Seksenlerde çıkardıkları ve özellikle son ikisi bayağı iyi olmasına rağmen reddettikleri dört glam albümünün ardından, takvimler 1990′ı gösteriyordu ve PANTERA, tam anlamıyla ortalığı dağıtmak için gelmişti. Glam köklerini tümüyle terk edip groove metalin kendileri ve metal tarihi adına ilk adımlarını atan grup, piyasaya çıktığı ilk andan ortalığı karıştıran, hakkında konuşmayanın kalmadığı efsane bir albüm piyasaya sürmüştü.
Yıllar sonra pek çok dergi ve müzik yazarı tarafından gelmiş geçmiş en önemli metal albümleri arasında gösterilecek olan “Cowboys From Hell”, sonrasında çıkacak ve doksanların en ilham verici albümleri arasına adını yazdıracak “Vulgar Display of Power”la birlikte, metal tarihinin en önemli gitar albümlerinden biri olarak da gösterilmişti.
Bir önceki “Power Metal” albümüyle gruba katılan eski boksör Phil Anselmo’nun yırtıcı vokalleriyle baştan sona imzasını attığı albümde, her enstrumanın olduğu gibi vokalin de bahsetmeye değer pek çok yanı var diyerek incelememize başlayalım. Öncelikle, Anselmo kardeşimizin son derece kendine özgü bir ses rengi var bildiğimiz gibi. Yer yer Rob Halford-vari çığlıklara ve tiz seslere de çıkabilen Anselmo, daha thrash, daha vahşi vokalleriyle de PANTERA’nın patentli sound’undaki en önemli etmenlerden biri.
Duyup da sevmeyene rastlamadığım Cemetary Gates‘teki içli vokalleri, yarmış atmış Cowboys From Hell’deki, Heresy‘deki, Psycho Holiday‘deki çığlıkları, Primal Concrete Sledge ve The Art of Shredding‘deki seri vokalleri, hepsi Anselmo’nun efsaneliğe attığı ilk adım olan “Cowboys From Hell”deki önemli artılardan.
Abbottgiller’den davulcu olanı ve Rex Brown’ın ritim departmanında çok sağlam ve ayakları yere basan bir performans sergilediği “Cowboys From Hell”de, albümle birlikte bir ilhâm kaynağına dönüşecek diğer bir isim olan Vinnie Paul’ün de hem yaratıcı, hem müziğin groove’unu destekler oranda gaz, hem de farklı seçimlerden oluşan (Primal Concrete Sledge, Message in Blood) çok farklı bir tarzı var.
Şarkılara şöyle bir bakma fikrine geldiğimizdeyse, olayın özüyle karşılaşıyoruz. PANTERA’nın bu denli ilham verici oluşunun sebebi, metal müzikte gitar kullanımının, rock gitarında çığır açıcılığın vücut bulmuş hallerinden biri, şüphesiz ki Dimebag Darrell.
Denebilecek her şey yıllardır dendiğinden, onu ve bu müziğe kattıklarını tekrarlamanın bir manasını görmüyorum. Aklınıza gelen tüm övgü sıfatlarını kullanabileceğiniz bir yetenek abidesi olan Dimebag, aramızdan ayrılana kadar olan sürede yaptıklarıyla, tür dinlemeksizin metal müziğe eşi benzeri az görülür bir ilhâm sağlamıştı. En ekstrem death metal grubundan milyonlarca albüm satan progresif metal gruplarına, kimi Norveçli black metal gruplarından stadyumları dolduran rock gruplarına, rock/metal dünyası onu bir ilhâm kaynağı olarak gösteren müzisyenlerle dolu. “Cowboys From Hell”le başladığı bu özgünlük ve eşsizlik yolculuğunda, Dimabag kendi imzasını taşıyan pek çok atraksiyona sahipti.
