Melodik death metal tanım itibariyle geniş bir yelpazeyi kapsıyor. En temel haliyle “melodik” death metal icra etmek yeterli bu etikete sahip olmak için Pratikte çok farklı müzikler yapsalar da birçok grubu birleştiren biraz fazla geniş tutulmuş bir tür bu melodik death metal. Buna rağmen günümüzde melodik death metal’in tamamen tek düzeleşmesi de ironik bir durum aslında.
Özellikle SOILWORK sonrası tamamen sabit bir formül üzerinden yürüyen bu müzik eskiden böyle değildi elbette. Türün ilk dönemleri 90’ların ilk yarısında çok kısa aralıklarla çıkan “Slaughter Of The Soul”, “The Gallery”, “The Jester Race” gibi taklidi imkansız albümlerle esasında kaderini belli etmişti. AT THE GATES dağıldı, DARK TRANQUILLITY ve IN FLAMES ise başka yollara saptılar, buna da mecburdular esasında. “Colony” IN FLAMES adına bu yeni dönemi, yeni kimliği müjdeleyen albüm olduğu için çok önemli.
IN FLAMES’in tarihine az çok bakarsak IN FLAMES’in ilk olarak CEREMONIAL OATH basçısı Jesper Strömblad’ın kurduğu bir stüdyo grubu projesi şeklinde ortaya çıktığını görürüz. İlk albüm “Lunar Strain”den “Whoracle“’a kadar olan dönemde Jesper hariç bütün üyeler geçici olarak kabul ediliyordu, grup nadiren düzenli turlara çıkıp konser veriyordu. “Whoracle” ile ilk adımı atılan turne-albüm döngüsü bu yükü taşıyabilecek üyelerin gruba katılmasını gerekli kıldı ve hepimizin bildiği Jesper hariç bugüne kadar bozulmadan gelen IN FLAMES kadrosu oluştu. Bir çok insan için bu sadece ufak bir ayrıntı gibi gelebilir ancak “Colony” ile birlikte oluşan grup formatı şarkı yazımı açısından Jesper’i tek adam olmaktan çıkarıyordu. Björn her ne kadar “Whoracle” ile zaten gruba gitar anlamında katkı yapmış olsa da bu değişim tam olarak “Colony” ile başladı.
IN FLAMES şarkılarının “melodik” yapısının temelinde en kaba haliyle Jesper kaynaklı folk melodileri yatar. Çocukken keman çalan, babası ve dedesi folk müzik sanatçıları olan Jesper bu melodileri IN FLAMES’in ilk albümlerinde bol IRON MAIDEN etkileri ile yediriyordu. Ancak ortaya çıkan şarkılar grubun stüdyo projesi olarak kurulmasının da etkisi ile üç veya daha fazla elektrogitarın aynı anda çaldığı melodilerle, arada giren bolca akustik gitar kayıtlarıyla dolu olduğundan konserlerde simule etmesi zor bir etkiyi yaratıyordu dinleyici üzerinde.
Björn bu açıdan daha klasik rock’n roll adamı olduğundan dolayı kendisi gruptaki “esas” şarkı yazarlarından birisi olunca grubun daha canlı icraya yönelik şarkı yazma ihtiyacını karşılayan insan oldu. “Colony”’deki şarkılara bakarsanız çoğu klasik chorus-verse-chorus-verse-solo-chorus-verse düzeninde gidiyor. Bu konuda zaten “Whoracle” sinyalleri vermeye başlamıştı, “Colony” bu düzene geçiş albümü işlevi görüyor. Ordinary Story, Zombie Inc., Coerced Coexistence gibi şarkıların yanında “klasik” IN FLAMES melodileriyle dolu Scorn, Resin gibi şarkıların albümde yer alması da bu geçiş dönemi sendromu yüzünden.
Benim “Colony”yi dinlerken en çok dikkat ettiğim şey grubun albüm boyunca rif yazmaya gösterdiği özen. Biraz da bahsettiğim Björn’ün daha klasik rock’n roll adamı olmasından kaynaklanan “rif fışkıran” bir yapısı var albümün.
