Uzak diyarlarda, metalin çok güzel icra edildiği ülkelerden biri olan Kanada’nın bu sıralar öne çıkan gruplarından biri de The Agonist. Grubun en çok dikkat çeken özelliği, seksapeliyle doğru orantılı bir sese sahip hatun vokal Alissa White-Gluz. Metalcore yapan grubun iki albümü var. İlk albümü “Only Once Imagined” genel olarak otoriteler tarafından pek beğenilmese de içindeki akılda kalıcı ve genelde gaz verme işlevi gören parçalardan dolayı benim tarafımdan o kadar da kötü bulunmamıştı.
2009’da çıkan ikinci albümü “Lullabies For The Dormant Mind”, bir önceki albümü kaldığı yerden devam ettirmeyen, daha deneysel ve gruba dair çok daha olumlu izlenim bıraktıran bir albüm. Gruptan bir öncekine benzer bir albüm ve gittikçe artan bir ticari kaygı beklenirken böyle bir iş çıkması ben dahil birçok kişide bir göt olma etkisi yarattı.
Öyle devrimsel bir şey beklemeyin ama grup gerçekten de şaşırtıcı gelişmelere imza atmış. Eski albümle kıyaslanmayı hak etmeyecek derecede olumlu şeyler var. Üstelik belirli enstrümanlarda da değil. Grup hem teknik anlamda, hem yaratım anlamında topyekün kendini aşmış. Belki de bu potansiyel önceden de vardı ama ilk albümde bunu hemen dökmek istememiş olabilirler. Demek istediğim, grup uçmamış ama bu albüm öncekiyle kı-yas-la-na-maz.
Gelişme konusunda ilk dikkat çeken enstrüman davul. Bir önceki albümde genelde düz giden davullar bu albümde hem hız hem varyasyon konusunda çok ilerleme kaydetmiş. Hatun vokalimiz güçlenmiş, riflerin kalitesi artmış.
Bunların dışında tarzda da değişikliklere gidilmiş. Bu albümde grubun hafiften saykodelik tarafı ortaya çıkmış. Klavyenin etkin olduğu kimi yerlerde ve beklenmedik geçişlerde bunu anlamak mümkün. Klavye ve vokal oyunları albümün içine çok profesyonelce yoğurulmuş. Bu zaman zaman grubun ucundan tattırdığı saykodelik havayla birleşince çok canlı bir ruh yaratmış. Vokalden söz açılmışken hanım kızımız bir metalcore albümünde bulunması gereken tüm vokalleri, hatta fazlasını yapıyor.
“Lullabies For The Dormant Mind” türü içinde gerçekten de enteresan bir albüm sayılabilir. İlk dinlediğim zamana döndüğümde bayağı ilgiyle dinlediğimi hatırlıyorum. Birçok kez “hmm acaba şu olaydan sonra ne yapacaklar?” diye kendi kendime sormuştum. Neredeyse tümünden de memnun kalmıştım (Albümün klip çekilen ikinci parçası Thank You, Pain bence albümdeki en zayıf parça olmaya aday. Parçayı dinleyip de “nerde lan bunun enteresanlığı?” demeyin).
Türümüz metalcore ise breakdown’lardan bahsetmemek olmaz. Her breakdown’ın dinleyeni doyuracağı konusunda garanti verebilirim.
Yalnız şöyle bir durum var: Hatun vokal milletin gözüne biraz fazla sokuluyor. Tamam gerçekten hoş, seksi vs. ancak kliplerde kameranın hatunun fiziğine, dudaklara doğru sık sık yakınlaşması da ufaktan ‘ticari kaygı’ gibi bir durumu sorgulatıyor.
Daha önce de söylediğim gibi, her grubun ticari kaygısı vardır. Seçecekleri yol kendilerinindir. Ancak vokal hatunu milletin gözüne sokmaları da benim gözüme batmıyor değil. Pek samimi bir portre çiziyor diyemeyeceğim. Ancak çok da önemli bir faktör değil bence. Angela Gossow için de durum aynı zaten. Bu da böyle ufak bir şikayet olarak kalsın.