Türlü harmonik oyunlar başta olmak üzere, adeta baştan yarattığı stakato gitar kullanımı, gitarını her türlü öttürmesi, ağlatması, gitara çığlık attırması, hepsi duyduğunuz ilk notadan “aha da Dimebag” diyeceğiniz Dimebag patentleriydi. Her biri birbirinden yaratıcı sololar ve riflerle bezeli şarkılarla dolu olan “Cowboys From Hell”, bu patenti alınmış kimi hareketler sayesinde ilk çıktığı andan itibaren farkını ortaya koydu, ilham kaynağı oldu ve çıkışından yirmi yıl sonrasında bile ilk günkü kadar taze, heyecan verici ve insanın bu müziği dinleme iştahını açacak derecede yenilikçi.
Öne çıkan şarkıları sıralamamın mümkün olmadığı albümde, Cowboys From Hell, Domination, Primal Concrete Sledge, Cemetary Gates, The Art of Shredding gibi her yorumcu tarafından kutsanan şarkılar var. Yine de favorilerimi sıralamıyorum, zira albümde sevmediğim parça yok. “Cowboys From Hell” bundan yirmi yıl önce de heyecan vericiydi, bundan yirmi yıl sonra da heyecan verici olmaya devam edecek.
Yazıyı, Rob Halford’ın Dimebag ve PANTERA’ya dair şu yorumuyla bitiriyorum:
“Oturmuş Muchmusic kanalını izliyordum. Bir ara üzerinde bizim “British Steel” albümünün tişörtü olan bir genç çıktı ve metal hakkında konuşmaya başladı. Ardından da “Cowboys From Hell” diye bir şarkının klibi çalındı. İlk duyduğum andan fark ettiğim üzere bu adam bir gitar tanrısı olacaktı. Hemen Muchmusic’i aradım ve oradan Dime’a ulaşıp onunla konuştum. Aynı gece PANTERA’yla birlikte bir bara gidip takıldık. O andan itibaren PANTERA’nın devasa bir grup olacağını anlamıştım.
Sonra PANTERA bizle birlikte tüm Avrupa’yı turladı. Pek çok gece bizim açılışımızı yaparlarken ben de sahne kenarında dikilip onları izlerdim ve her gece başka bir şehri nasıl yerle bir ettiklerine tanık olur, herkes gibi hayran kalırdım. Her gece Dimebag’in gitar üzerinde yeni bir şeyler keşfetmesini ve kendini geliştirmesini izlemek inanılmaz bir tecrübeydi.”
Yeni sound’uyla ortamlara böylesi sarsıcı şekilde dalan PANTERA, “Cowboys From Hell” için tam iki yıl boyunca durmadan turlayacak, ardından da daha göstereceği çok şey olduğunu, buraların artık kendisinden sorulacağını akıllara kazıyacak bir başyapıtla dönecekti.
Kadro Phil Anselmo: Vokal
Dimebag Darrell: Gitar
Rex Brown: Bas
Vinnie Paul: Davul
Şarkılar 01. Cowboys From Hell
02. Primal Concrete Sledge
03. Psycho Holiday
04. Heresy
05. Cemetery Gates
06. Domination
07. Shattered
08. Clash With Reality
09. Medicine Man
10. Message In Blood
11. The Sleep
12. The Art Of Shredding
Vay be ! İşte bunu bekliyordum çok güzel bir yazı olmuş elinize sağlık . Ayrıca Rob Halford’ın sözleri gerçekten ne kadar büyük bir müzisyen olduğunu gösteriyor Dimebag’in . Rahat uyu Dime !
bir primal concrete sledge, cowbowys from hell, shattered, domination, the art of shredding gibi hayvan, aşmış, yarmış, dinleyince etrafta ne kadar kırılabilir obje varsa kırdıran şarkıları bulunduran bir albüme not bile biçemiyorum aslında. her bir rif’ini sıkılmadan 70 sene dinlerim lan. R.I.P dimebag..
panter ile tanışma albümümdür, ilk rifi ilk kez duyduğumda çok şaşırmıştım n’oluyoruz lan diye. daha önce böyle bişi duymamıştım o zaman. daha sonrada duymadım zaten. çok kendine has bir gruptu panter be.