Tabii ki IN FLAMES her zaman rif yazma konusunda eli açık bir grup olmuştur ancak bu albümde şarkılar klasik chorus-verse formatı içinde tutulmaya çalışılmasına rağmen rif açısından hayli zenginler. Benim bu konuda vereceğim örnek Insipid 2000. Tabii kişisel fikrim albümün en güzel riflerini Colony şarkısının içerdiği yönünde.
Genelde geçiş dönemi albümlerini sevmem, “Colony” de benim gözümde uzun bir söre “Whoracle” ve “Clayman”’in arasına sıkışmış “geçecek hep bunlar” albümüydü. Ancak durum öyle değil, evet “Colony” en genel tanımıyla bir geçiş albümü ancak bu geçiş halinin yarattığı özgürlük IN FLAMES’e daha önce yapmadığı ve daha sonra da yapmayacağı şeyleri deneme imkanını vermiş, bu da bize gayet kendine özgü “geçmişin kafasıyla geleceğe bakan” bir albüm dinleme imkanı yaratmış. Değerini bilmek lazım.
Kadro Anders Fridén: Vokal
Jesper Strömblad: Gitar, Hammond Organ
Björn Gelotte: Gitar
Peter Iwers: Bas
Daniel Svensson: Davul
Şarkılar 1. Embody the Invisible
2. Ordinary Story
3. Scorn
4. "Colony"
5. Zombie Inc.
6. Pallar Anders Visa
7. Coerced Coexistence
8. Resin
9. Behind Space '99
10. Insipid 2000
11. The New Word
ayılıp bayıldığım bi sürü in flames şarkısı var bunda da. ama whoracle’dan sonra daha sönük olduğu ortada. Behind Space’i saymıyorum o eski şarkı, sonraki 3 parça bence önceki şarkılara göre sönük kalıyor.
bence in flames adına 8,5′luk bi albüm. yine de clayman’den iyi olduğunu düşünüyorum.
Benden de 8 çalışıyor albüme. Ama öncesi sonrasından öte Whoracle kadar kutsallaşamıyor bence. Çünkü ben kronolojik sıraya göre dinlememiştim yıllar önce ilk tanıştığımda In Flames ile. Mesela yanlış hatırlamıyorsam Jester’s Race de (ki hayatımın albumlerindendir) sonradan elime geçmişti. O yuzden ben albumun önce veya sonradan dolayı kaybettiğini düşünmüyorum gayet taş bir album. Ama Whoracle bence Colony den sonra bile çıksa yine daha iyi derdim gibime geliyor :)
behind the space’i çok severim ben öyle demeyin. genel olarak albümü de çok severim ama coerced existance’nin kestanenin çizildiği an olarak varsayarım. ha güzel şarkı değil midir hepsi güzel şarkılardır.
@Blakkheim, yeniden kayıtlı hali, yeni bir vokal, değişen şeyler var, neyse bunlar gereksiz ayrıntılar. ben de kötü şarkı olarak bahsediliyor sanmıştım ve o nefetle fareyi odanın diğer tarafına fırlatmıştım. iyi oldu böyle düşündüğünü(zü) bilmem.
Whoracle sonrasında bir değişiklik gerekiyordu ve yaptılar. İyi mi kötü mü tartışılır orası ayrı. Değişiklik istemeleri bile bu albümü kötü yapmadı yapamadı yapamazda. 8 çalışır çok rahat benden
In Flames başyapıtlarından biri daha. Güzel noktalara deginilmiş. Mükemmel şarkılar barındırıyor benim gözümde kusursuz albümlerden biri.İnsanı dünyadan uzaklaştırıp,çeşitli galaksilere geziler düzenleyen.İçinde volkan patlatan melodileri olan şarkıları ile ölene dek arşivlerimde saklayacagım yegane albümlerden.