En nihayetinde, albüm türe yeni bir bakış açısını tam getirecekken ucundan sıyıyor ve bence “geçiş albümü” görevini üstleniyor. Aslında bir geçiş albümü olmasını umduğum için böyle diyorum. Eğer bir sonraki albümleri, bu albümün grubu farklı kılan etkenlerini geliştirmeye yönelik olursa manyak bir şeyler ortaya çıkabilir. Haydi gençler, asılın.
Kadro Alissa White-Gluz: Vokal
Danny Marino: Gitar
Chris Adolph: Gitar
Chris Kells: Bas
Simon McKay: Davul
Şarkılar 1. The Tempest (The Siren's Song; The Banshee's Cry)
2. ...And Their Eulogies Sang Me to Sleep
3. Thank You, Pain
4. Birds Elope With the Sun
5. Waiting Out the Winter
6. Martyr Art
7. Globus Hystericus
8. Swan Lake, Op. 20 – Scene, Act 2, #10 – Tchaikovsky (A Cappella)
9. The Sentient
10. When the Bough Breaks
11. Chlorpromazine
12. Monochromatic Stains (DARK TRANQUILLITY cover'ı)
Kafası karışık bi grup bence bunlar. Bi kere kız fazla güzel böyle bi müzik için. Yani bi Kanadalı için sıradan bi güzelliği var ama yaptıkları müzik için öyle. Klipleri falan izleyince ondan o sesin stüdyo imkanları olmaksızın çıkmayacağını düşünüyo insan. Bir de böyle bi promosyon malzemen var ve bu derece öne çıkarıyorsan fotoğraflarda, kliplerde falan, bari grubun logosu bile olmayan bu bayık kapak yerine kızı koy, bikaç bin daha çok sat. Söyletmeyin beni arkadaşım her şeyi de biz mi düşünücez cık cık…
Bence bunlar bi şekilde yumuşamaya mecburlar. Bu kız fazla öne çıkıyo çünkü. Yumuşayıp daha çok satmaya başlamazlarsa da kızın burada fazla duracağını sanmam. Gerçi Kanada’da kızlar teklif ediyormuş o da var tabi.
Bu güzel albüm tam da yeni çıktığı sıralarda grubu tesadüfen keşfedip (hatunu gördüm direk atladım da diyebiliriz) bir süre dinlemek suretiyle ‘catchy’ nakarat açlığımı bir nebze olsun gidermişti.Şimdilerde ise arada bir açıp dinliyorum.Bir de Birds Elope With the Sun parçasının enfes nakaratı ders niteliğinde okutulabilir gibime geliyor (şahane).
Yapmayın ya, hatunları şu müziğe alet edip 3-5 albüm daha fazla satmaya çalışmayın lan! İçinde hatun bulunan gruplara bu yüzden hiç ısınamıyorum işte, adamın gözüne gözüne sokuyorlar böyle “bakın grubumuzda taş gibi kız var” diye, müzik namına ne varsa ikinci plana atılıyor. Elbet istisnalar vardır, bu grubu da hiç dinlemedim ama direk ön yargı oluşturuyor yani.
In this Moment diye bi grup var bi de, tamamen Maria Brink adlı şahsın göğüsleri üstüne kurulu. “Metalcore with major boob influences” ya da kısaca boobcore diyorum.
Bunların ilk albümü büyük ihtimalle dinlediğim en kötü metalcore albümlerinden biriydi. Üç beş şarkı üzerinden ahkam kesersem bunda gene hafif toparlanmış gibiler, Alissa White-Gluz hala çok kötü bir vokalist ama. Hafif gotik tandanslarına sempatim var sadece, Monochromatic Stains coverları pek güzel.
bayan vokal demeyi tercih ediyorum ben bu konuda(ki tümünün adıda -female fronted metal bands- adı altında toplanmış bile ),buda ne demek oluyor “erkek egemen” bir dünyada kadının sesinin yükselişe geçişinin “rock n roll” karşılığı oluyor.
