Amerika’nın günümüze dek metale kattığı sayısız güzel şey olsa da, kimi çok kötü şeyleri yüzümüze yüzümüze dayadıkları da malûmunuz. Bunlar arasından beni en çok sıkan, rahatsız eden, tadımı kaçıran şey, içinde çok çok az iyi grubun yer aldığı, artık duyduğum anda kaçma noktasına geldiğim deathcore.
Grubumuz CARNIFEX, bir hayli genç elemanlardan kurulu, Victory Records tarafından saçma sapan düzeyde gazlanan bir deathcore grubu. Bu gazlamanın sebebi, grubun iyi şarkılar yazıyor oluşu değil elbet. Sebep, türün revaçta olması ve deathcore’un sadece “konserlerde iyi eğlendiren, iyi tepiştiren” bir tür olmasından kaynaklı öne çıkarılması. Kendileri gibi kitlesi de genç olan CARNIFEX, eminim epey yıkımlı konserler veriyor. Pogoda ağzını kıranlar, olduğu yerde döner tekme atanlar gırla gidiyor. Ancak müzik olarak bakıldığında CARNIFEX, tüm bir albüm boyunca neredeyse tek bir tane yaratıcı, ilgi çekici rif yazamıyor. Devasa prodüksiyon ve bu düşük müzikaliteyi kapatan çok sert sound, belli ki pek çok yüzeysel dinleyicinin hoşuna gidiyor, zira hiç de fena satmayan bir albüm var karşımızda. Ancak derine indiğinizde, yok hayır, derine inmeye bile gerek yok, şöyle bir dinlediğinizde sadece sert olması amacıyla yazılmış suni şarkılar dinlediğinizi anında anlıyorsunuz.
Bol trigger’lı davullar, dur kalka odaklı formulize gitarlar, biri daha death metalimsi diğeri kedi hırıltısı/çığlık karışımı üst üste binmiş vokaller, günümüz deathcore gruplarında geyik olmuş ne kadar şey varsa burada karşımıza çıkıyor. Eminim aramızdan pek çok kişi evde öylesine gitar çalarken bile buradakilerden daha iyi rifler buluyor da sallamıyordur. Cidden böylesi akılda kalıcılığı olmayan, hiçbir müzikal zeka parıltısından nasibini almamış riflerin yan yana getirilip şarkı yapılmış olması, bununla da kalınmayıp bunlardan on adedinin arka arkaya dizilmiş olması, insanı bir süreliğine müzikten soğutacak kadar kötü bir tecrübe. Sert mi? Evet çok sert. Sound? Öküz gibi. Ama içerik? Çok zayıf.
Eğer deathcore adı altında anılan her şeyi seviyorsanız, bu türe dair beğeni skalanız olabildiğine genişse, “Hell Choose Me”ye bir şans verin. Ama albümü arka arkaya on kez dinler de (ki bunu yapmak yürek ister) iki ay sonra hiçbir şarkısını hatırlamadığınızı fark ederseniz, demek istediğimiz sanırım anlarsınız.
Müziği çok seven, ancak bu tür fabrikasyon işlerin modasının bir an önce geçmesini isteyen biri olarak, bu türe gönül veren Amerikalı gençlerin toplatılıp kendilerine bir ay boyunca aralıksız “Destroy the Opposition” dinletilmesini öneriyorum. Belki bir şey kaparlar.
Kadro Scott Lewis: Vokal
Shawn Cameron: Davul
Cory Arford: Gitar
Ryan Gudmunds: Gitar
Fred Calderon - Bas
Şarkılar 1. Hell Chose Me
2. Dead Archetype
3. Entombed Monarch
4. Names Mean Nothing
5. Heartless
6. Sorrowspell
7. The Scope Of Obsession
8. By Darkness Enslaved
9. The Liar's Funeral
10. Genocide Initiative
sevgili Ahmet, senin gibi bir “kemik metal” takipçisinin yanaşmaması gereken albümler bunlar. 90ların başından 2000′e kadar bir sürü çok iyi grup ve albüm varken halihazırda, boşver derim bu tip “şeyler”in canını sıkmasına izin verme.
albumu ilk cıktıgında iki kere art arda dinledim aha fena albüm değilmiş falan dedim ama ondan sonra hiçbir şarkısını bi kere bile dinlemedim yine de bence 5.5-6 gibi not verilir bu albume 3.5 bana göre cok az olmuş
Grubu bilmem etmem ama hazır konu deathcore’a gelmişken bir iki kelam etmek isterim.
