Ömer Kuş

Bu albümün CD’si evime ulaştığında beni bekleyen müzik konusunda pek bir fikrim yoktu. Bir arkadaşım yalnızca bir şarkılarını yollamıştı, onu beğenirsem albümü de yollayabileceğini söyledi çünkü ucuza almıştı ve kendisi brutal vokale katlanamayan narin bir yaprak gibiydi. Sonunda albümü yolladı ve albüm elime geçti. Az sonra dinleyecek olduğum şeyin nasıl bir folk metal incisi olduğunun pek farkında olmadan albümü dinlemeye başladım, ilk notalarla birlikte kendimi bir anda binalardan, arabalardan, teknolojiden uzak yemyeşil bir yerde bulmuştum bile.

PAGAN REIGN, oldukça sağlam gruplar çıkaran Rus folk metal sahnesinin önemli ama az bilinen gruplarından biriydi. Evet geçmiş zaman kullanıyorum çünkü maalesef grup bu albümden sonra 2007 yılında dağıldı. Rusyalı folk metal gruplarına ilgim de ARKONA gibi daha ünlü bir grup değil (öptüm seni Masha’cığım), PAGAN REIGN sayesinde oldu.

Bu albüm grubun artık iyice olgunlaştığı, sound’unu oturttuğu ve iyi bir prodüksiyonla süslediği bir çalışma. Önceki albümleri “Ydeli Biloy Veri” de iyi bir albüm olmasına rağmen, düğünlerde duymaya alışık olduğumuz bir klavye tonu barındırdığı için keyfimi kaçırmıştı biraz.

Daha ilk şarkıdan da görülebileceği üzere albümdeki akustik şarkılar/kısımlar tek kelimeyle enfes. Repeat’e alıp günlerce dinleyebilirim hepsini. “With the Power of Fallen Heroes-Honour of the Native Land” olsun, “Svarog’s Light Will Shine Again in Our Lands” olsun, İngilizce versiyondaki bonus şarkı “Aurora Borealis” olsun, mükemmel şeyler bunlar. İngilizce versiyon demişken, albüm normalde “Tverd” adında Rusça sözlerle kaydedilmiş. Daha sonra bütün şarkı sözleri İngilizce’ye çevrilmiş, tekrar vokal yapılmış ve “Ancient Fortress” adıyla piyasaya sürülmüş. Şarkı sözlerini internette bulmak çok zor, ama elimdeki sihirli albüm sayesinde bunlara ulaşabildim. Burada diğer folk gruplarından çok farklı bir şey yok. “Slavonik gurur” temasını işliyor genelde şarkılar. İskandinav gruplardaki Odin’in yerini Svarog alıyor falan, şarkı sözü yazımında gayet standartları takip etmişler yani.

Fakat müzikalite açısından bu albüm gerçekten olayı yarmış bitirmiş sevgili gönül dostları. Flüt albümdeki en önemli destek enstrümanlarından birisi, çok etkin biçimde kullanılmış ve can alıcı melodiler bolca mevcut. Bunun yanında tabii ki gayda, mandolin, domra ve çeşitli perküsyon enstrümanları da gayet güzel biçimde müziğe yedirilmiş. Ama grup bununla da yetinmemiş, daha doğrusu sırtını buna dayamamış diyelim. Çoğu grubun yaptığı gibi “daya yerel enstrümanı hacı, gerisi de arka plan müziği yapsın işte” dememiş. Gitarlar da çoğu zaman oldukça melodik riflerle gönül telimizi titretiyor, flütle ve diğer enstrümanlarla inanılmaz bir uyum içinde folk seven bu kulaklara bayram ettiriyor adeta. “Oha bu ne güzel rif” diyemeden o bitiyor başkası başlıyor, bütün albüm boyunca devam ediyor bu.

Peki ya davul derseniz, o da sıradan bir folk metal albümünün kat be kat üstünde varyasyon gösteriyor. Durduğu yerde durmuyor kerata, oldukça dinamik. Ama bununla da bitmiyor, bas gitar da çoğu zaman gayet rahat duyulabiliyor ve müziği tamamlıyor. Vokaller ise albümün bazı kişileri rahatsız edebilecek yegane noktalarından biri, hiç temiz vokal yok ve tamamen black metal scream’leri şeklinde vuku buluyor. MITHOTYN ya da THYRFING’i anımsattı desem belki bir fikir oluşur kafanızda. Aşağıda vokalist ve grubu kuran Orey abimizin sinsice sıcak denizlere inme çabasını görebilirsiniz

Grup dağıldıktan sonra da tamamen bu misyon üzerine yoğunlaşacağını söylemiş kendisi, başarılar dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden, ama yazık ettin güzelim gruba be abi.

Grubun yaptığı müzik “ciddi” ve “eğlenceli” folk metal arasında gidip geliyor. Aslında gayet ekstreme, blast beat’lerle, scream’lerle giden bölümleri olduğu gibi, bir anda halaya durmanızı sağlayan melodiler de var. Ama genel olarak ortalama bir folk metal grubundan daha sert bir müzik var önümüzde. Hüzün de var, coşku da var ve grup bu duyguları tamamen müziğiyle veriyor, sözlerinden hiçbir şey anlamasanız bile. Ben albümü onlarca kere dinlememe rağmen sözlere bir iki kere baktım yalnızca, gereğini bile duymadım.

Gerçekten dolu dolu bir albüm bu. Her enstrümanın gayet etkin rol oynadığı, basitliğe kaçılmadığı, melodilerin cömertçe kullanıldığı bir albüm. Albümdeki her şarkıyı beğensem de, çocuğum gibi sevdiklerimi sayacak olursam; muhtemelen dinlediğim en iyi enstrümental folk metal şarkılarından “Novgorodian Folk Dance”, Allahsal akustik “With the Power of Fallen Heroes-Honour of the Native Land”, “Rarog”, “Slavonic Arise” ve “Guardians of Heaven”. Ama dediğim gibi bütün şarkılar gerçekten iyi.

Burada belki küçük bir eksi olarak söylenmesi gereken albümdeki şarkıların yapı olarak birbirine benzemesi. Genelde hepsi dingin, akustik bir bölüm barındırıyor, sonra metal kısmı geliyor falan, bu formül kullanılmış. Amma velakin bu işi mükemmel yaptıkları için beni hiç rahatsız etmedi şahsen.

Daha fazla uzatmaya gerek yok, bu dinlediğim en iyi folk/pagan metal albümlerinden biri. Bu tür müzikten hoşlanan birinin direk atlaması gerek. Black metal tarzı scream vokallerden hoşnut kalmasanız bile bence yine de dinlemenizi sağlayacak kadar güzel bir müzik var ortada. Bundan sonra Rusya ve folk metal denildiğinde “hemen dinliyim kesin sağlamdır” diye düşünüyorsam, işte sebebi bu albümdür.