Hepimizin normalde 2012′de Dünya’ya çarpıp kıyameti getirecek gezegen olarak bildiği Marduk (filmi de geliyor yakında) esasında black metal dünyasında ekstremliğiyle ün yapmış ünlü bir grup (eminim bunu bilmiyordunuz). Yıllardır ultra-satanik Norveçli bilek metal konsorsiyumuna karşı “En satanik biziz ulan!” savaşı verip İsveç’in şanlı bayrağını gururla dalgalandıran Marduk, bilindiği üzere 2004 yılında fanlar arasında tartışma yaratan bir kadro değişikliği yaptı ve efsane vokalist Legion’u bırakıp yerine Mortuus’u aldı.
Esasında konuya dışarıdan bakınca “black metal grubu vokalist değiştirmiş, ne var bunda” tepkisi veriyor insan ama Marduk fanları arasında enteresan bir Metallica-Megadeth kavgası yaratan bir değişiklikti bu; Legion’cılar bir tarafa ayrıldı, Mortuus’çular öteki tarafa. Mevzuya neden 2004′deki vokalist değişikiliğinden girdiğimi merak ediyorsanız söyleyeyim, Mortuus beraberinde çeşitli “etkilenimler” ile birlikte geldi Marduk’a ve “Wormwood” da kendisinin sonunda Marduk üzerindeki hakimiyetini ilan ettiği albümdür.
Esasında bu albümden benim anladığım şu, Mortuus kardeşimiz biraz arıza bir insan. “Arıza black metalci ouvv çok orijinal” diyenleri duyuyorum şimdiden, ama Mortuus biraz farklı. Bir kere Mortuus hayatımda duyduğum en “şeytani” vokalist, adam resmen iblis vokali yapıyor şarkılarda, öyle böyle değil.
Gitarist Morgan röportajlarında Mortuus’un bu albümde vokalini de tam anlamıyla bir enstrüman gibi kullanmaya başladığını söylüyordu. Dinleyince anlaşılıyor neyi kastettiği, çünkü ortada standart bir brutal veya scream vokal yok. Mortuus şarkı da söylemiyor, kelimenin tam anlamıyla nefret “kusuyor”, ki bazı şarkılarda albümün atmosferi dışında dinlendiğinde “ne bu şimdi gargara mı yapıyor?” dedirtebiliyor bu hal. Yine de adamın kendini mevzuya tamamen adadığını gözden kaçırmak imkansız.
Zaten Mortuus’un vokalindeki bu tavır Marduk’un genel haliyle de gayet örtüşüyor, dolayısıyla şahsen genel olarak kendisini başarılı bulmakla beraber, özellikle bu albümde kendini aştığı bariz ortada.
Tabii Mortuus’un vokalini ve albüme olan direkt katkısını överken bunu grubun “Plague Angel” ile başlayan değişim süreci içerisinde değerlendirmek lazım. “Plague Angel”da hafiften sinyalleri verilen, “Rom 5:12″de iyice ayyuka çıkan bir başkalaşım var Marduk’ta. “Rom 5:12″ bu açıdan biraz dengesizdi sanki, fazla dağınıktı. “Wormwood” bu denemelerin daha derli toplu yapıldığı bir albüm olmuş. “Rom 5:12″de şarkı şarkı dağıtılan farklı etkiler bu sefer abüm geneline dağıtılmış, bu da bir Marduk albümü için enteresan derinlikte bir çalışma ortaya çıkarmış.
Mesela “Rom 5:12″, Marduk şarkısı olduğuna inanmayıp internetten süresini ve sözlerini kontrol ederek anca ikna olduğum melankolik ve görece ağır tempolu Imago Mortis gibi bir şarkı barındırıyordu, Wormwood’da Imago Mortis benzeri bir şarkı yok belki ama şarkının havası hafiften albümün geneline yayılmış mesela.
Whorecrown’da şarkının ortasında giren dehşet melodi veya hayatımda duyduğum en iyi black metal şarkılarından biri olan Into Utter Madness’in başlarındaki rif gibi enteresanlıklar var albümün genelinde, zaten bu iki şarkı albümdeki çeşitliliğin özeti gibi
.