Bir dinleyeyim ya, unutmuşum resmen albümü. Whoracle ve Jester Race hastalığı bende halen mevcut. Ama dediğim gibi bu albümü de dinlemeyeli asırlar oldu. 2 şarkısını hatırlıyorum tam olarak. :)
*foobar2000′e tıklar ve albümü açar, acabağa kaç vericektir albüme xd
bu albüm ilk çıktığında o kadar yadırgadımki.peheey bu ne böyle ben yanlış albüm aldım heralde cd ler karıştı falan dedım.Sonradan alışmaya başlanıyor albüme.ee tabi sen git koskoca şaheser 3 albumun uzerıne bu albumu cıkar ne bekliyodun ki?tabi afallanır amaa sonradan bi baktık ki amanıın keşke clayman den sonra tum albumler colony tadında olaymış en azından.En azından cd çalara koyulup baştan sona dınlettırıyor kendını.
@Der iz natin’ lef’ mi, +1
iyi bilmişliğim yok in flamesi ama dinlediğim tek tük albüm şarkılarıyla yaptığım hatayı colony’i tek seferde dinleme girişimiyle sonlardırdım ki hemen içine çekti zaten.
aslında yaklaşamamın bir sebebi kimi introlarda alternatif bir hava tutturmuş olması ve vokallerin uçuk oluşuydu ama ortada bir bütünlük,harika gitar tonları ve cidden güzel bir DOZ var.öyle ki bu doz öyle güzel metal rifflerine ortam hazırlamış ki. kesik kesik ama ilerleyen yapıda death riffleri beni baştan çıkardı zaten.yüksek tempo ve katıksız davullar yine harika varyasyonlar yaratmış.bu tarz vokal yapısı pek alıştığım tarz değildi ta ki şu zamana kadar(!). bana ‘metal’ müzik ve onun çoşkulu yanını mükemmel bir şekilde anlattı colony.
in flames’in beni çooook auauauah esneten albümü, ilk dinlediğimde “bu ne düşüştür yawt” demiş ve 1 sene boyunca hiç elimi sürmemiştim, bi daha dinledim, gerçekten çok sıradan, bence bu albüm in flames’in en kötü 3 albümü arasına girer, nedense bu albümü come clarity’den bile zayıf bulurum… notum 3…
Az önce yine Resin parçadıyla playlist ime giren bu albüm için en açıklayıcı yazıyı sambalici yazmış işler jesper dan bjorn a geçmiş(borusan a girmiş gibi oldu ya neyse)
Riff zengini bi albüm ama malesef harmonik gitar melodileri soloları falan olmayınca bir yanı eksik kalıyo…
Hee bu arada jesper ın folk etkileşimli bir adam olduğuna hiç dikkat etmemiştim doğru lan hargalaten falan bildiğin folk
2000 yılında dinlediğim ilk in flames albümüydü şarkıları ilk dinlediğimde vokale, melodilere inanamamıştım tüylerim diken diken olmustu başka grupların diken dikeni gibi değil harbi sağlam diken diken olmuştum ve en cok sevdiğim albüm hala budur :)in flames fun yapan albüm budur hala psikopat derece sevdiğim grup budur :)
nedenlerine gelecek olursak,birincisi anders friden’ın olması(koçum benim),ikincisi şarkıyla hiçbir alakası olmayan saçma akustik bölümü barındırmaması.
o yüzden Behind Space’in Colony’deki versiyonunu daha çok seviyorum.
@Reroute to Remain, O saçma dediğin akustik kısmı deli gibi seven (Ben dahil) o kadar çok insan var ki… Buna rağmen evet, bence de Behind Space 99 > Behind Space. Hele 99 versiyonunda şarkının başlarında bir riff var ki aman aman, headbang yaparken kafa kopartacak cinsten.
@Cattle Bilmemne, sacma olmasının sebebi şarkıyla hiçbir bütünlük barındırmaması ve şarkı içerisinde bu sebeple tuhaf durması yani konumu itibariyle saçma. colony’de çalınmamasının sebebi de bu, anders’in soyledigine göre.
bence açık ara en iyi inflames albumu olmakla birlikte buna katılmayabilirsiniz fakaaaat bu albüme vasat falan diye yorum yapanın çocugu olmaz yeminlen.
