“Vulgar Display of Power“ın çıkışının ardından çocuğu koyan ve bir anda büyük grup statüsüne yükselen PANTERA, gelen şan, şöhret, para vesairenin de etkisiyle, olayın karanlık yönüyle de karşılaşmaya başladı. Groupie’ler ve alkolle dolu partiler, beraberinde grubun halihazırda kullandığı keyif verici maddelerin de dozunun artmasına neden olmuştu.
Sahnelerine bile kenevir yaprağı şeklinde totemler koyan PANTERA, sonradan pek çok büyük grup ve müzisyen tarafından da dillendirileceği üzere, alemlerin en çılgın, en çok dağıtan, parti olayının en çok dibine vuran gruplarından biriydi. Dimebag genelde olayı sınırsız alkolle sınırlarken, Anselmo daha karanlık sularda yüzmekte, her anlamda uçlara gitmekte kararlı görünmekteydi.
“Vulgar…”dan iki yıl sonra PANTERA, gavurların “fuck you attitude” dediği Güneyli, tavizsiz ve umursamaz tavrını ilk kez böylesine sert ortaya koyduğu en kişisel albümü “Far Beyond Driven”la döndü. “Vulgar…” ile her anlamda patlayan ve metal dünyasının tepesine çıkan grubun, muhtemel şirket baskısı da düşünüldüğünde bir sonraki albümde biraz daha geniş çerçeveye yayılabilecek türde bir albüm yapması beklenirken, PANTERA bunun tam zıttını yaparak, neredeyse “Vulgar..”ı bile radyo dostu bir albüm gibi gösterecek olan “Far Beyond Driven”ı yaptı.
Şirket yöneticileri tarafından görüldüğü anda iptal edilen orijinal kapağında bile PANTERA’nın kuralları kendisinden başka kimseye koydurmayacak düzeyde kendi istediğini yapan bir grup olduğunu kanıtlayan “Far Beyond Driven”, içeriği söz konusu olduğundaysa bunun çok çok daha ötesine gidiyordu.
Phil Anselmo’nun ilerde çok daha kötü yerlere gidecek uyuşturucu kullanımının etkisini göstermeye başladığı “Far Beyond Driven”, Anselmo’nun çılgın rockstar yaşamının tam aksi yönde, acılarını ve sorunlarını anlattığı, adeta içini kustuğu albüm olarak dikkat çekiyor.
Şarkı sözlerine baktığımızda fazlasıyla kişisel yansımalar gördüğümüz albümde, Phil’in çocuklukta gördüğü kötü muameleleri ve hayal kırıklıklarını anlattığı, Dime’ın DigiTech Whammy pedalından çıkardığı efektle bezeli ana rifiyle meşhur ettiği Becoming, yine Phil’in gençliğinde çektiği acıları ve muhtemelen babasıyla yaşadığı sorunları içeren, dolaylı yoldan “sen beni becerdin şimdi sıra bende” dediği 25 Years, belki de yazdığı en içsel lirikleri barındıran ve “şu anda deri değiştiriyorum bana bulaşmayın” diye uyardığı Shedding Skin gibi pek çok şarkı var.
Bunun haricinde yine yaşanmış bir olaydan anılan ve farklı tepkiler çeken, Phil’in içindeki hayvanı ortaya koyduğu (“aynı anda birden fazla efendiye hizmet ediyorum”) kaotik intikam şarkısı Good Friends and a Bottle of Pills, yine yaşanmışlığı olan 5 Minutes Alone (Phil bir konserde kendisini taciz eden bir seyirciyi pataklar ve sonradan çocuğun babası grubun menajerini arayıp “O Phil denen adam benimle beş dakika yalnız kalsın yeter” şeklinde Phil’i tehdit eder ); hepsi Phil Anselmo’nun muhakkak ki zorlanarak, içini deşerek yazdığı sözlerle dolu.
