Herkese merhaba. Bugün, son dört albümdür yaptığı sevimli atakla Polonya metalinin liderlik bayrağını VADER’dan alan BEHEMOTH’u konuk ediyoruz. Hoşgeldiniz BEHEMOTH.

BEHEMOTH: Hoşbulduk.

Hayat nasıl gidiyor bu aralar?

Nergal: Gayet iyi gidiyor. “Evangelion” Polonya’da çıktığından beri en çok satan albüm, Finlandiya’da 17., ABD’de 56., Almanya’da da 59. sırada.

Ne diyosun!

Nergal: Valla.

Peki genel tepki nasıl albüme karşı? Çayçer misin bu arada?

Nergal: Yok sağol. Tepkiler güzel. “The Apostasy”den çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Sürekli büyük dergilerde ayın albümü seçiliyor.

“The Apostasy”de Ozzfest’in ekmeğini yemiştiniz gibi biraz değil mi? ABD’de patlamanıza bir hayli yardımı oldu Ozzfest’in. Amerika’da, benzer denebilecek bir grup olan NILE’dan katlarca fazla albüm satıyorsunuz mesela, üstelik onlar Amerikalı.

Nergal: Evet. Sahne şovu açısından tarzımızda rakibimiz olmadığını düşünüyorum. Konserlere çok iyi hazırlanıyoruz ve sunumumuz insanlara çekici geliyor olmalı ki bayağı mala vu.. güzel tepkiler aldık evet.

Orion: O yılki Ozzfest’in gerek müzik, gerek de sahne olarak en uç grubuyduk sanırım. Bu da müziğimizi bilmeyen insanların da bizi merak etmelerini sağladı.

Pek güzel. “Evangelion”a dönelim. “Evangelion”ın sunumu ve içeriğiyle şimdiye kadarki en iyi BEHEMOTH çalışmalarından biri olduğu, eğilmiş bir tamircinin göt çatalı gibi ortada. Bu albümde ne amaçladınız, “The Apostasy”den farklı neler denediniz, bunlar cevap bekleyen sorular, buyrun.

Nergal: Eyvallah. “Evangelion”ın konseptini, “The Apostasy”deki mistik, mitolojik temelden ziyade din karşıtı tavrımıza kaydırdık. Bİldiğiniz gibi tüm semavi dinlerin insan elinden çıkma masallar olduğunu düşünüyoruz. İnsanlar, topluluk halinde bakıldıklarında güdülmeye ve verileni almaya öylesine müsaittirler ki, elle tutulmaz kavramlarla oradan oraya savrulurlar. “Evangelion”da, kutsal topraklar olarak anılan yerlerde geçen hikayeler anlattık. Bunu yaparken de, her za..

Orion: Nergal’im lafını balla kestim, bir parantez açayım, “Evangelion” kelime anlamı olarak Yunanca Eu ve Angelion kelimelerinin oluşumundan meydana geliyor ki, bu da “iyi haber”, “müjde” türü anlamlara tekabül ediyor.

Inferno: Aynı zamanda Yeni Ahit’i de ifade eder.

Nergal: Evet… Ne diyodum ben?

Orion: “Bunu yaparken de her za” dedin en son.

Nergal: Hah evet. Bunu yaparken de her zaman olduğu gibi birinci ağızdan, hükmeden üstün güç olarak anlatıyoruz. Diğer pek çok benzer temalı grup başka bir dış güçten bahseder, ona olan itaatine ilişkin, ona duyduğu saygıya dair konseptler benimser. Bizdeyse güç bizizdir. Liriklerimiz hep birinci ağızdandır, üstün olan mutlak güç bizizdir. “Emrimle Beytullahim’in sokaklarını çocuk kanlarıyla yıkayın”, “Ben hükmedince Samiriyeliler’in kafalarıyla bana yol yapın” gibisinden.

Neler duyuyorum? Neler duyuyorum?! Bunlar nasıl sözler?!

Nergal: BEHEMOTH’un müziği ve görselliğinin dışında, şarkı sözleriyle de bir bütün olan bir konsepti var. Bunlar bizim için gayet standart sözler.

Vay başıma gelen. Yönetmenim uyarıyor reklam gir diye…

Nergal: Ben hükmedince reklama gireceksin.

Peki.

Orion: Helal be Nergis’ime.