En sevdiğim ın flames albümü iddalı konuşursam metal albümüde olabilir.Her dakikasında zevk aldığım tek müzik albümü bunda Durmak bilmeyen hızlı atmosferi ve mükemmel üstü sololar melodiler ve hayvani vokalin etkisi büyük 10 üzerinden 100 verdim
İlk dinlediğim metal şarkısı Embody the Invisible’dır. Bir tane bilgisayar oyununda bu şarkı çalıyordu, oyunu oynarken ilk orada duymuştum ve şarkının melodisi acayip hoşuma gitmişti. Sonra o zamanlar popüler olan E-mule programıyla şarkıyı indirdiğimi hatırlıyorum.
Bununla da övünmüşlüğüm vardır arkadaş ortamında. Bakın siz Black Album ile metale başladınız, ben In Flames’in underground albümüyle metale başladım diyerek.
@Ahmet Saraçoğlu, Ahah, dün ben de bir işle uğraşırken ‘dur lan in flames diye bir grup vardı’ diyip RtR’ye kadar olan albümleri dizmiştim arkaya. Heyvan gibi özlemişim, işten kopup hava davuluna sardım sık sık.
(8.29/10, Toplam oy: 218)
Loading ...
ilk yorumun ben olayım istedim.
13.10.2013
En sevdiğim In Flames albümü
(Bu özel albümde yorumum en üstte olsun istedim)
Resin’i pek severim..
Kötü albüm, güzel kritik.
04.10.2013
@Blakkheim, Bence tam tersi
ayılıp bayıldığım bi sürü in flames şarkısı var bunda da. ama whoracle’dan sonra daha sönük olduğu ortada. Behind Space’i saymıyorum o eski şarkı, sonraki 3 parça bence önceki şarkılara göre sönük kalıyor.
bence in flames adına 8,5′luk bi albüm. yine de clayman’den iyi olduğunu düşünüyorum.
köprüden önce son çıkış.
Bence tek handikapı Whoracle’dan sonra çıkmış olması. Yoksa gayet iyi bir albüm.
11.10.2010
@Ufuk, nasıl katılıyorum şu yoruma bilemezsin.Aşağıda Ömer de değinmiş Ordinary Story, Zombie Inc. falan enfes parçalar.
Ulan yazıyı okuduktan sonra tekrar açtım Ordinary Story, Zombie Inc., yine tüylerim diken diken oldu. in fıleyms vi tırast uleaaaaan! Fanboy mode on.
11.10.2010
@Ömer Kuş, zombie inc. görmezden geliniyo genelde. halbuki “but her soul, her divine guest” kısmı falan. oooy oy.
kötüsü buysa matriks bizi iyisinden korusun
milyonlarca kez
coerCed oexistence
Benden de 8 çalışıyor albüme. Ama öncesi sonrasından öte Whoracle kadar kutsallaşamıyor bence. Çünkü ben kronolojik sıraya göre dinlememiştim yıllar önce ilk tanıştığımda In Flames ile. Mesela yanlış hatırlamıyorsam Jester’s Race de (ki hayatımın albumlerindendir) sonradan elime geçmişti. O yuzden ben albumun önce veya sonradan dolayı kaybettiğini düşünmüyorum gayet taş bir album. Ama Whoracle bence Colony den sonra bile çıksa yine daha iyi derdim gibime geliyor :)
behind the space’i çok severim ben öyle demeyin. genel olarak albümü de çok severim ama coerced existance’nin kestanenin çizildiği an olarak varsayarım. ha güzel şarkı değil midir hepsi güzel şarkılardır.
12.10.2010
@bloodshower, Behind space aslında The Lunar Strain albümünde olduğu için adamdan sayılmıyor bu albümde. Yoksa 10 numara şarkı tabi.
12.10.2010
@Blakkheim, yeniden kayıtlı hali, yeni bir vokal, değişen şeyler var, neyse bunlar gereksiz ayrıntılar. ben de kötü şarkı olarak bahsediliyor sanmıştım ve o nefetle fareyi odanın diğer tarafına fırlatmıştım. iyi oldu böyle düşündüğünü(zü) bilmem.
in flames ne yapsa güzeldir(di). colony ordinary story ne güzel albümdün sen.