Bu iki şarkı dışında albüm genel olarak önce “gaz, klasik Marduk şarkısı” ardından “yavaş tempolu, Mortuus’un öne çıktığı deneysel şarkı” sıralamasıyla gidiyor, ancak albümün oluşturulma şekli çok iyi düşünülmüş. Dinleyici gaz şarkılardan sonra daha ağır tempolu şarkılarda hafif kafasını dinlerken bu sırada içi bayılmadan hemen tempoyu tekrar yükseltiveriyor akabinde gelen şarkılar. Albümün daha derli toplu durmasının ana sebeplerinden biri de bu dengeli dağılım.
Sonuçta elimizde çok sağlam bir albüm var, genel Marduk imajına ters düşecek biçimde farklı müzikal fikirleri içerisinde barındıran gayet zengin bir albüm “Wormwood”. Gerek beklenmedik zamanlarda giren melodiler, gerek Mortuus’un insanlık dışı vokal performansı, gerek şaşırtıcı derecede ön planda olan bas gitar kullanımı albümü her açıdan doyurucu kılıyor.
Dinlenmesi hayat değiştirmez belki, ama özetle bu albüm bu kışı götürür.
Kadro Daniel "Mortuus" Rosten: Vokal
Morgan "Evil" Steinmeyer Håkansson: Gitar
Magnus "Devo" Andersson: Bas
Lars Broddesson: Davul
Şarkılar 1. Nowhere, No-One, Nothing
2. Funeral Dawn
3. This Fleshly Void
4. Unclosing the Curse
5. Into Utter Madness
6. Phosphorous Redeemer
7. To Redirect Perdition
8. Whorecrown
9. Chorus of Cracking Necks
10. As a Garment
Taş gibi albüm.Bu senenin en iyilerinden.Tam da “Whorecrown” ile “Into Utter Madness”tan bahsedecektim ki kritikte de ikisinden de bahsedilmiş.Bu ne tesadüf yahu.Neyse ben de Phosphorous Redeemer’ın nakaratındaki Behemoth etkisini söylerim.Evet süper tespit yaptım.
mortuus un vokalleri ne oyle ya legion u tamamen unutturdu bana artık bu psikopat:) album kısı goturur ama kısı en iyi goturcek album bence all shall fall dur immortal kritigi isteriz!!
Çok şahane albüm, o ayrı da, “Mortuus kendini aşmış bu albümde” demek pek olmamış bence. Funeral Mist’teki vokalleri (özellikle Maranatha’da, daha da özellikle White Stone’da) bence Marduk performansından çok çok daha iyi. Gel gör ki Into Utter Madness ve As a Garment’teki vokal performansları aşmış. Oha. İğfal eder.
@havitetty: Mortuus’un Marduk’daki performanslarını değerlendirirsek kendini aşmış demek çok da yanlış değil bence, yoksa Funeral Mist’te iyice coşuyor orası ayrı. Ama bu efsane Marduk, o solo proje. Zaten yazıya koymadım ama genel olarak Marduk’un Funeral Mist’e kayması da eleştiriliyor ki Mortuus etkisi yüksek bunda. Bence bu albüm tam dozunda o açıdan, ileride ne olur bilmem tabi.
hemen hemen klasik marduk stilinden kurtulmuş durumda bu albümle birlikte. oldschool death/black metal(Dark Endless, Those of the Unlight, Heaven Shall Burn) ile başlayıp pure black metal’e(Nightwing, p.d.m, La Grande Danse Macabre) ordan karışık çeşitli black metal’e(world funeral) ondanda orthodox black metale(Rom 5 – 12, Plague Angel) geçtiler. marduk’un gelişimi gayet ortada.. ve bence iyi yönde. legion’un monoton vokalistten sonra mortuus gibi bi yaratıcı bir varlığın(insan değil) gelmesi çok şey kattı. fakat bu albüm için aynı şeyleri pek söyleyemicem. mortuus fazlaca funeral mist yapmış albümü. gitar tonları desen Maranatha, şarkılar desen yine funeral mist tarzı. yine baştan aşağı iyi bi albüm ama marduk değil. lirikal açıdan çok ilginç bi konsepti var. bütün olarak anlamasamda eski-yeni lahite, incile göndermeler gırla. en beğendiğim parça ‘To Redirect Perdition’ oldu. Chorus of Cracking Necks ise duyduğum en hastalıklı şarkı ismi hernekadar efektler parmak kütürdekme sesine benzesede. bir de mortuus’un bookletlerine hayran olmamak elde değil.