Amerikalı bir melodik black metal grubu dinliyorum, “oo pek güzel” diyorum, last.fm sayfasına bakıyorum, o da ne? ilk baştaki tag: “Deathcore”.Core kısmı nerde diyorum…e yok.Yorumlara bakıyorum “great deathcore band” yazanları görüyorum.Bende mi bir sorun var acaba diyorum ama bakıyorum zavallı grup üyeleri de black metal grubu oldukları anlaşılsın diye heralde fotoğraflarında Mayhem t-shirt’ü falan giyip poz vermişler ama yok fayda etmemiş.
Müzikten zerre anlamayan pek sert amerikan metalci gençliğinin her blast beat kullanan amerikalı/kanadalı gruba deathcore etiketi yapıştrmadığı günler görmek istiyor, salgın hastalık gibi yayılan deathcore türünün biteceği günü de dört gözle bekliyorum.
içerik derken,acaba adamların amacıda omu ona bakmk lazım ve amaç sadece milleti kudurtmak(kii bu türde onu temsil eder..)ise bunuda iyi yapıyor millette senin(ahmet) bahsettiğin gibi kafa dalak böbrek peçalıyorsa pogolarda?….ehh mesele yok derim ben..
O kadarda kötü değil albüm.Bir kere felaket derecesinde ki ilk 2 albümden sonra güzel değişimler var.Araya serpiştirilen black metal riff’leri, davulcunun hayvan performansı ve temponun düştüğü yerde atmosfer olayının devreye girmesi vs. vs. .haksızlık edilmiş bu albüme.puan olarak 6-7 arası iyi gider.benden 6 gelsin.
benim gözümde Carnifex; Dead In My Arms gibi epeyce vasat bir albümle yola başlayıp, The Diseased And The Poisoned ile “eh işte” mertebesine ulaşıp, Hell Chose Me gibi harika bir albüm ile turnayı klitorisinden vurmuş bir gruptur.
Carnifex, Hell Chose Me ile deathcore türünün Whitechapel ve Suicide Silence’ı taklit etmeye çalışmaktan öteye gidebileceğini göstermiş olsa da, her röportajda deathcore ile ilgili sorulara; “deathcore nedir ya? aslolan death metaldir. bizde death metal yapıyoruz.” diyerek deathcore – death metal farklılığı diye birşey olmadığını (ya da olmaması gerektiğini) vurgulayan güzel insanlardan kurulu bir grup.
Hell Chose Me ise, blackened death metalin breakdownlar ve brutal-scream geçişli deathcore vokali ile süslenmesinden ibaret, çok çok iyi, çok çok başarılı bir albüm. deathcore türü adı altında adlandırılan ve adlandırılacak birçok grubun albümü gibi sevgili Ahmet’in müzik zevkine (ya da deathcore türüne karşı olan nefretine) kurban gitmiş ve gidecek albümlerden biridir bu da. ve bu albüm ekstrem müziği seven ve destekleyen herkese tavsiyedir.
umarım bu yorum kritiğe karşı bir muhalefet gibi algılanmaz. herkesin müzik zevki birbirinden farklıdır. Carnifex bir grup, deathcore ise bir ekstem metal alt türüdür sonuçta. türler ve gruplar farklılık gösterse de, ekstrem müziği ivmelendiren her alt türe, her gruba hep destek tam destek.
