Levent MUKAN

Bir başka black/thrash incelemesiyle daha karşınızdayım. Son yazdıklarımdan sonra black/thrash’çi falan zannediliyor olabilirim ama valla denk geliyor lan. Bu sefer de Relapse’in promolardan tombala usulü çıkardım bu abileri. Bildiğimiz, hakkında destanlar yazılmayacak, uzun uzun anlatılması gereksiz ama gene de ilginç noktaları olan bir albüm “Triumvirate”.

Albüm Mark Mendoza’nın (Twisted Sister gitaristi) Long Island, New York’taki stüdyosunda George Fullan (Dream Theater, Rolling Stones) ile kaydedilmiş. Bu yaz çıkacak olan albümün promosunu Relapse bize yolladı, ben de ne incelesem derken bu abileri seçmişim meğer.

Albümün geneli black/thrash dinleyen insanların garipsemeyeceği, şaşırtmayacağı bir yapıda. Tek farklılık olarak riflerin daha bir akılda kalıcı olduğu söylenebilir, bunun nedeni de aslında gayet basit. Grup üyelerinin önceki grupları Kill Your Idols adında bir NYHC grubu. Hardcore geçmişlerinin tek yansıması ise riflerin akılda kalıcı olması. Karartılmış rifler pek yok albümde. Geri kalanı ise bildiğimiz black/thrash. Beklentinizden daha fazla bir eğlencelilik sağlayabileceği kadar, bir anda “Bu ne lan?” da dedirtebilir bir albüm yani, öyle bir durum mevzubahis.

Ha bu müziğe nasıl yansıyor; bir black/thrash grubundan beklenmeyecek kadar az “çiğleşmiş” riflere sahip bir albüm “Triumvirate”. Hafif seyreltilmiş bir doz söz konusu yani. Tabii burada grubun Norveçli değil de ABD’li, hatta NYC’li olmasının da payı var tabii hardcore tabana ek olarak. Amerika – Norveç arası black metalin “kvlt” olması olmaması tartışması zaten hakkında sempozyumlar düzenlenebilecek kadar büyük bir tartışma (dermişim). Şaka bir yana bu black metal dalgasını kırda bayırda yapmakla metropol ortasında yapmak elbet fark ettirecek, birini dinleyene öbürü böyle bir garip gelecek.

Gruptaki bir diğer olay da her zaman çok ilginç bulduğum “bateristin backvokal yapması” durumu. Davul çalarken zorlasa gerek. Artık pek çok grup yapıyor bunu (main vokalin davul çaldığı gruplar bile var) ama şaşırtıcı geliyor bana ısrarla.

Elimdeki düşük kalite olduğu söylenen promonun “düşürülmüş” kalitesine rağmen prodüksiyon hiç fena değil. Her enstrüman rahatlıkla duyuluyor, davul tonları da gitar tonları da yerinde, keza bas da öyle. Bu noktada tek sallayabileceğim nokta vokalin azıcık efekt kullanıyormuş gibi gelmesi bana, ama rahatsız edici bir detay da diyemem, çünkü adamın efekt “basmaması” böğüremediğinden değil, efektlerin albümün genel havasından dolayı erimiş olması diyebiliriz. Bunu söylememin tek sebebi de brutal vokalde efekti pek sevmemem, objektif bakarsak puan kıracak bir durum da değil.

Grubun üç üyesinin de yapmakta oldukları işe hakim adamlar oldukları belli. Tabanları hardcore olmasına rağmen sevdikleri ve yalayıp yutmuş oldukları belli olan bir tarzı, müzisyenliklerini de işin içine güzelce yedirerek gayet iyi icra etmişler. Ama “Norveç’in bağrından kopmadıysa ve kvlt değilse bana böyle şeylerle gelmeyin” kafasında bir adam olsaydım “Güzelmiş iyiymiş hoşmuş da pek olmamış yahu” da diyebilirdim. Bu kısmı Amerika’daki black metal ile ilgili görüşlerinizle paralel olacaktır.

Kısacası birtakım albümler yollamış Relapse, rastgele bir tanesine baktım, Amerikan bilek metali çıktı. Kvlt değilmiş ama güzelmiş, dinlenebilirmiş, keyifliymiş.

Bakalım neler atmışlar başka.