marduk’un bıraktığı norsecore tahtını 1349 eline almış durumda. Bence deneysel yapalım derken bayalaştırmışlar. Beni mest eden bir şarkı bulamadım albümde. Ayrıca mortuus bana legion kadar yırtıcı gelmiyor hatta yanında sıkıcı kalıyor. Kendi yarattıkları tarzı bırakıpta böyle orjinal olmayan mecralara dalmalarına hiç gerek yoktu.
mortuus’lu marduk un kesinlikle en vasat albümü…mortuus gerçekten hayvansal bir vokal bu albümde çok ön planda fakat bence daha arka planda olduğu PLAGUE ANGEL albümü marduk’un başyapıtıdır…
Into utter madness dinlemeyen black metalci kendini camdan atsın. bugün erken vakitte gaza geldim ama böle bi riff yok arkadaş. “your name shall be.. Without!” dedikten sonraki bölümde cinayet işlenir resmen.
@Blakkheim, Panzer division Marduk’dan daha iyi bu albüm diyip cinayete davetiye çıkarıyorum. Baya daha iyi lan bu Wormwood. Ama en iyileri hala Opus Nocturne ve Those of the Unlight tabi.
Chorus of cracking necks teki kemik sesleri gerçekten hastalıklı bir zihnin mahsulü.Into utter madness parçası favorim dinlemeyen varsa çabuk davransın:)))
marduk un çıkardığı en kötü albüm.Marduk gibi bir black metalinin albümünü dinlerken black metal tadı alamadım.Mortuus vokal konusunda çok yetenekli biri ama ama Marduk gibi soundunu oturtmuş bir grubu kendi çizgisine sokamaya çalışmış.Marduk ta yeni bir devrim oluyor diyebiliriz.Bir önceki albümle nabız yoklandı bence.Bu şekliyle de çok seveni olacaktır Marduk un.Ama ben hala Nightwing,Those of the Unlight,Panzer Division Marduk,World Funeral ve Plague Angel albümlerini dinliyorum.Bu albümün ise yarısında kapattım.Bir de dikkatimi çeken 6-7 sitede kritikleri ve yorumları okudum.Tek burda olumlu yorumlar var.Genel beğenmemiş,çok sert eleştirilerde var.Metal-archives in yorumu ise:A Natural Evolution – 85%
Benim oyum 6
üstteki taake arkadaşıma virgülüne kadar katılmakla birlikte marduk un yeni sounduna ilişkin black camiası ve marduk fanları ikiye bölünmüş durumda. birinci kısım mortuuslu daha melodik ve ağır tempolu soundu benimseyenler, ikinci kısımda mardukun eski vurmalı parçalamalı dadadadam norsecore tarzına geri dönmesini isteyip son albümleri beğenmeyenler. ben rahatlıkla ikinci kısımdayım. tamam mortuus legiona göre teknik olarak çok daha iyi bir vokalist olabilir. ama bu mardukun yeni sounudunun iyi olduğu anlamına gelmiyor.
albüme gelirsek mardukun en vasat albümü malesef. öyle rezil rüsva bi albümde değil tabiki ama nerde o panzer division (sav) nightwing (nickimin esin kaynağı şahane) heaven shall burn gibi adamın ağzına sıçan albümler nerde bu vasat albüm. zamanında çıtayı öyle bi yükseltmişki bu grup…
bunun yanında albümde ne tam black ne tam doom ne de tam black/doom gibi bi hava var. bu da böyle iki arada bi derede kalmış gibi bi görüntüye neden oluyor. bence marduk bi dahaki albümüne ya eski tarzına geri dönsün ya da samimi olsun tamamen doom ya da black/doom a falan yönelsin ki en azından iki arada bi derede kalmış havası olmasın.
10 üzerinden 6 lık bi albüm. dediğim gibi en vasat albümleri ama öyle dinlenmicek rezil rüsvada değil tabiki. zaten marduktan öyle bi albüm gelmez ehehe. bu sene bakalım nası bi albüm çıkaracaklar. ben koyu bir marduk fanı olarak eski tarzlarına geri dönmeleri konusunda ısrarcıyım.