Pasifagresif’in en saçma kritiği olmuş bu.. Deathcore türünde dikkat edilmesi gereken şeylerle ilgisi yok bu yazının ki yazarın da iyi bir deathcore dinleyicisi olmadığından eminim.. “sadece sert olması amacıyla yazılmış suni şarkılar dinlediğinizi anında anlıyorsunuz.” gibi bi cümle görünce inanamadım Carnifex’in yaptığı müziğe bu cümleyi layık gören birinin de deathcore’dan ne kadar anladığı ortadadır. Carnifex kesinlikle sadece sert olsun diye müzik yapan bi grup değildir.. Carnifex insanın tüylerini diken diken eden inanılmaz cuk breakdownlara sahip, arada bu breakdownlarda film repliklerinin duyulduğu, her şarkısının sonunda “vayyyy amkkkk neydi lannn buuu” dedirten ve brutal deathcore’un *mınakoyan bi gruptur.. Deathcore gibi bir türde riff’lere bakıp yorum yapmak mantıklı değildir Megadeth albümü değil bu başka şeylere dikkat etmelisiniz ki bu başka şeyleri Carnifex gerçekten hakkını vererek yapan bir gruptur.. Kesinlikle fabrikasyon grubu değildir, Bring Me The Horizon tarzı gruplarla karıştırmayalım lütfen.. Burdaki yazıya yanılıp bu inanılmaz grubu es geçmeyin ve direkt diskografisini dinleyin derim son albüm dışında ilk 3 albüm gerçekten Deathcore türünde yapılan en iyi albümlerdir
Bence albumde bir problem yok, sadece yanlis kitlenin bulundugu but mecrada tartisiliyor. Yoksa carnifex’e bos is diyip kucumseyenlerin zeka seviyesini baska turlu aciklayamazsiniz.
Ahmet hocanin da her deathcore albumunu yerden here vurup yinede deathcore album kritigi yazmakta israr etmesi gibi bir olay var. Tur’e basil kin tuttuysa artik :)
@GoreMageddon, Haklısın. Bence de okurlar olarak bu konuda biraz yobazız. Mesela ben. Deathcore dinleyicisi olmamama rağmen baktım kritiğe. Ooo deathcore. Direk 1′i bastım. Kötü bir şey gerçekten:(
Muzikte gorecelik her seferinde varligini ortaya koyuyor. Albume cop diyenlere karsin Ben dinledikce dinlemek istiyorum bu albumu. DIMA’Dali vurmali kirmali havanin yerine liriksel yone agirlik verilmis. Sozleri okurken fazlasiyla itina gosterildigini farkedebiliyorsunuz.
Names Mean Nothing riff melodisine pararel sekilde bestelenmis nakaratiyla kendini ilk farkettiren parca. Bircok Carnifex hayraninin albumdeki favori parcasi bu site tahmin ediyorum.
Dead Archetype icerdigi vokal kullanimi Ile bir diger fav parca bence. Verse bolumu birkac dinleyiste dilime yapisti resmen.
Heartless grubun yenilikci, baska seyler de deneyebilen yonunu ortaya koyan bir parca. Ilk dinledigimde icimden herifler gitgide degisip gelisiyorlar demistim.
Hell choose me de fena sayilmayacak bir parca. Setlist’ler de yerini koruyor surekli.
Geri kalan butun parcalar da dinleyene birseyler sunuyor. Bana gore
modern death metal sevenlerin dinlemesi gereken bit album.
DIMA Ile kendine taptiran sonraki albumlerde sacma but arayisa geçen, benim için özel bir grup. Hiçbir zaman onları sıradan deathcore grubu olarak gormedim. Zaten kendileri de deathcore ile ilişkileri olmadigini söylüyor. Şahsen türleri zerre umrumda değil. DIMA yi dinlerken beni soktukları şekil… Işte umrumda olan bu.
Loading ...
kapak undying oyununu çağrıştırdı bana. bu tür gruplara yorum yapmak bile zaman kaybı geliyor bana. 30 saniyemi harcadım bile..
21.06.2011
@Exorsexist, ne güzel oyundu lan o. clive barker’ın canını yiyeyim
22.06.2011
@Berca B., onun gibisi gelmedi bir daha berca… gelmedi…
sevgili Ahmet, senin gibi bir “kemik metal” takipçisinin yanaşmaması gereken albümler bunlar. 90ların başından 2000′e kadar bir sürü çok iyi grup ve albüm varken halihazırda, boşver derim bu tip “şeyler”in canını sıkmasına izin verme.
saygılar,
Abdullah Gül
albumu ilk cıktıgında iki kere art arda dinledim aha fena albüm değilmiş falan dedim ama ondan sonra hiçbir şarkısını bi kere bile dinlemedim yine de bence 5.5-6 gibi not verilir bu albume 3.5 bana göre cok az olmuş
Carnifex sadece gaz odaklıdır evet. Bana da zaman zaman çok gürültü gelir ama o kadar da kötü değil be hacı.
