Sıradan bir gündü ve yürüyorduk. “İçmeye gidelim mi lan?” dedi Tobi. Belli ki çok sıkılmıştı bu sıralar. “Olur” dedim başımla onaylayarak. Biraz oturup içtik. İki saat geçmişti ama ne gelen vardı ne giden.

Üstelik hepsine mesaj atmıştı yolda ama geri mesaj atan bile yoktu. “Avntsia” diye grup yapmış bayramlarda toplu mesaj atmak için. “Aceleyle yazmış herhalde” diye düşündüm.

Dedim ki “Olm niye gelmiyor bu adamlar? Her seferinde baş başa kalıyoruz. Yengenle buluşmadım lan içicez diye.” Gözleri daldı, belli ki bir hinlik düşünüyordu. Ben de o ince sakalından gözümü ayıramıyordum bu sırada. ” Avantasia sakalı” diyorlarmış kendi aralarında.

O olmadan almıyorlarmış gruplarına. Ben bunu düşünürken Tobi kafasını yerden kaldırıp “Aa! Jørn var abi. Onu arayıp çağıralım, kesin gelir o. Bütün gün oturuyor bilgisayar karşısında” dedi. Haklı da çıktı.

Çok geçmedi o da bize katıldı, muhabbet harlandı. Durup dedim ki “Ne zamandır sorucam unutuyorum. Avantasia ne demek?”. Bir anda o öksürüklere karışan kahkahalar kesildi. İkisi de ürkütücü derecede ciddileşti ve uzaklara baktı.

Tobi dedi ki ” Avantasia yiğit, cesur, mert demek abi”; Jørn ekledi ” Bir de karlı dağlarda yetişen bir çiçekmiş”. Fazla uzatmadım bu konuyu. Zaten o günden sonra da hiç görüşmedik. Beni de mesaj grubuna kaydetmiş hıyar. Hani şu uzun, kafiyeli bayram mesajlarından atıyor bazen.

Ama ne demek istediğini geçen sene anladım Tobi’nin. Çünkü gerçekten yiğit, cesur, mert demekti bu grubun tanımı. İçinde tutku, zafer, gizem ve daha bir sürü tanımlanamayan uçan nesneyi barındırıyordu.

Tobi albüm ve müziği için “Ben müziğimin hangi sınıfa girdiğini ya da nasıl adlandırıldığını pek takmıyorum. Nasılsa bu benim albümümdeki tek bir notayı bile değiştirmeyecek” diye cesurca bir açıklama yapıyor. Biliyor ki her bir notası içimize işleyecek. Tekrar dinledikçe tüylerimizi ürpertecek.

Kendisi albümü için rock opera demeyi de tercih etmiyor olsa da ortada destansı şarkılar var. Albüm başladığı andan son saniyesine kadar yıldızlar karmasının maçı gibi. Bir yanda Alice Cooper diğer yanda Bob Catley. Bir yanda Jørn Lande diğer yanda Michael Kiske.

Öncelik şunu belirtmeliyim ki eğer bir metal müzik ya da rock seveniyseniz, kulağınız azıcık gitar cızırtısına aşinaysa bu albüm sizi hiç yormayacak. Ha derseniz ki “Ben daha bir Hülya Avşar, Gülben Ergen seviyorum”, derim ki size ” Bana ne! yine de aç bir dinle.” Gerçekten klasik bir başyapıt. Gün boyu Meshuggah dinledikten sonra ” yok abi bana göre değil hep aynı baksana davullar falan” gibi bir yorumlar da getirtebilir şeytan size. Aman uymayın şeytana. Bu klasiği sadece genel kültür olsun diye dinleyip öğrenin.

Kimler mi var bu albümde? Tobias Sammet projenin mimari ve baş vokali. Gitarlarda Edguy ve sürüyle power metal grubunun başarılı prodüktörü Sascha Paeth var. Davullarda ise Kiss’in kedi adamı, Alice Cooper, Gary Moore, Black Sabbath, Badlands… gibi devlerle çalışmış Eric Singer. Bu ana elemanlardan sonra geliyoruz projeye konuk olanlara. Başta aslan gibi sesiyle Heavy Metal’in koç vokali Jørn Lande (Masterplan, Brazen Abbot, Ayreon, Ken Hensley…) destekliyor Tobi’nin tiz karakterli sesini. Kamelot vokali Roy Khan çıkıyor ilk şarkıda karşımıza. Ardından yine Heavy Metal aleminin en karakteristik seslerinden biri olan Michael Kiske uzaklardan sert bir vuruş yapıyor. Magnum vokali Bob Catley topa uzanıyor, top direği yalıyor ve dışarı çıkıyor. Her şeyi başlatan, Heavy Metal ateşini şeytandan çalıp insanlara dağıtan adam! Alice Cooper kale vuruşuyla topu oyuna sokuyor. Melek sesli hatun Amanda Somerville görülüyor seyircilerin arasında. Hemen yanında da Oliver Hartmann.

Peki bununla bitti mi sanıyorsunuz? “Bunu sorduğuna göre belli ki bitmemiş” dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız bitmedi. Klavyelerde ve orkestra düzenlemelerinde Michael “Miro” Rodenberg, Konuk gitarda Gamma Ray gitar ve klavyecisi Henjo Oliver Richter ve Kai Michael Hansen. Ve yine konuk gitarlarda Scorpions gitaristi Rudolf Schenker.

Peki bununla bitti mi sanıyorsunuz? “Bunu sorduğuna göre belli ki bitmemiş” dediğinizi duyar gibiyim. Haksızsınız bitti. En azından benim bilgim bitti.

Aldığım bir duyuma göre, Tobi’ye şirketi tarafindan açık çek verilmiş. Bu yüzden olacak ki kavgaya adam toplar gibi müzisyene boğmuş albümü. Daha önce de söylediğim gibi bu albüm zaten bir yıldızlar karması maçı. Genelde yıldızlar bir araya geldiğinde beklenildiği performansı gösteremez, bocalarlar. Ama iyi yönetilmiş bir kadro ve yetenekleri düzgün kullanılmış adamlar böyle başyapıtları yaratabilirler.

Albümle ilgili diğer bir unutulmaması gereken son nokta, herkesin kendine ait partisinin çok doğru verilmiş olması. Eğer burda bir hata yapılmış olsaydı bence fiyasko olabilirdi, ama olmamış. İkinci nokta ise kusursuzca düzenlenmiş altyapılar. Her şey mükemmel bir uyum içinde harmanlanmış. E daha ne olsun? Onlar her şeyi zaten yapmış, bize de gözlerimizi kapatıp dinlemek kalıyor.