@Nightwing, Those of the Unlight ve The Endless gibi albümlerde de mid-tempo nun dibine inen bir gruptan bahsediyoruz. O yüzden Marduk için tür tanımlarken grubu direk ‘norsecore’ olarak etiketlemek yanlış değil mi? Grubun kökenlerinde vardı zaten ağır tempo şarkılar. Daha sonraki yıllarda hızı arttırdılar, hatta bu yüzden işin ruh boyutunu çok gözardı ettiklerine dair de yığınla eleştiri aldlar. Şimdi de tekrar ağırlaşıyorlar. Mortuus’un gelişi kesinlikle bu yönelime ivme kazandırdı o bir gerçek, ama tüm bu değişimi de Mortuus’a bağlamayı grubu bir olgu olarak görememe ve diğer elemanları hiçe sayma olarak algılıyorum ben. Aynı Mortuus Funeral Mist’de de söylüyordu, ki Funeral Mist hiç yavaş bir grup değil.
@Korhan Tok, dark endless daha death metal vari bi albüm onu ayrı tutuyorumda those of the unlight ve opus nocturne de mardukun şimdiki sounduna yakın daha mid-tempo albümlerdir yani mardukun özü zaten bu demeye çalışıyorsun ki haklısın da. ama şu var marduku marduk yapan da legionlu hız sınırlarını aştığı norsecore tarzı dönemleridir. misal marduk panzer divisionla adını black metal tarihine kanlı harflerle yazdırmıştı those of the unlightla değil. tabi sende kendine göre haklısında ben şahsen o tarza dönmesini savunanlardanım. zevk renk meselesi tabi.
bu arada ”hızlı marduk aslan yavaş marduk tu kaka” demiyorum yanlış anlaşılmasın. iki dönemide severim mortuuslu dönemide severim sadece legionlu dönemi tercih ederim bunu demeye çalışıyorum.
@Nightwing,Opuc Nocturne’yi yazmaya üşendim, yoksa o albümde gayet yavaş sayılabilir bm çerçevesinden bakınca. Grubun Panzer Division…’la kazandığı repütasyondan rahatsız olduğunu bilsem ve aynı hislere sahip olsam da, fanların gözünde Marduk’u Marduk yapan en büyük etmenlerden birinin (biraz fazla) agresyona sahip bu albüm olduğunu da yadsıyamıyorum elbette.
İşin tercih boyutunda olmana çok sevindim. Ben de Legion fanı olmama rağmen, yanı sıra daha ziyade Marduk fanıyım diyerek kendi tercihimi belirteyim konu kapansın.
Sırf senin için değil, genel anlamda sitemizde Marduk hakkında yapılan yorumların konsepti ‘Marduk holiganlıktır, Marduk adam bıçaklamaktır.’ coşkusunda olduğu için, grubun unofficial savunucu durumuna düştüm gibi oldu.
Yakın bir arkadaşımın Marduk’un Rom:512 albümü ile ilgili grubun Last.fm sayfasında yazdığı roket yorumu birebir kopyalayarak kapanışa geçiyorum: “MARDUK SİKER OROSPU ÇOCUKLARI NE DİYOSUNUZ SİZ”
Evet, neticede Marduk s.ker. (Yeni albüm kritiğinin de sonu bu olacak muhtemelen, spoiler gibi oldu idare edin.)
@Korhan Tok, olay biraz da Marduk olabilmekte zanedersem sayın hocam.Marduk nedir Marduk?Full hız ama kolpa riffler, horhorhorhor davullar saldırgan bir vokal…Bir arkadaşımız çok güzel söylemiş.Marduk bir DSO değil…Marduk bildiğimiz marduk.O yüzden kendileri olmalılar ve kendi özleri neyse ona göre müzik yapmalılar.Mesala URGEHAL git gide Watain e özendi ona benzedi,kendi yürüyüşünü unuttu.Mortuus harika bir vokal,livelerde Legion a 10 çekiyor adam…ama Marduk gibi bir grubun müziğinde köklü bir değişiklik yaparsa bu hiç iyi olmaz bence…Dediğim gibi bazı şeyler kendi halinde kalmalı,”^MARDUK SOUNDU ”gibi
Loading ...