Yıllar önce Pantera’yı ilk bu albümle tanımış ilk bu albümle sevmiştim. Benim için çok özeldir. Hakkaten çok ama çok baba bi albümdür bu. Jilet gibi keskin gitar riffleri, deli dehşet sololar bas partisyonlar vokale değinmiyorum bile. Şarkıları da ayırd edemem ama kendimi bildim bileli Cemetery Gates bi adım öne çıkar gibi. Huzur içinde uyu Dimebag. Seni de unutmadık Anselmo reis :)
panterayı çok seven biriyimdir bu albümde vardır bende cowboys from hell her pantera hayranında olması gereken albümlerden panteranın hah işte kıvamı tutturduk diyebiliceği ilk albümü budur kendi tarzını burda bulmuştur
O değil de Cemetery Gates’i yeni keşfetmenin burukluğuyla geceyi sabaha bağlamaya çalıştığım şu an Allah benim belamı versin bence. Pantera dinleyicisi değilim (bkz. Cowboys From Hell Pantera’cısı) ama böylesine şahane bir şarkıyı nasıl es geçmişim ben arkadaş yıllardır! Aklım almıyor şerefsizm :( dıdıdıdıdıdıdıdııııııııııııığğğğğğ şeklindeki ana riffiynen mest etti beni allahsız ya (dıdıdıdııığ kısmını işin uzmanı arkadaşlara bırakayım gerçi :P)
Muazzam solo ve sondaki vokal-gitar atışması ise “Voice of the Soul”daki gitarların atışmasından sonra duyduğum en güzel, en leziz atışma. Çok mutluyum lan şu an, ehe :)
:) Lise sondaydım, Pentagram’la tanışalı bir sene olmuştu. Metal müziğe ilgili olduğumu bilen bir arkadaşım piyasa yapmak için aldığı Pantera kasetini, grubun müziğini çok sert bulduğu için bana satmıştı. Sonra o arkadaş, Grup Yorum ve çav bellalara doğru yol aldı.
Gençliğimden beri dinleye dinleye bir hal olduğum albümlerden biri. Yeniden dünyaya gelip The Art of Shredding’in 19 ve 57. saniyelerini dinlediğimde yaşadığım şaşkınlığı bir kez daha yaşamayı çok isterdim.
Cowboys From Hell benim şahsi görüşüme göre tüm Metal Müzik tarihinin en iyi albüm açılış parçalarından bir tanesidir. Tamamen kişisel olarak buraya yazmak istiyorum. Pantera albümlerine puanım ve yorumum şu şekilde;
- Cowboys From Hell (9) Harika bir grup için harika bir giriş albümüdür. İleride neler yapacaklarını daha o zamandan göstermişlerdir.
- Vulgar Display Of Power (10) Bence en profesyonel ve en iyi albümleridir. Vokal, gitar, bass gitar, davul kullanımı ve şarkı sıralaması mükemmeldir. içerisinde en çok hit bulunan Pantera albümüdür. Dinlemesi en keyifli olanıdır.
- Far Beyond Driven (9) Yine Pantera’ dan Metal Müzik tarihine geçmiş ve çok büyük işler başararak tarihe altın harfler ile geçmiş bir albümdür ve (kritiklerde bahsediliyor zaten hiç girmiycem.) sözleri çok daha kişiseldir. Hayatımda dinlediğim en güzel cover’ lardan biriside bu albümdedir. Planet Caravan (Black Sabbath).
- The Great Southern Trendkill (9) En sert ve aynı zamanda şarkıları en dibe batıran albümleridir. Dinlerken içi yanar insanın. Zaten Pantera albümlerinde insanın hep içinde bir alev oluşur. Yerinde duramaz, patlamak ister insan. Grubun en iyi yaptığı iş ve özellikleri bu bence.