Whoracle sonrasında bir değişiklik gerekiyordu ve yaptılar. İyi mi kötü mü tartışılır orası ayrı. Değişiklik istemeleri bile bu albümü kötü yapmadı yapamadı yapamazda. 8 çalışır çok rahat benden
In Flames başyapıtlarından biri daha. Güzel noktalara deginilmiş. Mükemmel şarkılar barındırıyor benim gözümde kusursuz albümlerden biri.İnsanı dünyadan uzaklaştırıp,çeşitli galaksilere geziler düzenleyen.İçinde volkan patlatan melodileri olan şarkıları ile ölene dek arşivlerimde saklayacagım yegane albümlerden.
Bir dinleyeyim ya, unutmuşum resmen albümü. Whoracle ve Jester Race hastalığı bende halen mevcut. Ama dediğim gibi bu albümü de dinlemeyeli asırlar oldu. 2 şarkısını hatırlıyorum tam olarak. :)
*foobar2000′e tıklar ve albümü açar, acabağa kaç vericektir albüme xd
verdim 7′yi gitti…
bu albüm ilk çıktığında o kadar yadırgadımki.peheey bu ne böyle ben yanlış albüm aldım heralde cd ler karıştı falan dedım.Sonradan alışmaya başlanıyor albüme.ee tabi sen git koskoca şaheser 3 albumun uzerıne bu albumu cıkar ne bekliyodun ki?tabi afallanır amaa sonradan bi baktık ki amanıın keşke clayman den sonra tum albumler colony tadında olaymış en azından.En azından cd çalara koyulup baştan sona dınlettırıyor kendını.
Galiba en sevdiğim In Flames albümü bu.
13.10.2013
+1 Aynen benimde en sevdiğim
Genelin aksine en iyi In Flames albümünün Colony olduğunu düşünürüm. Çok basit sebepleri var aslında:
Eski In flames’in en uptempo ve baterileri kudurmuş hali. Daniel sağolsun.
Anders’in brutal/scream dengesini en iyi tutturduğu ve bu sebeple en iyi vokalini yaptığı albüm.
Klavyeden synth’a ilk geçilen albüm. Bu sebeple çok dozunda kullanım var.
Ayrıca mükemmel bir bütünlük var albümde.
10/10 çok net.
21.06.2011
@Der iz natin’ lef’ mi, +1
iyi bilmişliğim yok in flamesi ama dinlediğim tek tük albüm şarkılarıyla yaptığım hatayı colony’i tek seferde dinleme girişimiyle sonlardırdım ki hemen içine çekti zaten.
aslında yaklaşamamın bir sebebi kimi introlarda alternatif bir hava tutturmuş olması ve vokallerin uçuk oluşuydu ama ortada bir bütünlük,harika gitar tonları ve cidden güzel bir DOZ var.öyle ki bu doz öyle güzel metal rifflerine ortam hazırlamış ki. kesik kesik ama ilerleyen yapıda death riffleri beni baştan çıkardı zaten.yüksek tempo ve katıksız davullar yine harika varyasyonlar yaratmış.bu tarz vokal yapısı pek alıştığım tarz değildi ta ki şu zamana kadar(!). bana ‘metal’ müzik ve onun çoşkulu yanını mükemmel bir şekilde anlattı colony.
13.10.2013
@Der iz natin’ lef’ mi, Kesinlikle.
Vokal dengesi özellikle çok iyi. Anders hep böyle vokal yapsaydı keşke. Clayman albümünde sadece ciyaklamakla yetindi.
in flames’in beni çooook auauauah esneten albümü, ilk dinlediğimde “bu ne düşüştür yawt” demiş ve 1 sene boyunca hiç elimi sürmemiştim, bi daha dinledim, gerçekten çok sıradan, bence bu albüm in flames’in en kötü 3 albümü arasına girer, nedense bu albümü come clarity’den bile zayıf bulurum… notum 3…
16.11.2012
@blackroseimmortal, OHA :D
17.11.2012
@blackroseimmortal, bu PA tarihinin en sansasyonel mesajı olabilir. trollük amacı olmadan, gerçek düşüncelerle yazılmış. valla süper :D
17.11.2012
@Rotten Angel, hala arkasında duruyorum dediklerimin.
