Levent MUKAN

Günümüzde gerek geçirdiği kadro değişiklikleri, gerekse bu değişen kadrolar içerisindeki gereğinden fazla yetenekli insanların varlığı Borknagar’ı oldukça “farklı” gruplardan biri haline getirdi. Peki Borknagar mevcut haline gelmeden önce nasıldı?

Eski bir geyik vardır ya hani, grupların ilk albümleri iyidir, sonra bozarlar falan diye. Bunun söylenmesinin zor olduğu gruplardan biri Borknagar. Her albümlerinin farklı olması (bahsedilen kadro değişikliklerinin de etkisi çok büyük bunda tabi) da önemli bir etmen. Önümüzde kütür kütür bir black metal albümü var.

Dikkat çekmek istediğim en önemli unsur kadro burda. Hatta bu nedenle kadro üzerinden kotaracak gibiyim albüm incelemesini. Vokallerde o sırada 20 yaşında olan Garm (Ulver, Arcturus, Head Control System, Æthenor) bulunmakta ki 20 yaşında bir adamdan bu seslerin çıkması için ancak soyadının Rygg olması gerekiyor sanırım.

Clean vokali zaten şaka gibi olan Garm’ın aynı zamanda ziyadesiyle iyi bir black metal vokali var. Albüm boyunca arka plana yer yer eşlik eden koro seslerini de aynı şahıs çıkartmakta. Ayrıca Garm’dan sonra gruba giren ICS Vortex’i de grupla tanıştıran ve yerine geçirten kişi Garm’dan başkası değil (ki Arcturus’ta da yaptı gibi bunu).

Gitarlarda adını copy/pastelemek zorunda kaldığım, grubun kurucusu Øystein G. Brun (Molested, Cronian) var. Gitarlar ile ilgili tek diyebildiğim “ilginç” oldukları. Müzikle oldukça uyumlu ama bir o kadar da garipsenesi rifler mevcut. Akustik kısımlar da çok iyi kotarılmış.

Kısacası yaratıcı bir gitarvörk var. Örneğin ritim gitar akarken kenardan akustik arpejler girmesi gibi bir black metal albümünde garipsenecek, ama Borknagar’da şaşırtmayan (tabii çıktığı dönem muhtemelen garipsendi, bilemiyorum) hareketler diyeyim. Bu arada Cronian’ın sonradan vokal olarak gruba giren Vintersorg ile kurduğu bir proje grubu olduğunu ve halihazırda 2 albümlerinin mevcut olduğunu söylemekte yarar var.

Baslarda Infernus (Gorgoroth) arkadaşımız var. Basların öne çıkması gibi bir durum albümde şaşırtmayacağı gibi yok ama yapması gerektiği kadarını yapmış olması tam puan için yeterli. Baslar gayet net duyuluyor (önde olmasa da) ve asıl melodiyi sırtlanmak yerine kenardan kenardan desteğini veriyor.

Klavyeleri çalan Ivar Bjørnson, Enslaved, Gorgoroth, Taake gibi gruplarla çalmış, albümde de çok önlere çıkmadan güzel güzel beslemiş müziği. Bu tarz müzikte klavyenin çok fazla önemli olmaması dolayısıyla burada bırakıyorum. Klavye de olması gerektiği kadar. Arada iyiden iyiye ormandır bayırdır tadı alalım (alıyoruz ziyadesiyle) diye samplelar da kullanılmış albüm boyunca, sorumlusu Ivar mıdır bilemem ama klavyeleri o çaldığına göre kendisini sorumlu tutuyorum.

Son olarak davullarda 1999 senesinde intihar ederek hakkın (?) rahmetine kavuşan Grim (Immortal, Gorgoroth) arkadaşımız var. Kendi adıma “zilleri iyi kullanan baterist muhtemelen iyi bateristtir” gibi bir mantığa sahip olduğumdan kendisi için de iyi bateristti diyebilirim.

Albümde de hayvansal zil kullanımı olmasa da güzel güzel çalmış. Davullar da yer yer tıpkı gitarlar gibi ilginçleşebiliyor ki güzel olmuş. Bir iki yerde tekrarlar yapması dışında herhangi bir kötü yanı yok ki o kadar kusur kadı kızında da olur.

Albümün geneline (kadronun üstüne şarkı şarkı inceleme de yapmayacağım, korkmayın) bakacak olursak yer yer iyiden iyiye bildiğimiz black metal, yer yer akustik kısımlarla akla kır bayır getiren kısımlar/şarkılar ve her yola gelen Garm’ın gırtlağı ile Borknagar’ın eski halini merak edenler için çok güzel bir başlangıç olduğu söylenebilir.

Garm’ı Ulver’den bilirseniz, Ulver’in de “Nattens Madrigal“ine henüz denk gelmediyseniz biraz daha hafif ve Borknagar aromalı olarak burada keşfedebilirsiniz. Ancak Borknagar nedir diyen birinin başlayabileceği bir albüm diyemem kesinlikle.