Bugünkü konuğumuz da bu yıl epey sert rüzgârlar estiren Unircok’ın klasik heavy metale en yakın gruplarından SABATON. Gördüğüm kadarıyla festivalin daha ekstrem türlerdeki gruplarla dolu olmasından biraz şikayetçi olan bir kesim var, dolayısıyla SABATON onlar tarafından merakla beklenen gruplardan biri sanırım.

İsveçli power metal grubu SABATON da “kısa zamanda çok iş yaptı” dedirtmeye çalışan gruplar kervanının ileri gelenlerinden biri. Altı yılda beş albüm yapan grup, benzer albümler ve benzer şarkılar üzerinden yürüttüğü kariyerini, geçtiğimiz aylarda çıkardığı “Coat of Arms”la pekiştirmiş, ne olursa olsun yolumdan şaşmam demişti.

Savaş konseptini işleyen sayısız gruptan biri olan ve ismi de şovalye zırhının ayağa denk gelen parçasını ifade eden SABATON, bu işi biraz daha ileriye götüren ve “sadece” savaştan bahseden bir profil çiziyor. İkinci Dünya Savaşı başta olmak üzere tüm imajlarını, sözlerini, konseptlerini savaş üzerine kuran grup, bu kadar kısa sürede bu kadar benzer albümler yaptığı için de zaman zaman eleştirilmekte.

Sound’larından bestelerine kadar bir seksenler öykünmesi barındıran SABATON’u benimseyip benimseyememe eşiğinizi oluşturacak en önemli etmen, vokalist Joackim Broden olacaktır diye. Şarkıları gayet içten söyleyen Broden, başta “r”leri fazlasıyla bastırarak söylediği aksanlı İngilizce’si olmak üzere, gayet karakteristik bir ses rengine sahip. Zaman zaman savaş meydanında askerlerine emirler yağdıran bir komutan havasına da bürünen vokal yorumu her ne kadar SABATON’un iyi yanlarından biri olsa da, Broden’in bahsettiği konulardan haz etmiyorsanız, savaşsal olaylara ilgi duymuyorsanız, nihayetinde sizin için sıkıcı bir hale gelebilir. Çünkü dediğim gibi, grubun tüm albümleri ve metalle ilgili olan birkaçı dışında tüm şarkıları savaşla ilgili.

“Coat of Arms”da, basit şarkı yapıları üzerine döşenen ve bundan bir önceki albümde etkinliği hayli artmaya başlayan klavyenin senfonik hükümdarlığını görüyoruz. Epik bir klavye melodisi ve altından devam eden altyapısal rifler ve öne çıkmayan davulla, SABATON müziği çoğu zaman Broden tarafından anlatılan ibretlik tarih derslerine fon müziği olmaktan ileri gidemiyor. Lakin grubun müziğini bu şekilde teknik/matematik anlamda indirgersek SABATON’a da haksızlık etmiş oluruz, zira grubun böyle bir derdi yok.

Gitar riflerinin birbirine benziyor oluşu ve nakaratlara abanılması, beraberinde o kaçınılmaz olayı, şarkıların birbirlerine benzemesi durumunu getiriyor. Özellikle davulun ve gitarın dıgıdık dıgıdık klasik power metal ritimlerine giriştiği yerler, size nakaratı duymadan birbirlerinden zor ayrıştıracağınız bir şarkılar bütünü sunuyor.

Albüm, power metale gönül verenler için mutlaka iyi anlar barındırsa da, objektif bakıldığında vokalistin inançlı ve hırslı yorumu haricinde SABATON’un müzikâl anlamda öyle ahım şahım bir şey yapmadığı ortada. Pek çok farklı savaştan ve bu savaşlarda kahramanlık göstermiş bazı kişileri konu eden “Coat of Arms”ın bence en iyi şarkıları The Final Solution ve albüme adını veren şarkı.

En stabil anlamda ve en uçarılık barındırmayacak şekilde bir heavy metali, üzerinde bahsedilen Kral Leonidas’lar veya Varşova’ya giren Naziler eşliğinde dinlemek isterseniz, sayfadaki şarkıları da sevdiyseniz, SABATON’u menünüze almayı düşünebilirsiniz. Ancak albümün ne SABATON’un ilk iki albümündeki heyecanı barındırdığını, ne de uzun yıllar sonra dinlemek isteyeceğiniz türde bir müzik barındırdığını düşünüyorum.