Yirmi yılı aşan bir süredir piyasada olup da UNLEASHED kadar aynı kalan pek az grup var sevgili dostlar. “Where No Life Dwells”den “Warrior”a kadar aşağı yukarı aynı çizgide devam edip, beş yıllık bir aranın ardından “Hell Unleashed”la bence çok kötü bir dönüş yaptıktan sonra, üç adet ortalamanın üstü albümle yollarına devam ettiler. Şimdiyse karşımızda “As Yggdrasil Trembles” var.

UNLEASHED’in dört beş parçasını duysanız, tüm UNLEASHED diskografisini anlamış olmanız mümkün aslında. Elbette grubun kendi içinde bir varyasyonu, sivrilen yanları var, ancak tıpkı VADER gibi, MANOWAR gibi, UNLEASHED’in de fazlasıyla stereotipik bir sound’u var.

Günümüzde tapındığımız AMON AMARTH’ın yaptıklarını yıllar öncesinden yapmaya başlayan UNLEASHED, AMON AMARTH’ın sevilesi sound’undan ziyade, daha çirkin, daha bodos bir tavır belirlediğinden olacak, hiçbir zaman büyük kitlelere yayılamayan bir grup bildiğiniz gibi.

Şimdi karşımızda duran albüme bakınca da alışılmış UNLEASHED’in dışında pek bir şeyle karşılaşmıyoruz. Tarama melodik gitarlar, yer yer gergin, yer yer damar, ama neredeyse her zaman kalın tellerden çalınan melodiler, thrash metalden etkilenildiğini her notasında hissettiren rifler, gayet güzel bir solo gitar işçiliği, Johnny Hedlund’un tüm bunların üstünde havlayan, ısıran vokalleri ve, ve…. Ve çok kötü şarkı sözleri.

Bu yazıyı şarkı sözlerinden bahsetmeden bitirmem mümkün değil sevgili metal savaşçıları. Dinlerken utanacağınız, tişört arkasına basılsa giyemeyeceğiniz kadar çocukça sözler var albümde, tıpkı neredeyse tüm UNLEASHED albümlerinde olduğu gibi. Bu düşüncede olan bir tek ben miyim diye şöyle bir bakındım, içinde şarkı sözlerinin kötülüğünden bahsetmeyen pek bir yoruma rastlamadım. Misal Wir Kapitulieren Niemals. Tamam, grubun yirmi yıllık yolculuğunu konu ediyor, gezdik tozduk dağıttık, yaşasın metal temalı bir şarkı, ama nakarattaki “Viking death metal! Viking death metal!” gibi bir tezahürata katılmak ne kadar mümkün, ben bilmiyorum.

Fazla bir sürpriz barındırmamasından kelli uzun uzun anlatacak bir şey bulamadığım “As Yggdrasil Trembles”ı, AMON AMARTH’ın daha thrash metal hali olarak özetleyerek belki biraz daha fazla insanın merak etmesini sağlayabilirim. Üç ila dört dakika arasında değişen süreleriyle fazla bir epiklik barındırmayan, ancak UNLEASHED’in o soğuk ve boğucu atmosferini, yer yer öne çıkan yırtıcılıklarla da süsleyerek veren “As Yggdrasil Trembles”, bence grubun tekrar faaliyete geçme dönemine yakışan kalitede bir albüm.

Yıllar sonra hatırlanacak fazla bir özelliği olmayan, “Midwinterblod”ı geçemeyen, ama “Bu ne lan böyle?” de dedirtmeyen bir işd. Anliişd.