- Reinventing The Steel (9) 2000′ lere harika bir giriştir. Bundan sonra nasıl gidecekleri zaten çok büyük bir merak konusu ve hayal olarak kalmıştır. Albüm önceki albümlere oranla daha az efsane gözü ile bakılır ancak buna rağmen 4 yıl ve öncesinde uğraştıkları bütün kişisel ve grupça yaşadıklarına rağmen bence gayet sağlamdır. Hem hitli, hem serttir. Önceki albümlerindeki gelişimin tamamlandığını görürsünüz.
Not: Kritikler yazılalı çok uzun zaman olmuş ama ben yinede Pantera için bir şeyler yazmak istiyorum bu gün. Pantera Heavy Metal Tarihi’ ne anlatılamayacak kadar fazla damga vurmuştur. Soundları, performansları, demeçleri, her şey ama her şeyleri ile iyi-kötü çok başarılı olmuş bir gruptur. Sonları çok kötü olsa bile halla çok büyük bir saygıyı hak ettiklerini düşünüyorum. Huzur içinde yat Dimebag, kendinizi üzmeyin Rex, Phil, Vinnie. Her şey için teşekkürler Pantera!
Yıllar sonra Pantera dinliyorum, belki 10-11 sene sonra ilk kez baştan sona “Cowboys from Hell” dinliyorum. Hayatımın en güzel anılarından bazıları bu albüm eşliğinde yaşandı. Dünyanın en güzel şeyisin Pantera.
@Yiğit, -lerinden biri diye düzeltmek istiyorum. Sözünü ettiğim zamanlar 90′lar. Önem bakımından bu kalibrede çıkan albümlerin sayısı 100′ü geçer 90′larda.
@Yiğit, Önem açısından bakacaksak De Mysteriis Dom Sathanas daha önemli. Hatta gelmiş geçmiş en önemli 5 albüm içerisinde. Vulgar diyorsun, öncesinde Cowboys From Hell var. Biz sert olacağız serüveninin ilk albümü o. Progresif metale gelirsek Images and Words var. Erhan’a katılıyorum. En önemlilerinden. Ama en önemlisi mi bu tartışmalı. Garip gelebilir ama Orchid albümü de bence çok önemli. Opeth sound’ı dediğimiz şey 25 yıldır metal dünyasını etkiliyor. Orijinal müzik açısından müzik tarihinin en önemli albümlerinden sayılabilir. Yaklaşık 20 yıl sonra (Authoteism) önemli bir teknik death metal grubunun albümüne ilham veriyorsa bence o müzik konuşulmaya değer.
Altars of Madness var, Slaughter of the Soul var. Sev ya da sevme funeral doom türünün kurucu albümü (Stream from the Heavens) var. 90′lar metalin son altın çağıydı. 2021 yılındayız yüzlerce siktiriboktan albüm çıkıyor. Bazen diyorum, acaba albüm yapmak eskisi gibi zor olsaydı daha iyi mi olurdu. Elini sallayan albüm çıkarıyor, internete koyuyor, önümüzde binlerce seçenek. Ben eskisi gibi müzik yazarlarına veya sitelere de güvenmiyorum. Temel misyonları dinleyicinin sonsuz seçenek arasından iyi olanları bulmasını sağlamak. Gel gör ki günümüz çağı paradan ibaret. Herkesin dini para. Sinemada da böyle. Yarrak gibi film bir sürü festivalde ödül alıyor, 10/10 veriliyor. Müzik zaten öyle. Sitelere ve yazarlara göre yılda 1500 başyapıt çıkıyor.
@deadhouse, arkadaşlar vulgar’ı grubun en önemli albümü olduğunu düşündüğüm için dedim. Serüvenin ilk albümü olması bence en önemli yapmıyor.
En baştaki yorumu yaptığımı hiç hatırlamadığım için kendimle dalga geçme amaçlı yazdım zaten. Çok da takılmayın. Ben de kendime katılmıyorum, siz de bana katılmıyorsunuz. Ee sıkıntı yok o zaman da üstüme gelmeyin üzülüyorum :(( hassas biriyim ben
@Ahmet Saraçoğlu, Ben Becoming’in girişini yaparken acayip zorlanıyorum ve ritme ayak uyduramıyorum. Sende durum nasıl? Bir gün ya blast beat ya da böyle bol kick’li ritimleri yaparken dişlerden birini elime alacağım ama dur bakalım ne zaman.