Müzikal anlamda baktığımızda, albüm grubun yazdığı en bodos, en yarma şarkılardan Strength Beyond Strength’le açılıyor. “Siz her anlamda mükemmelleşmeye çalışırken ben sizin o tertemiz sokaklarınızda uyuşturucuyu yasallaştırmak için uğraşıyorum” diyen şarkı, adeta “bizden taviz vermemizi bekleyenleri en iyi nasıl kucağa oturturuz” türevi bir rol üstleniyor.
Becoming ve 5 Minutes Alone’la devam eden albüm I’m Broken’la üst üste dördüncü patlamasını yapıyor. Kerry King’in Marty Friedman’la yaptığı bir röportajında “hayatta en sevdiğim rif” diye bahsettiği I’m Broken, albümün muhakkak ki en büyük hitlerinden biri.
Albüm bu noktadan sonra eski PANTERA yırtıcılığından uzaklaşan ve daha sludge-vari gitarlarla bezeli anların odluğu yerlere gidiyor. Bu sebepten, “Far Beyond Driven” kimi PANTERA hayranlarınca yüceltilir ve grubun en yoğun ve zor hazmedilir albümü olarak addedilirken, bazı kesimlerden de PANTERA’nın heyecanını yitirmeye başladığı ilk albüm olarak görülür. Albümün bir “Cowboys…” veya “Vulgar…” olmadığı açıktır, ancak sırf sözleri ve barındırdığı yoğun, karanlık ve ezici atmosferden dolayı albümü en sevdiği PANTERA albümü olarak görenler de vardır.
PANTERA “Far Beyond Driven”la birlikte dünyanın en büyük metal gruplarından biri sıfatını tümüyle kazanmış, MTV’de ve radyolarda kendine fazlasıyla yer bulur olmuştu. Phil Anselmo’nun dizginleyemediği uyuşturucu bağımlılığı ve giderek grubun geri kalanından ayrılmaya başlaması, beraberinde büyük çaplı sorunlara neden olacak, Anselmo aynı dönemde yan projesi DOWN’la ilk albümü “Nola”yı çıkaracak, aynı dönemde merak salmaya başladığı Norveç black metali ile birlikte dört beş farklı yan grup daha kuracak, ameliyatlık düzeye gelen sırt ağrılarını eroinle yenmeye çalışacak, sahnede grubun geri kalanını rahatsız edecek demeçlerde bulunacak, şarkı sözlerini unutacak ve kendini grubun geri kalanından izole etme hareketinin son aşaması olarak bir sonraki albümün vokal kayıtlarını bile gruptan ayrı olarak, başka bir şehirde yapacaktı.
PANTERA artık dünyanın en büyük birkaç grubundan biriydi, ancak grup büyüdükçe sorunlar da büyüyecekti. “Far Beyond Driven”dan iki yıl sonra PANTERA, metal dünyasının en büyük “fuck you!”larından biriyle daha dönecek ve müzikal anlamda kendisinden bir şey umulmaması gerektiğini, kendisi ne isterse sadece onu yapacağını gösterecekti.
Kadro Phil Anselmo: Vokal
Dimebag Darrell: Gitar
Rex Brown: Bas
Vinnie Paul: Davul
Şarkılar 01. Strength Beyond Strength
02. Becoming
03. 5 Minutes Alone
04. I'm Broken
05. Good Friends And A Bottle Of Pills
06. Hard Lines, Sunken Cheeks
07. Slaughtered
08. 25 Years
09. Shedding Skin
10. Use My Third Arm
11. Throes Of Rejection
12. Planet Caravan [BLACK SABBATH cover'ı]
Albümün metal müzik tarihindeki yeri, atmosferi, agresifliği ve muhteşemliği bir kenara; hard lines sunken sheeks gibi bir parça yapılır mı be, yazıktır, günahtır. HEİL PANTERA!
dünyanın en sakat albümü. çok fazla olmaması gereken şey aynı albüme yüklenmiş. Shedding Skin, Slaughtered, 25 Years, Good Friends And A Bottle Of Pills + Hard Lines, Sunken Cheeks, Throes Of Rejection, Strength Beyond Strength, 5 Minutes Alone, I’m Broken.
