“KATAKLYSM bugüne dek bir klasik yaratamadı. “In the Arms of Devastation” buna en çok yaklaştıkları albüm olsa da, onun da bir klasik olduğu söylenemez. Ancak KATAKLYSM’in her yanından, müziğinde radikal bir değişklik yapamayacak grup suyu aktığından, onları bu şekilde kabul etmek en iyisi. “Prevail” bence “In the Arms of Devastation” kadar iyi bir albüm değil, ama on yedi yıllık deneyimin de etkisiyle grup dinleyicisini bir şekilde heyecanlandırmayı biliyor. Umarım grup bir sonraki albüm için daha uzun süreli bir şarkı yazımına gider de o beklenen KATAKLYSM başyapıtına kavuşuruz.”

“Prevail” yazısının sonunda böyle demişim.

Bir sonraki albüm geldi işte. Beklenen KATAKLYSM başyapıtına kavuştuk mu?

Pek sayılmaz. Belki de soruyu şöyle sormak daha iyi olacak: KATAKLYSM’in ASLA çok iyi bir albüm çıkaramayacak kadar ortalama bir grup olduğunu anlamamız için daha kaç yıl ve kaç albüm geçmesi gerekiyor?

On dokuz yıllık bir gruptan bahsediyoruz burada. En orijinal işini bence 1995′teki ilk albümü “Sorcery”yle vermiş bir gruptan. “In the Arms of Devastation”da bayağı iyi şarkılar vardı evet. “Prevail”de de fena olmayan şarkılar vardı. “Heaven’s Venom”da ne var peki? Aynı tas aynı hamam diyelim ve girişelim.

Kazımasyon riflerin egemenliğindeki bodos bir death metalin melodik yansıması olarak özetlenebilecek bir albüm “Heaven’s Venom”. KATAKLYSM müziğinin bu iki yanını ayrı ayrı değerlendirmek lâzım diye düşünüyorum.

Olayın melodik kısmı bence KATAKLYSM’in daha başarılı olduğu alan. Zira albümde gayet hoş, hatta genel ortalamalığa bakıldığında “Helal be adamlara bak, burası iyiymiş” dedirtecek düzeyde sofistike melodiler var. Hem icra, hem de hissettirdiği duygular babında içi dolu olan bu melodiler, albümün dinlenebilirlik katsayısını arttıran şeyler. Gelin görün ki “Heaven’s Venom”ı başarılı kılmada bu melodilerin işi pek de kolay değil. Zira albüm, adındaki zehri asıl kendi içinde barındırıyor.

Bahsettiğim şey albümdeki melodik olmayan kısımlar. KATAKLYSM’in en dayanamadığım özelliği, aşırı derecede özelliksiz rifleri sanki çok gazmış gibi üzerlerine bastıra bastıra önümüze sürmesi. Stüdyoya gidip bir şeyler çalmışlığı olanlarınız bilirler. İki gitarist amfilerini ayarlayıp aynı oranda duyulacak düzeye getirirken biri diğerinden herhangi bir şey çalmasını ister. Sırf deneme için. Sırf sese, tona bakıp kendi amfisini ona göre ayarlamak için.

Yemin ediyorum bu anlarda çaldığınız doğaçlama herhangi bir rifin bile KATAKLYSM’in bazı riflerinden daha ilginç olacağına eminim. Melodi içermeyen bu kafa göz rifler, ancak bu kadar duygusuz, bu kadar sıradan yazılabilir. Bu riflere eşlik eden gayet özelliksiz davullar ve vasat şarkı sözleri de eklenince, albümü dinlerken duyduğunuz rahatsızlık, aldığınız keyfin önüne geçebiliyor. Bu elbette ki KATAKLYSM’i uzun süredir takip eden ve her albümde gruptan olumlu adımlar bekleyen dinleyicilerin sahip olacağı bir düşünce. KATAKLYSM’i çok da bilmiyorsanız, “Heaven’s Venom”dan daha fazla zevk almanız olası.

Diğer yandan, KATAKLYSM’i uzun süredir takip eden ve grubu aynen bu şekilde kabul etmiş dinleyiciler de var elbet; onlar muhtemelen yazıdaki bakış açısına sahip olanlardan daha iyi hisler besliyorlardır. Zaten albüm “Prevail”e oranla daha iyi olduğunu, daha renkli yanlar barındırdığını çoğu yerinde gösteriyor. O yüzden az da olsa haklarını vermek lazım. Çok sıkıcı rifler içerisinde parlayan anlar da yok değil. Ancak bahsettiğim türdeki kimi sıradanlıklar, KATAKLYSM’in yansıttıkları türde güçlü bir tehditkârlık uyandıramayacağını da, müzikalite anlamında etrafa korku salamayacağını da belli eden şeyler. O yüzden bir nebze daha iyi olmasına rağmen “Prevail”le aynı puanı veriyorum.

“Umarım grup bir sonraki albümde melodik tarafına ağırlık verir ve yazdığı bazı riflerin ne kadar sıkıcı olduğunun farkına varır” türünden şeyler söylemek istiyorsam da, azalan beklentiler ve meraktan dolayı KATAKLYSM’in bundan sonra izleyeceği yol çok da umrumda değil açıkçası. Takılın işte ne diyeyim.

Son anda kapaktan bahsetmeyi unuttuğumu fark ettim. IRON MAIDEN’ın “Dance of Death”inden sonra son yıllarda gördüğüm en kötü kapaklardan biri.