Shattered ilk kez dinlerken en dumur olduğum şarkı olabilir. Pantera’nın birçok şarkısını biliyordum ama VDoP dışında hiçbir albümlerini tam dinlememiştim. Shattered’ı açtım vokal girmesiyle kalakaldım. Phil’in öyle vokal yaptığını hiç duymamıştım o şarkıya kadar, güzel bir sürpriz olmuştu.
Rifleri, soloları, besteleri, gitar çalış tekniği, metal gitarına kattıkları, eşsizliği, sayısız gitariste ve gruba ilham vermesi, imajı, gitar tonu, zamanının ötesinde olması, metal tarihini değiştirmesi, kısacası her şeyiyle metal tarihinin gördüğü ve göreceği en komple gitarist.
“Ultimate metal gitaristi”nin tanımı.
Cemetery Gates şu sefil hayatımda en sevdiğim şarkılardan biri olabilir. Dün gece alkolle birlikte kendime bir Pantera gecesi düzenledim. Gençliğime gittim. Efsaneydi. Pantera kesinlikle en sevdiğim ilk 5-10 grup arasına rahatlıkla girer.
@Paul Pogba’nın Bir Kolu Uzun Bir Kolu Kısa Forma Altı Tişörtü, İyi ki bu sefil, bol sjw’li, zavallı dönemde müzik yapmadılar. Antifa malları konserlerde çalmalarına izin vermezdi, her gün “Anselmo Nazidir, Pantera’yı boykot edin” diye kafamızı sikerlerdi.
(8.31/10, Toplam oy: 470)
Loading ...
Vay be ! İşte bunu bekliyordum çok güzel bir yazı olmuş elinize sağlık . Ayrıca Rob Halford’ın sözleri gerçekten ne kadar büyük bir müzisyen olduğunu gösteriyor Dimebag’in . Rahat uyu Dime !
bir primal concrete sledge, cowbowys from hell, shattered, domination, the art of shredding gibi hayvan, aşmış, yarmış, dinleyince etrafta ne kadar kırılabilir obje varsa kırdıran şarkıları bulunduran bir albüme not bile biçemiyorum aslında. her bir rif’ini sıkılmadan 70 sene dinlerim lan. R.I.P dimebag..
işin ilginç yanıda bu tür albümlerin topu topu 2 ayda ortaya çıkıp kotarılmaları,ellerine sağlık pantera ve rahat uyu dimebag RİP..
panter ile tanışma albümümdür, ilk rifi ilk kez duyduğumda çok şaşırmıştım n’oluyoruz lan diye. daha önce böyle bişi duymamıştım o zaman. daha sonrada duymadım zaten. çok kendine has bir gruptu panter be.
bu videoyu nereye koyacağımı bilemedim üzgünüm. o yüzden buraya koyuyorum. paylaşmak istedim.
http://www.youtube.com/watch?v=O_1_HWxYOTQ
aslında siteye morbid angel kritiği de eklense şahane olur.
22.06.2010
@like fire, phil de güzel guttural yapıyomuş lan:)
pantera siker atar gençler dağılabilirsiniz. yazı da çok güzel olmuş ellerine sağlık.