Taş gibi albüm.Bu senenin en iyilerinden.Tam da “Whorecrown” ile “Into Utter Madness”tan bahsedecektim ki kritikte de ikisinden de bahsedilmiş.Bu ne tesadüf yahu.Neyse ben de Phosphorous Redeemer’ın nakaratındaki Behemoth etkisini söylerim.Evet süper tespit yaptım.
10.
mortuus un vokalleri ne oyle ya legion u tamamen unutturdu bana artık bu psikopat:) album kısı goturur ama kısı en iyi goturcek album bence all shall fall dur immortal kritigi isteriz!!
Onu bunu bilmem de, ben bu adamlarla bire bir diyaloğa girdim, çok “büyük” adamlar. Kimse makyajlı Mortuus’la konuşmak zorunda kalmasın. Korktum lan.
Çok şahane albüm, o ayrı da, “Mortuus kendini aşmış bu albümde” demek pek olmamış bence. Funeral Mist’teki vokalleri (özellikle Maranatha’da, daha da özellikle White Stone’da) bence Marduk performansından çok çok daha iyi. Gel gör ki Into Utter Madness ve As a Garment’teki vokal performansları aşmış. Oha. İğfal eder.
@havitetty: Mortuus’un Marduk’daki performanslarını değerlendirirsek kendini aşmış demek çok da yanlış değil bence, yoksa Funeral Mist’te iyice coşuyor orası ayrı. Ama bu efsane Marduk, o solo proje. Zaten yazıya koymadım ama genel olarak Marduk’un Funeral Mist’e kayması da eleştiriliyor ki Mortuus etkisi yüksek bunda. Bence bu albüm tam dozunda o açıdan, ileride ne olur bilmem tabi.
Marduk’ta daha teknik bir vokal söz konusu; Funeral Mist’te ise kudurmuş, kendinden geçmiş bir vokal…
hemen hemen klasik marduk stilinden kurtulmuş durumda bu albümle birlikte. oldschool death/black metal(Dark Endless, Those of the Unlight, Heaven Shall Burn) ile başlayıp pure black metal’e(Nightwing, p.d.m, La Grande Danse Macabre) ordan karışık çeşitli black metal’e(world funeral) ondanda orthodox black metale(Rom 5 – 12, Plague Angel) geçtiler. marduk’un gelişimi gayet ortada.. ve bence iyi yönde. legion’un monoton vokalistten sonra mortuus gibi bi yaratıcı bir varlığın(insan değil) gelmesi çok şey kattı. fakat bu albüm için aynı şeyleri pek söyleyemicem. mortuus fazlaca funeral mist yapmış albümü. gitar tonları desen Maranatha, şarkılar desen yine funeral mist tarzı. yine baştan aşağı iyi bi albüm ama marduk değil. lirikal açıdan çok ilginç bi konsepti var. bütün olarak anlamasamda eski-yeni lahite, incile göndermeler gırla. en beğendiğim parça ‘To Redirect Perdition’ oldu. Chorus of Cracking Necks ise duyduğum en hastalıklı şarkı ismi hernekadar efektler parmak kütürdekme sesine benzesede. bir de mortuus’un bookletlerine hayran olmamak elde değil.
marduk’un bıraktığı norsecore tahtını 1349 eline almış durumda. Bence deneysel yapalım derken bayalaştırmışlar. Beni mest eden bir şarkı bulamadım albümde. Ayrıca mortuus bana legion kadar yırtıcı gelmiyor hatta yanında sıkıcı kalıyor. Kendi yarattıkları tarzı bırakıpta böyle orjinal olmayan mecralara dalmalarına hiç gerek yoktu.
31.01.2012
@lefthandpath, +1 tüm sözlerine katılıyorum
Funeral Dawn gibi bir parça var albümde ve tek başına bütün albümü götürür
mortuus’lu marduk un kesinlikle en vasat albümü…mortuus gerçekten hayvansal bir vokal bu albümde çok ön planda fakat bence daha arka planda olduğu PLAGUE ANGEL albümü marduk’un başyapıtıdır…
bu arada yazmayı unuttum,marduk kesinlikle PLAGUE ANGEL daki sounda geri dönmeli diye düşünüyorum…
Selam üstatlar,
biraz geç oldu ama siteyi yeni keşfettim. Kaliteli bir site. Kritikler de çok iyi sanırım (2 kritik okudum sadece)
Black kültürüm biraz zayıf. 90′ların Melo-deth (DT) tarzı favorimdir. Neyse…
Marduk’a eskiden çok ön yargılı yaklaşıyordum ama adam gibi dinledkiçe nekadar sağlam parçalar çıkarttıklarını gördüm.