Pantera dönemi yakalayanların psikolojisini net bozdu. hiç bir şey yeterli gelmiyor.
Use My Third Arm gibi bir şey ben hayatımda duymadım. 1:20 de ki kısmı ilk duyduğum zaman duvara yumruk atasım gelmişti,nasıl bir rifftir lan o, brütal kelimesinin sese bürünmüş hali.
Gece gece aklıma geldi. Strength Beyond Strength’in 40. saniyesinden 1. dakikasına kadar olan kısım tüm diskografide en sevdiğim şey olabilir. Şarkının yükselmesi ve Vinnie’nin atağı ve Phil’in ”öğürmesi” ile kendini bırakan Dimebag’in o öküz gibi riffi ve baterinin groove’u, tam anlamıyla mükemmel. Zaten bu albüm hayatımda duyduğum en ezici, en ”groovy”, en ağır rifflerden bazılarını, ve duyduğum en ezici gitar tonunu içeriyor. Çok konuşmaya gerek yok, bu albüm ve bundan sonra gelen Trendkill bir daha yanına bile yaklaşılamayacak özgünlükte ve hayvanlıkta eserler.
albümdeki gövde gösterisi bence kesinle vinnie ve phil’e ait.
anselmo’nun yazdığı ve söylediği sözler, vinnie’nin çaldığı davulları dinlemek aşırı derecede keyifli. en çok onlar öne çıkıyor ve en azından benim dikkatimi çekiyor.
kim bilir bu albümün davullarını çalmak ne kadar keyiflidir.
Arabada 5 Minutes Alone çalarken “sesi kıs bu ne gürültü diyen elemana elimin tersiyle bir tane çaktım. Hastaneye gidiyoruz. Burnunda kırık var. Bugün de Pantera hayranlığımızdan ödün vermedik çok şükür. Yarın da kalktığımda ilk iş Şeytana secde edip “sen bugün Pantera için ne yapacaksın” diye dua edeceğim.
1994 yılında bu albümün kasedini alıp ilk dinlemeye başladıklarında “Strength Beyond Strength” ile karşılaşan insanların tepkisini ve psikolojisini çok merak ediyorum. Biraz empati kurmak istiyorum ama olmuyor. Korkunç bişey gerçekten.
@Ahmet Saraçoğlu, ya düşünsene; sene 1994 mart ayının son haftası, Bilboard listesine bakıyorsun; Snoop Dogg, Toni Braxton, Celine Dion, Mariah Carey, Soundgarden, Ace of Base gibi isimlerin önünde “Pantera” diye bir grup birinci olmuş.
Sonra merak edip müzik markete giderek bu albümü alıyorsun ve play tuşuna basıyorsun, “Strength Beyond Strength” çalmaya başlıyor.
Müzik tarihi böyle manyaklık görmemiştir yemin ediyorum. Kornuç bişi gerçekten.
Bence 30 yıldır(veya daha öncesi de olur) bu albümden daha şuursuzca, kulak/beyin siken açılış parçasına sahip albüm çıkmadı. Çıkacağını hiç zannetmiyorum. Bethlehem’in dictius albüm açılışı demeyin, bunun yanında hükümsüzdür.
@eatthegun, çok güzel tespit ama hem gitar tonunun acımasızlığı hem de kulaktan kan getirme potansiyeli sebebiyle Far beyond driven demeye devam ediyorum.
@Abdulmecid Karayazı, Prodüksiyonun daha çiğ olması ve tamamen gürültü olsun diye yapılan kısımları yüzünden Trendkill bi adım önde bence. Yoksa Strength Beyond Strength kadar freni patlamış kamyon gibi fütursuzca albüm açan şarkı ne kadar vardır bilmiyorum hahah.
Sabah namazından sonra uyku tutmadı, cowboys from hell ile başlayıp sırayla pantera yardırıyorum. Araya işler de giriyor tabi. Vulgar’ı 2 tur dinlediğimi de düşünürsek şu an sıra bu arkadaşa geldi. Öğle namazına kadar da 2 tur bu albüm döner. Rabbim hakkımızda hayırlısını nasip etsin.