Yıllar önce Pantera’yı ilk bu albümle tanımış ilk bu albümle sevmiştim. Benim için çok özeldir. Hakkaten çok ama çok baba bi albümdür bu. Jilet gibi keskin gitar riffleri, deli dehşet sololar bas partisyonlar vokale değinmiyorum bile. Şarkıları da ayırd edemem ama kendimi bildim bileli Cemetery Gates bi adım öne çıkar gibi. Huzur içinde uyu Dimebag. Seni de unutmadık Anselmo reis :)
Şaheser albümlerden birisi.
http://www.metalinjection.net/tv/view/7590/pantera-domination-latin-jazz-version şuna bi göz atsanız , çok tatlı olmuş :)
panterayı çok seven biriyimdir bu albümde vardır bende cowboys from hell her pantera hayranında olması gereken albümlerden panteranın hah işte kıvamı tutturduk diyebiliceği ilk albümü budur kendi tarzını burda bulmuştur
O değil de Cemetery Gates’i yeni keşfetmenin burukluğuyla geceyi sabaha bağlamaya çalıştığım şu an Allah benim belamı versin bence. Pantera dinleyicisi değilim (bkz. Cowboys From Hell Pantera’cısı) ama böylesine şahane bir şarkıyı nasıl es geçmişim ben arkadaş yıllardır! Aklım almıyor şerefsizm :( dıdıdıdıdıdıdıdııııııııııııığğğğğğ şeklindeki ana riffiynen mest etti beni allahsız ya (dıdıdıdııığ kısmını işin uzmanı arkadaşlara bırakayım gerçi :P)
Muazzam solo ve sondaki vokal-gitar atışması ise “Voice of the Soul”daki gitarların atışmasından sonra duyduğum en güzel, en leziz atışma. Çok mutluyum lan şu an, ehe :)
Sanırım Dimebag üstad vefat etmeseydi ve grup halen faal olsaydı; Pantera, açık ara en taptığım grup olurdu.
:) Lise sondaydım, Pentagram’la tanışalı bir sene olmuştu. Metal müziğe ilgili olduğumu bilen bir arkadaşım piyasa yapmak için aldığı Pantera kasetini, grubun müziğini çok sert bulduğu için bana satmıştı. Sonra o arkadaş, Grup Yorum ve çav bellalara doğru yol aldı.
Gençliğimden beri dinleye dinleye bir hal olduğum albümlerden biri. Yeniden dünyaya gelip The Art of Shredding’in 19 ve 57. saniyelerini dinlediğimde yaşadığım şaşkınlığı bir kez daha yaşamayı çok isterdim.
Cowboys From Hell benim şahsi görüşüme göre tüm Metal Müzik tarihinin en iyi albüm açılış parçalarından bir tanesidir. Tamamen kişisel olarak buraya yazmak istiyorum. Pantera albümlerine puanım ve yorumum şu şekilde;
- Cowboys From Hell (9) Harika bir grup için harika bir giriş albümüdür. İleride neler yapacaklarını daha o zamandan göstermişlerdir.
- Vulgar Display Of Power (10) Bence en profesyonel ve en iyi albümleridir. Vokal, gitar, bass gitar, davul kullanımı ve şarkı sıralaması mükemmeldir. içerisinde en çok hit bulunan Pantera albümüdür. Dinlemesi en keyifli olanıdır.
- Far Beyond Driven (9) Yine Pantera’ dan Metal Müzik tarihine geçmiş ve çok büyük işler başararak tarihe altın harfler ile geçmiş bir albümdür ve (kritiklerde bahsediliyor zaten hiç girmiycem.) sözleri çok daha kişiseldir. Hayatımda dinlediğim en güzel cover’ lardan biriside bu albümdedir. Planet Caravan (Black Sabbath).
- The Great Southern Trendkill (9) En sert ve aynı zamanda şarkıları en dibe batıran albümleridir. Dinlerken içi yanar insanın. Zaten Pantera albümlerinde insanın hep içinde bir alev oluşur. Yerinde duramaz, patlamak ister insan. Grubun en iyi yaptığı iş ve özellikleri bu bence.
- Reinventing The Steel (9) 2000′ lere harika bir giriştir. Bundan sonra nasıl gidecekleri zaten çok büyük bir merak konusu ve hayal olarak kalmıştır. Albüm önceki albümlere oranla daha az efsane gözü ile bakılır ancak buna rağmen 4 yıl ve öncesinde uğraştıkları bütün kişisel ve grupça yaşadıklarına rağmen bence gayet sağlamdır. Hem hitli, hem serttir. Önceki albümlerindeki gelişimin tamamlandığını görürsünüz.