Bu albümden
8. Whorecrown ve 9. Chorus of Cracking Necks hit parçalarım.
Whorecrown mükemmelden öte
Emre
Into utter madness dinlemeyen black metalci kendini camdan atsın. bugün erken vakitte gaza geldim ama böle bi riff yok arkadaş. “your name shall be.. Without!” dedikten sonraki bölümde cinayet işlenir resmen.
15.11.2010
@Blakkheim, Panzer division Marduk’dan daha iyi bu albüm diyip cinayete davetiye çıkarıyorum. Baya daha iyi lan bu Wormwood. Ama en iyileri hala Opus Nocturne ve Those of the Unlight tabi.
Chorus of cracking necks teki kemik sesleri gerçekten hastalıklı bir zihnin mahsulü.Into utter madness parçası favorim dinlemeyen varsa çabuk davransın:)))
marduk un çıkardığı en kötü albüm.Marduk gibi bir black metalinin albümünü dinlerken black metal tadı alamadım.Mortuus vokal konusunda çok yetenekli biri ama ama Marduk gibi soundunu oturtmuş bir grubu kendi çizgisine sokamaya çalışmış.Marduk ta yeni bir devrim oluyor diyebiliriz.Bir önceki albümle nabız yoklandı bence.Bu şekliyle de çok seveni olacaktır Marduk un.Ama ben hala Nightwing,Those of the Unlight,Panzer Division Marduk,World Funeral ve Plague Angel albümlerini dinliyorum.Bu albümün ise yarısında kapattım.Bir de dikkatimi çeken 6-7 sitede kritikleri ve yorumları okudum.Tek burda olumlu yorumlar var.Genel beğenmemiş,çok sert eleştirilerde var.Metal-archives in yorumu ise:A Natural Evolution – 85%
Benim oyum 6
üstteki taake arkadaşıma virgülüne kadar katılmakla birlikte marduk un yeni sounduna ilişkin black camiası ve marduk fanları ikiye bölünmüş durumda. birinci kısım mortuuslu daha melodik ve ağır tempolu soundu benimseyenler, ikinci kısımda mardukun eski vurmalı parçalamalı dadadadam norsecore tarzına geri dönmesini isteyip son albümleri beğenmeyenler. ben rahatlıkla ikinci kısımdayım. tamam mortuus legiona göre teknik olarak çok daha iyi bir vokalist olabilir. ama bu mardukun yeni sounudunun iyi olduğu anlamına gelmiyor.
albüme gelirsek mardukun en vasat albümü malesef. öyle rezil rüsva bi albümde değil tabiki ama nerde o panzer division (sav) nightwing (nickimin esin kaynağı şahane) heaven shall burn gibi adamın ağzına sıçan albümler nerde bu vasat albüm. zamanında çıtayı öyle bi yükseltmişki bu grup…
bunun yanında albümde ne tam black ne tam doom ne de tam black/doom gibi bi hava var. bu da böyle iki arada bi derede kalmış gibi bi görüntüye neden oluyor. bence marduk bi dahaki albümüne ya eski tarzına geri dönsün ya da samimi olsun tamamen doom ya da black/doom a falan yönelsin ki en azından iki arada bi derede kalmış havası olmasın.
10 üzerinden 6 lık bi albüm. dediğim gibi en vasat albümleri ama öyle dinlenmicek rezil rüsvada değil tabiki. zaten marduktan öyle bi albüm gelmez ehehe. bu sene bakalım nası bi albüm çıkaracaklar. ben koyu bir marduk fanı olarak eski tarzlarına geri dönmeleri konusunda ısrarcıyım.