Anlayanlar, anlamayanlara anlatsın daha fazla izah edecek ne gücüm var ne de sabrım var artık bu konuda.
Saygılar ;)
not: grubu yeni dinlemeye başladım yani hayranı falan değilim.
@cannibal fetus, arc enemy ile the agonist i karşılaştırmak mı? kardeş ne içtin sen? ne içtiysen kurban olam aynısından bi koli de bana gönder hayata hep bu kafayla bakmak istemişimdir
ben de geçen akşam mtv headbangers ball de gördüm klibini şarkı güzeldi herkesin dediği gibi ilk albümleri berbattı ama ikinci albümde çıtayı yükseltmişler vokal şakılara daha bir oturmuş şarkılar daha bir özgünleşmiş dinlenilir hale gelmiş fakat grup çok öyle böyle süper deüil en azından daha çok yolları var yürünecek tabi vocalci kadın bayağı alımlı olduğu için insanın gözünü boyuyorlar da olabilir ama black metalci adam bunlardan etkilenmemeli gidin üstüne 3 saat marduk mayhem dinleyin kendinize gelin. albüme notum 7
bence bu bağyanımız angela gossowdan kat kat daha iyi, bonus olarak clean vokal özelliği de var, brutal vokali gerçekten bu bağyan mı yapıyor, çünkü 2. şarkının sonlarında bildiğin guttural vokal kullanılmış…
kadın vokalli grup olduğu için yorumlarda biraz önyargılı davranılmış. bence cidden sağlam albüm. The Tempest, Birds Elope With the Sun, Waiting Out the Winter gibi şarkılar bu tarz işleri sevmeyenlere bile kendini sevdirebilir diye düşünüyorum. genelde breakdownları sırf breakdown olsun diye koymuşlar ama o kadar kusur olsun.
(8.84/10, Toplam oy: 67)
Loading ...
Kafası karışık bi grup bence bunlar. Bi kere kız fazla güzel böyle bi müzik için. Yani bi Kanadalı için sıradan bi güzelliği var ama yaptıkları müzik için öyle. Klipleri falan izleyince ondan o sesin stüdyo imkanları olmaksızın çıkmayacağını düşünüyo insan. Bir de böyle bi promosyon malzemen var ve bu derece öne çıkarıyorsan fotoğraflarda, kliplerde falan, bari grubun logosu bile olmayan bu bayık kapak yerine kızı koy, bikaç bin daha çok sat. Söyletmeyin beni arkadaşım her şeyi de biz mi düşünücez cık cık…
Bence bunlar bi şekilde yumuşamaya mecburlar. Bu kız fazla öne çıkıyo çünkü. Yumuşayıp daha çok satmaya başlamazlarsa da kızın burada fazla duracağını sanmam. Gerçi Kanada’da kızlar teklif ediyormuş o da var tabi.
Bu güzel albüm tam da yeni çıktığı sıralarda grubu tesadüfen keşfedip (hatunu gördüm direk atladım da diyebiliriz) bir süre dinlemek suretiyle ‘catchy’ nakarat açlığımı bir nebze olsun gidermişti.Şimdilerde ise arada bir açıp dinliyorum.Bir de Birds Elope With the Sun parçasının enfes nakaratı ders niteliğinde okutulabilir gibime geliyor (şahane).
Yapmayın ya, hatunları şu müziğe alet edip 3-5 albüm daha fazla satmaya çalışmayın lan! İçinde hatun bulunan gruplara bu yüzden hiç ısınamıyorum işte, adamın gözüne gözüne sokuyorlar böyle “bakın grubumuzda taş gibi kız var” diye, müzik namına ne varsa ikinci plana atılıyor. Elbet istisnalar vardır, bu grubu da hiç dinlemedim ama direk ön yargı oluşturuyor yani.
In this Moment diye bi grup var bi de, tamamen Maria Brink adlı şahsın göğüsleri üstüne kurulu. “Metalcore with major boob influences” ya da kısaca boobcore diyorum.
Repleri görelim emeğe saygı.
Beyler 56 kere tıklanmış bi teşekkür eden yok.