Grubu bilmem etmem ama hazır konu deathcore’a gelmişken bir iki kelam etmek isterim.
Amerikalı bir melodik black metal grubu dinliyorum, “oo pek güzel” diyorum, last.fm sayfasına bakıyorum, o da ne? ilk baştaki tag: “Deathcore”.Core kısmı nerde diyorum…e yok.Yorumlara bakıyorum “great deathcore band” yazanları görüyorum.Bende mi bir sorun var acaba diyorum ama bakıyorum zavallı grup üyeleri de black metal grubu oldukları anlaşılsın diye heralde fotoğraflarında Mayhem t-shirt’ü falan giyip poz vermişler ama yok fayda etmemiş.
Müzikten zerre anlamayan pek sert amerikan metalci gençliğinin her blast beat kullanan amerikalı/kanadalı gruba deathcore etiketi yapıştrmadığı günler görmek istiyor, salgın hastalık gibi yayılan deathcore türünün biteceği günü de dört gözle bekliyorum.
Fenalık geldi artık, bayıliciğim.
21.06.2011
@Ugur, galiba dediğin grup burning the masses…
21.06.2011
@Avcı, olabilir valla ama şu yukarda dediğim olay azalıyor olsa da bitmedi hala.Sabırla bekliyorum.
21.06.2011
@Ugur, dediğin fotoğraf da bu. :)
http://userserve-ak.last.fm/serve/500/16189669/Burning+the+Masses+2515800736_a9164014b4_b.jpg
21.06.2011
@Avcı, Aaa evet dostum foto bu ama grup bu değil.Acayip bi şekilde sanırım bu fotoğraf aklımda kalmış, ama çok iyi eminim grup bu değil :)
21.06.2011
@Ugur, müzikten zerre anlamayan pek sert amerikan metalci gençliği VS. metalin kitabını yazmış orta sert istanbul metalci gençliği (!).
21.06.2011
@murder, http://i53.tinypic.com/2ibc8c8.jpg
içerik derken,acaba adamların amacıda omu ona bakmk lazım ve amaç sadece milleti kudurtmak(kii bu türde onu temsil eder..)ise bunuda iyi yapıyor millette senin(ahmet) bahsettiğin gibi kafa dalak böbrek peçalıyorsa pogolarda?….ehh mesele yok derim ben..
yaşasın boş işler,yaşasın deathcore!
Bu yazıda yazılmamış ama albümde olan Slayer Angel Of Death cover’ı:
http://www.youtube.com/watch?v=wp8IkF98wV8&feature=channel
O kadarda kötü değil albüm.Bir kere felaket derecesinde ki ilk 2 albümden sonra güzel değişimler var.Araya serpiştirilen black metal riff’leri, davulcunun hayvan performansı ve temponun düştüğü yerde atmosfer olayının devreye girmesi vs. vs. .haksızlık edilmiş bu albüme.puan olarak 6-7 arası iyi gider.benden 6 gelsin.
benim gözümde Carnifex; Dead In My Arms gibi epeyce vasat bir albümle yola başlayıp, The Diseased And The Poisoned ile “eh işte” mertebesine ulaşıp, Hell Chose Me gibi harika bir albüm ile turnayı klitorisinden vurmuş bir gruptur.
Carnifex, Hell Chose Me ile deathcore türünün Whitechapel ve Suicide Silence’ı taklit etmeye çalışmaktan öteye gidebileceğini göstermiş olsa da, her röportajda deathcore ile ilgili sorulara; “deathcore nedir ya? aslolan death metaldir. bizde death metal yapıyoruz.” diyerek deathcore – death metal farklılığı diye birşey olmadığını (ya da olmaması gerektiğini) vurgulayan güzel insanlardan kurulu bir grup.
Hell Chose Me ise, blackened death metalin breakdownlar ve brutal-scream geçişli deathcore vokali ile süslenmesinden ibaret, çok çok iyi, çok çok başarılı bir albüm. deathcore türü adı altında adlandırılan ve adlandırılacak birçok grubun albümü gibi sevgili Ahmet’in müzik zevkine (ya da deathcore türüne karşı olan nefretine) kurban gitmiş ve gidecek albümlerden biridir bu da. ve bu albüm ekstrem müziği seven ve destekleyen herkese tavsiyedir.
umarım bu yorum kritiğe karşı bir muhalefet gibi algılanmaz. herkesin müzik zevki birbirinden farklıdır. Carnifex bir grup, deathcore ise bir ekstem metal alt türüdür sonuçta. türler ve gruplar farklılık gösterse de, ekstrem müziği ivmelendiren her alt türe, her gruba hep destek tam destek.