Nergal: Oğlum deme şunu ya.. Canlı yayındayız.

O zaman devam edelim. Teknik anlamda “Evangelion”ı biraz açar mısınız bir zahmet. Oğlum bi çay iç lan.

Nergal: Yok ya canım istemiyo. Son üç albümden o kadar da farklı bir yapısı yok aslında. Şarkı yazımı açısından bakıldığında, BEHEMOTH kaosunun öne çıktığı yerler olduğu kadar, bu yapının geride durduğu ve ağır ağır ancak sinsice ilerlediği şarkılar da var. Müzisyenlik bazında şu ana kadarki en iyi işimiz olduğu kesin. Özellikle Inferno’nun davulda yaptıklarını, dünya üzerinde çok az kişinin yapabileceğini anında fark edeceksiniz. Böylesi hızlı olup da bu hızı dilediği gibi kontrol edebilen bir davulcumuz olduğu için çok şanslıyız.

Inferno: Evet çok şanslılar.

Mütavazı da bi şey.

Inferno: Öyleyim.

Nergal: Onun dışında, dikkatinizi çekeceği üzere özellikle vokal kayıtlarında önceki albümler kadar katmanlı bir kayıt kullanmadık. “Demigod” ve “The Apostasy”de çoğu vokal bölümü üst üste üç, dört vokal kanalından oluşuyordu. “Evangelion”da ise bunu yapmadık, yaptıysak da daha az yaptık. Bu sayede daha organik, canlı bir kayıt çıktı.

Orion: Bizimki gibi yoğun ve katmanlı bir müzik yapıyorsanız, iyi bir kayda sahip olmak zorundasınız. Colin Richardson Londra’daki stüdyoda harika bir iş çıkardı. Kayıt anlamında bu tarzda yapılmış en temiz albümlerden birini yaptığımızı düşünüyorum.

Anladım. O zaman biraz da eleştirel kısımlara geçelim izninizle. BEHEMOTH’un tüm bu şatafatın altında, özgün olmayan, birbirine benzer şarkılardan oluşan bir müzik yaptığına dair kimi yorumlar var; daha doğrusu BEHEMOTH’a vurulacağı zaman buradan vuruluyor. Ne diyorsunuz?

Nergal: Kendine özgü bir sound’umuz olduğu ortada. Duyduğunuz anda “bu BEHEMOTH” diyebiliyorsunuz. Ama dediğini anlıyorum. Sıklıkla Ortadoğu ezgileri kullanmamız, oluşan atmosferden dolayı böyle bir “benzer şarkı” sorunu yaratıyor olabilir. Ancak derinine inildiğinde her şarkımızın ayrı karakteri olduğunu düşünüyorum.

Başka bi şey desen şaşardım zaten.

Nergal: Efendim?

Yok bi şey. Peki sizle ilgili böyle bir sıkıntısı olanlara “Evangelion”ı dinletmek adına ne demek istersin?

Nergal: “Evangelion” her şeyiyle katıksız bir BEHEMOTH albümü. Bizden şimdiye kadar hoşlanmayanlar, bu albümle de hoşlanmaz. Ancak BEHEMOTH’u seven dinleyiciler, “The Apostasy”den çok daha fazlasını bu albümde bulabilecektir diye düşünüyorum.

Orion: Kendi içinde akılda kalıcı bölümleri olan ancak sertliğinden asla taviz vermeyen parçalar yazabiliyor olmamız bizi öne çıkarıyor aslında. Sertlik ve ekstremite dozu çok yüksek bir death metal dinliyorsunuz, ancak bir yandan da şarkıya eşlik edebiliyor, yaratılan atmosfere kolayca girebiliyorsunuz.

Nergal: Evet. Asıl olay, müziğimizin groove’unun olması aslında. Ne kadar kaotik olursa olsun, devam eden, sizi de yanına alan bir ritmimiz var.

Inferno: Bunda etkin gitar ve davul kullanımının olduğu kadar, Nergal’in gün geçtikçe gelişen vokal performansının da etkisi var elbet. Daha önce hiçbir albümde bu albümde olduğu kadar vokal denemesi yapmamıştı. En iyi vokalleri bulana kadar aynı şarkıları söyledi durdu; ben sonucun mükemmel olduğunu düşünüyorum.