Bunların ilk albümü büyük ihtimalle dinlediğim en kötü metalcore albümlerinden biriydi. Üç beş şarkı üzerinden ahkam kesersem bunda gene hafif toparlanmış gibiler, Alissa White-Gluz hala çok kötü bir vokalist ama. Hafif gotik tandanslarına sempatim var sadece, Monochromatic Stains coverları pek güzel.
@Ömer: +rep, ama Alissa>Maria eheh.
grubu beğenmedim de abla güzelmiş.
Hatun vokalleri kötüleme eğilimi var sitede arkadaş anlamıyorum. Angela Gossow gibi, bu hatunun da canlı performansında hiçbir sorun yok.
bence bunu angela’yla karşılaştırmak büyük ayıptır. monochromatic stains coverlarında da sıçmışlar bence.
çemkirenlere ithafen
bayan vokal demeyi tercih ediyorum ben bu konuda(ki tümünün adıda -female fronted metal bands- adı altında toplanmış bile ),buda ne demek oluyor “erkek egemen” bir dünyada kadının sesinin yükselişe geçişinin “rock n roll” karşılığı oluyor.
Anlayanlar, anlamayanlara anlatsın daha fazla izah edecek ne gücüm var ne de sabrım var artık bu konuda.
Saygılar ;)
not: grubu yeni dinlemeye başladım yani hayranı falan değilim.
Arch Enemy ile kıyaslanmayacak kadar güçlü bir grup bence. Her yönden.
05.11.2010
@Dementia, en yukardaki yorumumla çelişmek gibi olmasın ama Arch Enemy ile kıyaslanması için bi on fırın daha ekmek yemeleri lazım bence.
05.11.2010
@Ugur, on yetmez fiks menü 40 fırın.
04.08.2011
@cannibal fetus, arc enemy ile the agonist i karşılaştırmak mı? kardeş ne içtin sen? ne içtiysen kurban olam aynısından bi koli de bana gönder hayata hep bu kafayla bakmak istemişimdir
Göreceli tabi :) Ama bence böyle :)
Abi şimdi o değil de seksist bakış açısı falan filan ama Revolver’ın hottest chicks in metal olayı da iyiydi zhehehehe
ben de geçen akşam mtv headbangers ball de gördüm klibini şarkı güzeldi herkesin dediği gibi ilk albümleri berbattı ama ikinci albümde çıtayı yükseltmişler vokal şakılara daha bir oturmuş şarkılar daha bir özgünleşmiş dinlenilir hale gelmiş fakat grup çok öyle böyle süper deüil en azından daha çok yolları var yürünecek tabi vocalci kadın bayağı alımlı olduğu için insanın gözünü boyuyorlar da olabilir ama black metalci adam bunlardan etkilenmemeli gidin üstüne 3 saat marduk mayhem dinleyin kendinize gelin. albüme notum 7
04.08.2011
@TAAKE, abi capslocku kapalı unutmuşsun.
kadının sesi güzel, metalcore’u falan bıraksa da slash’le modern rock albümü yapsa feci derecede içimi baydı bu albüm yarısına kadar zor geldim
04.08.2011
@heat, tamam slash’ı aradım zaten çalışmalara başlamışlar…
bence bu bağyanımız angela gossowdan kat kat daha iyi, bonus olarak clean vokal özelliği de var, brutal vokali gerçekten bu bağyan mı yapıyor, çünkü 2. şarkının sonlarında bildiğin guttural vokal kullanılmış…
kadın vokalli grup olduğu için yorumlarda biraz önyargılı davranılmış. bence cidden sağlam albüm. The Tempest, Birds Elope With the Sun, Waiting Out the Winter gibi şarkılar bu tarz işleri sevmeyenlere bile kendini sevdirebilir diye düşünüyorum. genelde breakdownları sırf breakdown olsun diye koymuşlar ama o kadar kusur olsun.
aynı melmeketten into eternity vardır, candır
Alissa buraya ait. Çok seviyorum bu albümü, benim için herhangi bir kusuru yok. Çocuğum gibi. Keşke Prisoners’ın da incelemesi olsaydı.