Ama crust da her daim kulu ve elçisi gruplar bulmuştur. Totalt Jävla Mörker da bunlardan biri. Amebix’in hortlayıp da arz-ı endam ettiği günümüz koşullarında, varoşların (İsveç’in Skellefteå şehri) çocuğu Totalt Jävla Mörker, sosyal hayatın somon balığı satıp yemekten, buz hokeyi oynayıp hayatın anlamsızlığını alkol ortamlarında tartışmaktan ve de kendini İsa’ya adamaktan başka bir şey olmadığı bir yerde doğmuş. İki binli yılların başına dek sadece kendi ülkesinde ve Norveç’te bilinirken 2001 itibariyle adı ta Konstantinopolis’e dek gelebilmiş. Sadece adı elbette.

2002 yılında çıkan “Det Ofrivilliga Lidandets Maskineri” (The Machinery of Unvoluntary Suffering) albümüyle birlikte artık müzikal yapısını net olarak görebildiğimiz grup kendi icrası için, hafif black metal dokunuşu olan (çok hafif valla), endüstriyel d-beat olarak yorumluyor. Bu albümle bir de ödül (Manifest müzik ödülleri en iyi hardrock/punk albümü) sahibi olmuşlar.

2007 yılına dek Avrupa ve İskandinav ülkelerinde dolaşan grup “Människans Ringa Värde” (The Insignificant Value of Man) ve “Totalt Jävla Mörker” (Total Fucking Darkness) adlı iki muhteşem albüm daha kaydeder. Bahsetme gereği duymadığım bir ton grup elemanı değişikliğine “anlatmazsam çatlarım” bir tanesi daha eklenir. Onuncu yılı şerefine kaydedilip sadece eşe dosta dağıtılan DVD sonrasında, dünyaca ünlü şaklaban grup Satyricon’un ve dünyaca ünlü muhteşem grup Entombed’ın session basçısı Victor Brandt, Totalt Jävla Mörker semalarında yüzmeye başlar.

Gelelim günümüze. Totalt Jävla Mörker, geçtiğimiz günlerde yeni albümü “Söndra och Härska”yı (Divide and Conquer) kaydetti. Albümde modası geçmiş d-beat üslûbunu yine enfes şekilde konuşturan grup sonraki cümlede tam olarak ifade edeceğim şeyi de yine layıkıyla becermiş durumda. Crust punk stilinin en lezzetli şeyi olan ağır, slow bölümleri bugüne dek en nefis şekilde becerebilen grup Amebix’tir (bence). Bunu en iyi Largactyl şarkısında görürsünüz. Grind core’a en büyük ilham kaynağı olan crust punk’ın bütünlük söz konusu olduğunda en kayda değer müzik türlerinden olduğunu da hesaba ekleyelim. Aynı anda hem bu kadar vahşi, hem agresif, hem de hızlı olabilirken bir anda “Vem Formar Din Syn På Världen” gibi bir şarkıyı da dinleyebilmek zevklerin en büyüğü değil de nedir, sorarım size.

Bu albümün en önemli özelliklerinden bir tanesi tüm enstrümanların farklı stüdyolarda kaydedilmiş olması. Daha önceki kayıtların yapıldığı her yere tek tek gidip, neredeyse bir seneyi bulan bir kayıt aşamasından sonra bu albümü sunuma hazırlamışlar. Ortaya çıkan şey tek düze bir modernliği ya da herhangi bir enstrümanın öne çıkmasını kesinlikle engellemiş. Olması gerektiği kadar oldschool bir kayıt çıkmış ortaya.

“Människans Ringa Värde” albümü benim için efsane bir albümdü ve bunun en önemli sebebi de hayatımın enstrümanı (i love saxo-phone) saksofon sebebiyleydi. Sakın bunu yoğun şekilde kullanılmış, sololarda tamamen öne çıkmış gibi düşünmeyin. Geri planda hafif serzeniş şekliyle görebilirsiniz. Ha bu albümde ben her ne kadar sesini ayırt edememişsem de (ayıp bana) Peter Dolving’in konuk olması da büyük bir artıydı.

Son albüme nazaran daha da kirli bir kayıtla hazırlanan bu albümün tonları Totalt Jävla Mörker’ın aslında en karakteristik özelliği. Bu tonları biraz daha süslü, biraz daha kitleye hitap eder şekilde, dinlenebilirliğini arttırarak sunabilselerdi bugün grubun adını bilmeyen yoktu. Buna bir örnek vermem gerekirse Satyricon’un Volcano albümüne bir göz atın derim. Patlama yaptıkları şarkı Fuel For Hatred’ın giriş kısmıyla “Människans Ringa Värde” albümünden Helvetet Portkod şarkısının giriş kısmını bir kıyaslayın. Ne demek istediğimi tam olarak anlayacaksınızdır.

Bu albümle birlikte crust sularının olması gerektiği kadar vahşi, savaş karşıtı ama liriksel bağlamda hayat ve savaş konularından kopmayan tavrından kopuş göremiyorum. Eğer yazı içerisindeki şarkılardan hazzetmemişseniz, kendinizi çok da zorlamayın. Çünkü söz konusu olan, pek çok insanın sindiremediği, az sayıda insanın da zevten zevke koştuğu bir grup.

Son olarak, tüm diğer albümlerdeki gibi bu albümün de kapağının enfes olduğundan bahsetmiş miydim?

Ayşe Nur