Ben de tam şu an iyi bir börek yemek istiyorum. Ama evet, ben de Nergal’in bu albümdeki vokallerinin çok iyi olduğunu düşünüyorum. Biraz da görsel yanınıza değinelim mi hafız? BEHEMOTH deyip de görsel öğelerden bahsetmemek olmaz.

Nergal: Biz çok ama çok profesyonel bir grubuz. Ben bu grubu kuralı on sekiz yıl oldu ve ilk günden beri her şeyiyle, parasal idaresinden sahne kostümlerine kadar her şeyiyle ben ilgilendim. Ben BEHEMOTH’um ve bu sebeple de en iyi olmak istiyorum. Grubuma dair her şeyi, diğer herkesten daha iyi yapmak istiyorum. Bu yüzden de müzik olsun görsellik olsun, en ince ayrıntıya kadar özeniyoruz.

Valla haklısın babuş. Şu fotoğraflara bakıyorum da, gerçekten de çekici bir konsept benimsemişsiniz. Ne yaptığınızı bilir gibisiniz.

Nergal: Bizimkisi kadar yoğun ve atmosferli bir müziği sahneye kot pantolon ve tişörtle çıkarak yapmamızı kimse beklemezdi herhalde. O yüzden biz de kendi markalarımızı, görüldüğü, duyulduğu anda akla BEHEMOTH’u getirecek simgesel konseptleri yaratmaya çalışıyoruz.

Çok da iyi yapıyorsunuz. Genel olarak bir fikre vardık sanırım. Son sözlerinizi alalım yavaştan.

Orion: Baş döndürücü bir tur takvimi bizi bekliyor. Neyse ki çok çalışkan adamlarız da hiç şikayet etmeden iki, üç ay aralıksız turlayabiliyoruz.

Nergal: BEHEMOTH dünyanın en çok satan, herkesçe bilinen death metal gruplarından biri olmak istiyor ve bu hadefine de yavaş yavaş yaklaşıyor. “Evangelion”ın şimdiye kadarki en iyi albümümüz olduğunu düşünüyorum ve bu her albümde bu düşünce yenilenerek bizi bir sonraki hedefe taşıyacak.

Inferno: Arkadaşlara katılıyorum. Peki bi şey soracağım, sen albümle ilgili ne düşünüyorsun?

Sansürlü

Sansürsüz

Hmm…Açıkçası en iyi albümünüz diye gösterebildiğim bir albüm yok. “Satanica”da da, “Thelema.6″de de, “Zos Kia Kvltvs (Here and Beyond)”da da, “Demigod”da da, “The Apostasy”de de iyi, çok iyi şarkılarınız var. Ancak baştan sona saran ve ilgiyi kaybettirmeyen son albümünüzün “Zos Kia Kvltvs” olduğunu, sonraki albümlerin birbirlerinin kopyaları olduklarını düşünüyorum. “Evangelion”da da bu durum geçerli.

Nergal: Nası ya?

Inferno: Bi dakka abi söylesin ne düşündüğünü.

“Evangelion”da da bu geçerli. Albüm cidden çok çok iyi başlıyor. “Daimonos”, “Shemhamforash”, “Ov Fire and the Void” ve “Transmigrating Beyond Realms Ov Amenti” nefis şarkılar. Sonrasında albüm biraz olsun durgunluğa giriyor ve ağır tempolu şarkıların fazlalığıyla bu durgunluktan çok kolay çıkamıyor. Şarkılar kötü anlamında demiyorum, fazla bir içerikleri yok, çok doluymuş gibi görünmelerine rağmen o kadar da içi dolu değiller anlamında diyorum.

Nergal: Vay!

Ama yine de “Evangelion” ortalamanın üstü bir albüm. “The Apostasy”den iyi olduğu ortada, ve bugüne dek yazdığınız en iyi şarkılardan bazılarını barındırıyor.

Nergal: Ha şöyle.

Tabii sunumunuz olmasa BEHEMOTH şu anda sattığının yarısını anca satar o da ayrı.

Nergal: Höt!

E ama öyle. Evet sona geldik. BEHEMOTH’u profesyonelliğinden ve işin gereklerini çok iyi yerine getirmesinden dolayı kutluyoruz. İleride daha iyi ve deneylere açık albümler yapmasını temenni ederek, huzurlarınızdan çekiliyoruz. Ha bir de, o maske pek bir Sauron olmuş yahu, değil mi Nergis?

Nergal: Lan!