Pasifagresif’in en saçma kritiği olmuş bu.. Deathcore türünde dikkat edilmesi gereken şeylerle ilgisi yok bu yazının ki yazarın da iyi bir deathcore dinleyicisi olmadığından eminim.. “sadece sert olması amacıyla yazılmış suni şarkılar dinlediğinizi anında anlıyorsunuz.” gibi bi cümle görünce inanamadım Carnifex’in yaptığı müziğe bu cümleyi layık gören birinin de deathcore’dan ne kadar anladığı ortadadır. Carnifex kesinlikle sadece sert olsun diye müzik yapan bi grup değildir.. Carnifex insanın tüylerini diken diken eden inanılmaz cuk breakdownlara sahip, arada bu breakdownlarda film repliklerinin duyulduğu, her şarkısının sonunda “vayyyy amkkkk neydi lannn buuu” dedirten ve brutal deathcore’un *mınakoyan bi gruptur.. Deathcore gibi bir türde riff’lere bakıp yorum yapmak mantıklı değildir Megadeth albümü değil bu başka şeylere dikkat etmelisiniz ki bu başka şeyleri Carnifex gerçekten hakkını vererek yapan bir gruptur.. Kesinlikle fabrikasyon grubu değildir, Bring Me The Horizon tarzı gruplarla karıştırmayalım lütfen.. Burdaki yazıya yanılıp bu inanılmaz grubu es geçmeyin ve direkt diskografisini dinleyin derim son albüm dışında ilk 3 albüm gerçekten Deathcore türünde yapılan en iyi albümlerdir
Bence albumde bir problem yok, sadece yanlis kitlenin bulundugu but mecrada tartisiliyor. Yoksa carnifex’e bos is diyip kucumseyenlerin zeka seviyesini baska turlu aciklayamazsiniz.
Ahmet hocanin da her deathcore albumunu yerden here vurup yinede deathcore album kritigi yazmakta israr etmesi gibi bir olay var. Tur’e basil kin tuttuysa artik :)
21.04.2014
@GoreMageddon, Haklısın. Bence de okurlar olarak bu konuda biraz yobazız. Mesela ben. Deathcore dinleyicisi olmamama rağmen baktım kritiğe. Ooo deathcore. Direk 1′i bastım. Kötü bir şey gerçekten:(
Muzikte gorecelik her seferinde varligini ortaya koyuyor. Albume cop diyenlere karsin Ben dinledikce dinlemek istiyorum bu albumu. DIMA’Dali vurmali kirmali havanin yerine liriksel yone agirlik verilmis. Sozleri okurken fazlasiyla itina gosterildigini farkedebiliyorsunuz.
Names Mean Nothing riff melodisine pararel sekilde bestelenmis nakaratiyla kendini ilk farkettiren parca. Bircok Carnifex hayraninin albumdeki favori parcasi bu site tahmin ediyorum.
Dead Archetype icerdigi vokal kullanimi Ile bir diger fav parca bence. Verse bolumu birkac dinleyiste dilime yapisti resmen.
Heartless grubun yenilikci, baska seyler de deneyebilen yonunu ortaya koyan bir parca. Ilk dinledigimde icimden herifler gitgide degisip gelisiyorlar demistim.
Hell choose me de fena sayilmayacak bir parca. Setlist’ler de yerini koruyor surekli.
Geri kalan butun parcalar da dinleyene birseyler sunuyor. Bana gore
modern death metal sevenlerin dinlemesi gereken bit album.
DIMA Ile kendine taptiran sonraki albumlerde sacma but arayisa geçen, benim için özel bir grup. Hiçbir zaman onları sıradan deathcore grubu olarak gormedim. Zaten kendileri de deathcore ile ilişkileri olmadigini söylüyor. Şahsen türleri zerre umrumda değil. DIMA yi dinlerken beni soktukları şekil… Işte umrumda olan bu.