Not: Kritikler yazılalı çok uzun zaman olmuş ama ben yinede Pantera için bir şeyler yazmak istiyorum bu gün. Pantera Heavy Metal Tarihi’ ne anlatılamayacak kadar fazla damga vurmuştur. Soundları, performansları, demeçleri, her şey ama her şeyleri ile iyi-kötü çok başarılı olmuş bir gruptur. Sonları çok kötü olsa bile halla çok büyük bir saygıyı hak ettiklerini düşünüyorum. Huzur içinde yat Dimebag, kendinizi üzmeyin Rex, Phil, Vinnie. Her şey için teşekkürler Pantera!
Gelmiş geçmiş en iyi metal grubu. 26 Ağustos 2020 saat 00:54′te vardığım nihai kararımdır.
26.08.2020
@deadhouse, en iyisi diyemem ama en ”efsanevi”lerinden bir tanesi olduğu kesin.
Yıllar sonra Pantera dinliyorum, belki 10-11 sene sonra ilk kez baştan sona “Cowboys from Hell” dinliyorum. Hayatımın en güzel anılarından bazıları bu albüm eşliğinde yaşandı. Dünyanın en güzel şeyisin Pantera.
Dün bu albümün 31. yılıydı. Grubun ve 90lar metalinin en önemli albümü.
21.10.2021
@Yiğit, -lerinden biri diye düzeltmek istiyorum. Sözünü ettiğim zamanlar 90′lar. Önem bakımından bu kalibrede çıkan albümlerin sayısı 100′ü geçer 90′larda.
21.10.2021
@Erhan, 10′u zor geçer bu arada. Metal adına tabii..
21.10.2021
@Yiğit, bunu yazdığımı hatırlamıyorum ama vulgar varken de bunu demezsin yiğido
21.10.2021
@Yiğit, iyiymiş kanka.
21.10.2021
@Yiğit, Önem açısından bakacaksak De Mysteriis Dom Sathanas daha önemli. Hatta gelmiş geçmiş en önemli 5 albüm içerisinde. Vulgar diyorsun, öncesinde Cowboys From Hell var. Biz sert olacağız serüveninin ilk albümü o. Progresif metale gelirsek Images and Words var. Erhan’a katılıyorum. En önemlilerinden. Ama en önemlisi mi bu tartışmalı. Garip gelebilir ama Orchid albümü de bence çok önemli. Opeth sound’ı dediğimiz şey 25 yıldır metal dünyasını etkiliyor. Orijinal müzik açısından müzik tarihinin en önemli albümlerinden sayılabilir. Yaklaşık 20 yıl sonra (Authoteism) önemli bir teknik death metal grubunun albümüne ilham veriyorsa bence o müzik konuşulmaya değer.
Altars of Madness var, Slaughter of the Soul var. Sev ya da sevme funeral doom türünün kurucu albümü (Stream from the Heavens) var. 90′lar metalin son altın çağıydı. 2021 yılındayız yüzlerce siktiriboktan albüm çıkıyor. Bazen diyorum, acaba albüm yapmak eskisi gibi zor olsaydı daha iyi mi olurdu. Elini sallayan albüm çıkarıyor, internete koyuyor, önümüzde binlerce seçenek. Ben eskisi gibi müzik yazarlarına veya sitelere de güvenmiyorum. Temel misyonları dinleyicinin sonsuz seçenek arasından iyi olanları bulmasını sağlamak. Gel gör ki günümüz çağı paradan ibaret. Herkesin dini para. Sinemada da böyle. Yarrak gibi film bir sürü festivalde ödül alıyor, 10/10 veriliyor. Müzik zaten öyle. Sitelere ve yazarlara göre yılda 1500 başyapıt çıkıyor.
Uzattım kusura bakma ahaha
22.10.2021
@deadhouse, iyiymiş kanka dediğimde kastettiğim şeyler:
22.10.2021
@deadhouse, uzatmak değil kelimesi kelimesine haklı bir yorum. “90lar metalinin en önemli albümü” demek fazlasıyla iddialı bir yaklaşım.
