduğunu da eklersek bayağı yorucu bir iş olduğunu anlayabiliriz az çok.Gelelim verilen bu 3 farklı emeğin en verimlisine: “The Focusing Blur” (tahmin etmek zor tabii).

Bu albümü benim için özel kılan şeyin dinlediğim ilk Vintersorg albümü olması muhtemel, daha doğrusu “özel” olması bir kaç sebepten biri. “The Focusing Blur”ü Vintersorg diskografisi içinde farklı kılan en önemli şey ise albümün baştan aşağıya İngilizce olması. Eminim çıktığı zaman bir çok Vintersorg hayranını şaşırtmıştır.

Bu işi kendi dilinde (İsveççe) becerebilen bir kişinin, sözler İngilizce olduğunda şov yapması da şaşırılmaması gereken bir şey aslında. Aynı zamanda daha da dinlenebilir kılıyor albümü; Vintersorg’u ilk defa dinleyecek biri için.

Kadroya baktığımızda bir önceki kadronun kendisini koruduğunu görüyoruz. Hatta konuk müzisyen(ler) bile aynı gibi. Kadronun aynı olması da ister istemez besteleri etkiliyor. Demek istediğim “Visions from Spiral Genarator” ve “The Focusing Blur”ün müzik altyapısında çok büyük bir benzerlik var.

Link

Albümün girişi klasik bir Vintersorg hareketi olmuş. Parça adın da anlaşılacağı üzere albüm ilginç denilebilecek bir “giriş”le başlıyor ve parça diyalog ile devam ediyor. Daha albüm başlamadan havaya sokmayı başarıyor dinleyiciyi. Outro’dan sonra The Essence’ın girmesi zaten tarif edebileceğim bir şey değil (abarttıysam affola). Bundan sonra da albüm havasını kaybetmiyor kesinlikle. Şarkıların trafiğinden tutun, sıralamasına kadar hiç bir kusur bulamıyorum desem. Bu yüzden “albümde en sevdiğim şarkı şu” demem bayağı bir zorlaşıyor. Star Puzzled’ın söz rifi, A Sphere in a Sphere’n girişi, Curtains’in nakaratı (evet, özellikle çok dikkat edilmesi gereken bir nokta) gibi ayrıntılar şarkıları ayırmayı zorlaştıran etkenlere örnek verilebilir.

Link

Şarkı trafiklerinin çok başarılı olduğunu söylemiştim az önce. Bir şarkının trafiğinin iyi olması da bestelenmesine bağlı tabii ki. Yazılan her rifin birbiriyle uyum içinde olmasına bir de bas gitarın tamamlayıcı bir enstruman değil de apayrı bir enstruman olarak katılıp, başarılı bir şekilde kullanılması takdire şayan bir hareket kesinlikle; çünkü gitarların bu kadar yoğun, davulların karmaşık, sample’ların bir hayli fazla olduğu bir albümde bas gitarı bu kadar etkili kullanmak hiç de kolay değil. Hatta bana kalırsa Steve DiGiorgio’nun en başarılı 5 projesi arasına çok rahat girer bu albüm.

Link

Albümün nasıl başladığından bahsettim, nasıl bittiğinden bahsetmemek olmaz herhalde. Böyle bir şahesere yakışır bir şekilde bitmesi de bu albümü enfes kılan başka bir unsur. Albümün belki de kilit şarkısı olan Epilogue Metalogue – Sharpen Your Mind Tools adeta ana yemeğin üzerine yenmiş bir tatlı gibi oluyor. Aynı zamanda perdesiz basın nasıl bir “nimet” olduğunu anımsatıyor dinleyicilere.

Uzun lafın kısası arı gibi üretken olan bu adamın elinden boş iş çıkmaz diyorum ben. Bunu “Solens Rötter” çıkmadan önce söylemiştim, en azından şimdilik yanılmadım. Yeni albüm “Jordpuls” da 2011’in başlarında piyasada olacakmış Andreas’ın dediğine göre. Yine beni yanıltmayacağını düşünüyorum.

Onur ALTINAY