17.11.2012
@Osman, Başka bir yerde de ”Anders Friden’ın en iyi vokali Colony’de” demişsin. Albümdeki sıkıntı nerede sence?
Az önce yine Resin parçadıyla playlist ime giren bu albüm için en açıklayıcı yazıyı sambalici yazmış işler jesper dan bjorn a geçmiş(borusan a girmiş gibi oldu ya neyse)
Riff zengini bi albüm ama malesef harmonik gitar melodileri soloları falan olmayınca bir yanı eksik kalıyo…
Hee bu arada jesper ın folk etkileşimli bir adam olduğuna hiç dikkat etmemiştim doğru lan hargalaten falan bildiğin folk
en çok dinlediğim 5 IF paraçasının 2 si bu albümde…o zombie inc yok mu o…
2000 yılında dinlediğim ilk in flames albümüydü şarkıları ilk dinlediğimde vokale, melodilere inanamamıştım tüylerim diken diken olmustu başka grupların diken dikeni gibi değil harbi sağlam diken diken olmuştum ve en cok sevdiğim albüm hala budur :)in flames fun yapan albüm budur hala psikopat derece sevdiğim grup budur :)
Behind Space ’99 > Behind Space
nedenlerine gelecek olursak,birincisi anders friden’ın olması(koçum benim),ikincisi şarkıyla hiçbir alakası olmayan saçma akustik bölümü barındırmaması.
o yüzden Behind Space’in Colony’deki versiyonunu daha çok seviyorum.
22.01.2014
@Reroute to Remain, O saçma dediğin akustik kısmı deli gibi seven (Ben dahil) o kadar çok insan var ki… Buna rağmen evet, bence de Behind Space 99 > Behind Space. Hele 99 versiyonunda şarkının başlarında bir riff var ki aman aman, headbang yaparken kafa kopartacak cinsten.
23.01.2014
@Cattle Bilmemne, sacma olmasının sebebi şarkıyla hiçbir bütünlük barındırmaması ve şarkı içerisinde bu sebeple tuhaf durması yani konumu itibariyle saçma. colony’de çalınmamasının sebebi de bu, anders’in soyledigine göre.
23.01.2014
@Reroute to Remain, Anders’a kalsa gitarlar akor bassın yeter zaten. :) Birde Clad In Shadows 99 gerçeği var tabi…
nedense melodik death metal diyince aklıma en çok bu albümün soundu gelıyor. onun dışında megaman oyununa çok güzel soundtrack olur bu albümden
bence açık ara en iyi inflames albumu olmakla birlikte buna katılmayabilirsiniz fakaaaat bu albüme vasat falan diye yorum yapanın çocugu olmaz yeminlen.
En sevdiğim ın flames albümü iddalı konuşursam metal albümüde olabilir.Her dakikasında zevk aldığım tek müzik albümü bunda Durmak bilmeyen hızlı atmosferi ve mükemmel üstü sololar melodiler ve hayvani vokalin etkisi büyük 10 üzerinden 100 verdim
İlk dinlediğim metal şarkısı Embody the Invisible’dır. Bir tane bilgisayar oyununda bu şarkı çalıyordu, oyunu oynarken ilk orada duymuştum ve şarkının melodisi acayip hoşuma gitmişti. Sonra o zamanlar popüler olan E-mule programıyla şarkıyı indirdiğimi hatırlıyorum.
Bununla da övünmüşlüğüm vardır arkadaş ortamında. Bakın siz Black Album ile metale başladınız, ben In Flames’in underground albümüyle metale başladım diyerek.
Yıllar yıllar sonra eski In Flames albümlerini dinliyorum. 90′lar In Flames’inden daha güzel çok az şey var şu dünyada.
18.02.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Ahah, dün ben de bir işle uğraşırken ‘dur lan in flames diye bir grup vardı’ diyip RtR’ye kadar olan albümleri dizmiştim arkaya. Heyvan gibi özlemişim, işten kopup hava davuluna sardım sık sık.