Hayret kimse bakmamış bu tarafa doğru..Albümün genel ambiyansı “Good Friends And A Bottle Of Pills” üzerinedir der kaçarım burdan :)
Use my Third Arm diye şarkı sözü mü olur?Phil Anselmo’da ağır abazaymış(:
01.06.2011
@Avcı, o 3. kol güzelim eroyin kullanmak için
5 Minutes Alone ve I’m Broken akaaar!
9/10 benden.
Albümün metal müzik tarihindeki yeri, atmosferi, agresifliği ve muhteşemliği bir kenara; hard lines sunken sheeks gibi bir parça yapılır mı be, yazıktır, günahtır. HEİL PANTERA!
Bana metali sevdiren grubun en sevdiğim albümü.
dünyanın en sakat albümü. çok fazla olmaması gereken şey aynı albüme yüklenmiş. Shedding Skin, Slaughtered, 25 Years, Good Friends And A Bottle Of Pills + Hard Lines, Sunken Cheeks, Throes Of Rejection, Strength Beyond Strength, 5 Minutes Alone, I’m Broken.
Pantera dönemi yakalayanların psikolojisini net bozdu. hiç bir şey yeterli gelmiyor.
10.09.2015
@ismail vilehand, Taş gibi albüm taş taş. Sert müzik nedir, nasıl yapılır? En güzel cevabı: Far Beyond Driven.
Mükemmeliyet.
Use My Third Arm gibi bir şey ben hayatımda duymadım. 1:20 de ki kısmı ilk duyduğum zaman duvara yumruk atasım gelmişti,nasıl bir rifftir lan o, brütal kelimesinin sese bürünmüş hali.
01.12.2017
@LifeHunter, al benden de o kadar. 10 yıl boyunca çiftleşmemiş bir boğaya yazdırılmışcasına hayvansal bi şarkı. en sevdiğim pantera şarkılarından biri
Gece gece aklıma geldi. Strength Beyond Strength’in 40. saniyesinden 1. dakikasına kadar olan kısım tüm diskografide en sevdiğim şey olabilir. Şarkının yükselmesi ve Vinnie’nin atağı ve Phil’in ”öğürmesi” ile kendini bırakan Dimebag’in o öküz gibi riffi ve baterinin groove’u, tam anlamıyla mükemmel. Zaten bu albüm hayatımda duyduğum en ezici, en ”groovy”, en ağır rifflerden bazılarını, ve duyduğum en ezici gitar tonunu içeriyor. Çok konuşmaya gerek yok, bu albüm ve bundan sonra gelen Trendkill bir daha yanına bile yaklaşılamayacak özgünlükte ve hayvanlıkta eserler.
etkisi sevimli ve değer bilen hayvanlarda da görülmüştür.
https://www.youtube.com/watch?v=XiQkxcWs5jY
albümdeki gövde gösterisi bence kesinle vinnie ve phil’e ait.
anselmo’nun yazdığı ve söylediği sözler, vinnie’nin çaldığı davulları dinlemek aşırı derecede keyifli. en çok onlar öne çıkıyor ve en azından benim dikkatimi çekiyor.
kim bilir bu albümün davullarını çalmak ne kadar keyiflidir.
Bir çok açıdan çok kişisel bir albüm olmasına rağmen en sevdiğim Pantera albümü. Kapağına ayrı hastayım.
Albümü ilk kez kalabalık bir günde dışarıda gezerken dinlemiştim. Kulağımda kulaklık, birkaç kez şöyle anlar yaşadım:
TA TA TA CİRULUK CİRULUK CİRİLUK
“Ananskmmm o ses ne?! Çok yakın. İnşaattan demir falan yığıyorlar herhalde üstüme gelmesin?!” Birkaç saniye sonra;
“Haa Dimebag’in gitarıymış.”