23.03.2012
@Nightwing, çok güzel özetlemişşsin olayı dostum.Her sözünün altına imzamı atarım
23.03.2012
@Nightwing, Those of the Unlight ve The Endless gibi albümlerde de mid-tempo nun dibine inen bir gruptan bahsediyoruz. O yüzden Marduk için tür tanımlarken grubu direk ‘norsecore’ olarak etiketlemek yanlış değil mi? Grubun kökenlerinde vardı zaten ağır tempo şarkılar. Daha sonraki yıllarda hızı arttırdılar, hatta bu yüzden işin ruh boyutunu çok gözardı ettiklerine dair de yığınla eleştiri aldlar. Şimdi de tekrar ağırlaşıyorlar. Mortuus’un gelişi kesinlikle bu yönelime ivme kazandırdı o bir gerçek, ama tüm bu değişimi de Mortuus’a bağlamayı grubu bir olgu olarak görememe ve diğer elemanları hiçe sayma olarak algılıyorum ben. Aynı Mortuus Funeral Mist’de de söylüyordu, ki Funeral Mist hiç yavaş bir grup değil.
23.03.2012
@Korhan Tok, dark endless daha death metal vari bi albüm onu ayrı tutuyorumda those of the unlight ve opus nocturne de mardukun şimdiki sounduna yakın daha mid-tempo albümlerdir yani mardukun özü zaten bu demeye çalışıyorsun ki haklısın da. ama şu var marduku marduk yapan da legionlu hız sınırlarını aştığı norsecore tarzı dönemleridir. misal marduk panzer divisionla adını black metal tarihine kanlı harflerle yazdırmıştı those of the unlightla değil. tabi sende kendine göre haklısında ben şahsen o tarza dönmesini savunanlardanım. zevk renk meselesi tabi.
bu arada ”hızlı marduk aslan yavaş marduk tu kaka” demiyorum yanlış anlaşılmasın. iki dönemide severim mortuuslu dönemide severim sadece legionlu dönemi tercih ederim bunu demeye çalışıyorum.
24.03.2012
@Nightwing,Opuc Nocturne’yi yazmaya üşendim, yoksa o albümde gayet yavaş sayılabilir bm çerçevesinden bakınca. Grubun Panzer Division…’la kazandığı repütasyondan rahatsız olduğunu bilsem ve aynı hislere sahip olsam da, fanların gözünde Marduk’u Marduk yapan en büyük etmenlerden birinin (biraz fazla) agresyona sahip bu albüm olduğunu da yadsıyamıyorum elbette.
İşin tercih boyutunda olmana çok sevindim. Ben de Legion fanı olmama rağmen, yanı sıra daha ziyade Marduk fanıyım diyerek kendi tercihimi belirteyim konu kapansın.
Sırf senin için değil, genel anlamda sitemizde Marduk hakkında yapılan yorumların konsepti ‘Marduk holiganlıktır, Marduk adam bıçaklamaktır.’ coşkusunda olduğu için, grubun unofficial savunucu durumuna düştüm gibi oldu.
Yakın bir arkadaşımın Marduk’un Rom:512 albümü ile ilgili grubun Last.fm sayfasında yazdığı roket yorumu birebir kopyalayarak kapanışa geçiyorum: “MARDUK SİKER OROSPU ÇOCUKLARI NE DİYOSUNUZ SİZ”
Evet, neticede Marduk s.ker. (Yeni albüm kritiğinin de sonu bu olacak muhtemelen, spoiler gibi oldu idare edin.)
06.05.2012
@Korhan Tok, olay biraz da Marduk olabilmekte zanedersem sayın hocam.Marduk nedir Marduk?Full hız ama kolpa riffler, horhorhorhor davullar saldırgan bir vokal…Bir arkadaşımız çok güzel söylemiş.Marduk bir DSO değil…Marduk bildiğimiz marduk.O yüzden kendileri olmalılar ve kendi özleri neyse ona göre müzik yapmalılar.Mesala URGEHAL git gide Watain e özendi ona benzedi,kendi yürüyüşünü unuttu.Mortuus harika bir vokal,livelerde Legion a 10 çekiyor adam…ama Marduk gibi bir grubun müziğinde köklü bir değişiklik yaparsa bu hiç iyi olmaz bence…Dediğim gibi bazı şeyler kendi halinde kalmalı,”^MARDUK SOUNDU ”gibi
Taş albüm taş. Funeral Dawn gibi bi parça var içinde.