22.10.2021
@deadhouse, arkadaşlar vulgar’ı grubun en önemli albümü olduğunu düşündüğüm için dedim. Serüvenin ilk albümü olması bence en önemli yapmıyor.
En baştaki yorumu yaptığımı hiç hatırlamadığım için kendimle dalga geçme amaçlı yazdım zaten. Çok da takılmayın. Ben de kendime katılmıyorum, siz de bana katılmıyorsunuz. Ee sıkıntı yok o zaman da üstüme gelmeyin üzülüyorum :(( hassas biriyim ben
Dün sabahtan beri kafamda sürekli “Message in Blood”ın 0.30-0.51 arası çalıyor. Dişlerimle çıt… çıt… çıtıçıtıçıtıçıtı çıt… çıt çıtı çıtı çıtı çıtı yapıp duruyorum.
21.10.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Ben Becoming’in girişini yaparken acayip zorlanıyorum ve ritme ayak uyduramıyorum. Sende durum nasıl? Bir gün ya blast beat ya da böyle bol kick’li ritimleri yaparken dişlerden birini elime alacağım ama dur bakalım ne zaman.
04.02.2022
@Ouz, cevap vermeyi unutmuşum. Becoming’in de kralını yapıyorum valla, bu konuda iddialıyım.
21.10.2021
@Ahmet Saraçoğlu, Haha benim zihnimi de Primal Concrete Sledge’in ortasındaki riff işgal etmiş durumda şu an. 1.05. Fare gibi gezinip duruyo kafamda.
Shattered ilk kez dinlerken en dumur olduğum şarkı olabilir. Pantera’nın birçok şarkısını biliyordum ama VDoP dışında hiçbir albümlerini tam dinlememiştim. Shattered’ı açtım vokal girmesiyle kalakaldım. Phil’in öyle vokal yaptığını hiç duymamıştım o şarkıya kadar, güzel bir sürpriz olmuştu.
Rifleri, soloları, besteleri, gitar çalış tekniği, metal gitarına kattıkları, eşsizliği, sayısız gitariste ve gruba ilham vermesi, imajı, gitar tonu, zamanının ötesinde olması, metal tarihini değiştirmesi, kısacası her şeyiyle metal tarihinin gördüğü ve göreceği en komple gitarist.
“Ultimate metal gitaristi”nin tanımı.
Cemetery Gates şu sefil hayatımda en sevdiğim şarkılardan biri olabilir. Dün gece alkolle birlikte kendime bir Pantera gecesi düzenledim. Gençliğime gittim. Efsaneydi. Pantera kesinlikle en sevdiğim ilk 5-10 grup arasına rahatlıkla girer.
15.05.2022
@Paul Pogba’nın Bir Kolu Uzun Bir Kolu Kısa Forma Altı Tişörtü, İyi ki bu sefil, bol sjw’li, zavallı dönemde müzik yapmadılar. Antifa malları konserlerde çalmalarına izin vermezdi, her gün “Anselmo Nazidir, Pantera’yı boykot edin” diye kafamızı sikerlerdi.
15.05.2022
@deadhouse, of harbiden dev shitstorm olurdu Pantera etrafında. Sen deyince fark ettim. İyi ki zamanında yapmışlar yapacaklarını. Canım Pantera.
Vinnie’nin yazdığı groove’un güzelliği…
https://www.instagram.com/reel/Cx5NWINtIJk/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
03.10.2023
@Ahmet Saraçoğlu, ufff
‘the riff’ ten sonraki ‘ağır bişey’ bölümünde yaptığı triple kickler de delirtiyo beni. Belden headbang yapıyorum.
20.10.2024
@Ahmet Saraçoğlu, tam şu an bununla ilgili video linki atıyordum daha önce bahsedilmiş zaten.
https://www.youtube.com/watch?v=Qu63VIeVXiU
The Sleep solosu…