Arabada 5 Minutes Alone çalarken “sesi kıs bu ne gürültü diyen elemana elimin tersiyle bir tane çaktım. Hastaneye gidiyoruz. Burnunda kırık var. Bugün de Pantera hayranlığımızdan ödün vermedik çok şükür. Yarın da kalktığımda ilk iş Şeytana secde edip “sen bugün Pantera için ne yapacaksın” diye dua edeceğim.
1994 yılında bu albümün kasedini alıp ilk dinlemeye başladıklarında “Strength Beyond Strength” ile karşılaşan insanların tepkisini ve psikolojisini çok merak ediyorum. Biraz empati kurmak istiyorum ama olmuyor. Korkunç bişey gerçekten.
‘Strength Beyond Strength’ dünyanın en iyi parçasıdır. Aksini iddia eden dickimi sucklayabilir. Evet.
bir müzisyen olsaydım ve hayatım boyunca tek bir şarkının cover’ını yapma fırsatım olsaydı;
“there is nothing…no education, no family life to open my arms to…”
evet gücün üstünde bir güç var.
Doğum günün kutlu olsun hayatımda en çok dinlediğim ve en sevdiğim albüm. Nice senelere.
https://youtu.be/5ahy_aZvhpU
“Strength Beyond Strength”, müzik tarihinde, müzik piyasasına kaldırılmış en büyük orta parmaktır.
23.05.2022
@Ahmet Saraçoğlu, ya düşünsene; sene 1994 mart ayının son haftası, Bilboard listesine bakıyorsun; Snoop Dogg, Toni Braxton, Celine Dion, Mariah Carey, Soundgarden, Ace of Base gibi isimlerin önünde “Pantera” diye bir grup birinci olmuş.
Sonra merak edip müzik markete giderek bu albümü alıyorsun ve play tuşuna basıyorsun, “Strength Beyond Strength” çalmaya başlıyor.
Müzik tarihi böyle manyaklık görmemiştir yemin ediyorum. Kornuç bişi gerçekten.
Metal bir insan olsaydı bu albüm olurdu. (2)
Metal Müzik tarihinin Son Gerçek Manada Büyük Grubu.
Cın cın ciyyup cın cın, cın cın ciyyup cın cın
I’M BORN AGAIIIIN
WITH SNAKES EEEEEYES
BEEEEEEECOMING
GODS EEEEEEYES
Hans, Sam, Toni, Coni, Herkel ve Frank’ın en sevdiği albüm.
01.06.2023
@Raddor, gece gece yanımda uyuyan varken sesli güldüm yorumu görünce ahahahaha
Bence 30 yıldır(veya daha öncesi de olur) bu albümden daha şuursuzca, kulak/beyin siken açılış parçasına sahip albüm çıkmadı. Çıkacağını hiç zannetmiyorum. Bethlehem’in dictius albüm açılışı demeyin, bunun yanında hükümsüzdür.
07.01.2024
@Abdulmecid Karayazı, The Great Southern Trendkill
07.01.2024
@eatthegun, çok güzel tespit ama hem gitar tonunun acımasızlığı hem de kulaktan kan getirme potansiyeli sebebiyle Far beyond driven demeye devam ediyorum.
08.01.2024
@Abdulmecid Karayazı, Prodüksiyonun daha çiğ olması ve tamamen gürültü olsun diye yapılan kısımları yüzünden Trendkill bi adım önde bence. Yoksa Strength Beyond Strength kadar freni patlamış kamyon gibi fütursuzca albüm açan şarkı ne kadar vardır bilmiyorum hahah.
Ölene kadar Pantera dinleyeceğim. Bu asla değişmeyecek.
Sabah namazından sonra uyku tutmadı, cowboys from hell ile başlayıp sırayla pantera yardırıyorum. Araya işler de giriyor tabi. Vulgar’ı 2 tur dinlediğimi de düşünürsek şu an sıra bu arkadaşa geldi. Öğle namazına kadar da 2 tur bu albüm döner. Rabbim hakkımızda hayırlısını nasip etsin.
Ananı sikeyim çok sert!