Selam. Dredg’in son albümü “The Pariah, The Parrot, The Delusion”ı kritik etmeye çalıştığım dördüncü yazıya hoşgeldiniz. Bundan önceki üç tanesine asla ulaşamayacaksınız tabii ki. Sanırım bir albüm ile ilgili birşeyler yazarken hiç bu kadar zorlanmamıştım.
“The Pariah, The Parrot, The Delusion”, Kaliforniyalı alternatif progresif rock topluluğunun dördüncü stüdyo albümü. Bir önceki şaheserleri “Catch Without Arms”tan dört yıl sonra elimize ulaşabildi. Hani kimi albümler, kitaplar, filmler vardır, duyurulduktan sonra uzun zaman beklersiniz, beklentilerinizi tavan yaptırır, merak eder, araştırır, hakkında ufacık birşey buldukça döner dolaşır onu incelersiniz. Bazen bu kadar merakla beklediğiniz o şey gelip önünüze koyulur ve kelimenin en basit haliyle tatminsizlik yaşarsınız. “Bu muymuş?” dersiniz. Yabancı olmadığınızı düşünüyorum bu duyguya.
Korkmayın, varacağım nokta şurası, Dredg, hayranlarını uzun süre bekletip, ardından onları mutlu edecek bir albüm çıkarmayı başarmış. Sonda söyleyeceğimi de bu açıdan başta söyleyeyim, elimizde çok çok iyi, belki de Dredg’den çıkan en iyi albüm var.
Albüm, frontman’imiz Gavin’in deyişiyle, “dünyanın yedi milyarıncı vatandaşına yazılmış bir mektup”. Kendinizi yedi milyarıncı vatandaş yerine koyup, üzerinize alınarak mı dinlersiniz, yoksa bakalım bu bilge adamlar yedi milyarıncı insana neler söylemiş diyerek mi incelersiniz, bilemem.
Herkesin bu albümden algılayacakları farklı, çünkü şarkılar, ve dolayısıyla albüm, birden çok alt metni barındıran, farklı anlamlara çekilebilecek, sakin ama güçlü bir albüm.
Dolayısıyla bu kritiğin size “bu albümü alın ve dikkatle dinleyin, size hissettirdikleri, başka kimselere hissettiremeyeceği şeyler olacak” demekten başka bir hayrı dokunmayacak, gerçekten.
Belki biraz teknik taraflarına, müzikal taraflarına değinebilirim, dingin bir albüm, her zamanki gibi, belki her zamankinden biraz daha melodik, muhteşem bir prodüksiyon ve sound var, o kadar ki, örneğin Gathering Pebbles’ta parmak şıklatmalara eşlik etmek için kafanızı duvarlara vurasınız geliyor. Veya Dino öyle bir yere öyle bir alto sıkıştırıyor ki, albüm içerisinde o tınıyı ayak tabanlarınızda duyuyor, irkiliyorsunuz. İnanılmaz.
Bu albümü – mümkünse orijinal olarak – alın. Bir mektup zarfı gibi dizayn edilmiş artworkünü incelemeye dalın. Şarkıları dinleyin, demek istediklerini anlamaya çalışın, özümseyin. Edineceğiniz, benimkinden, sevgilinizinkinden, en iyi arkadaşınızınkinden farklı, eşsiz bir tecrübe olacak. Daha da ne diyeyim bilmiyorum. Albümü dinlemeye dönüyorum.
Şarkılar 1. Pariah
2. Drunk Slide
3. Ireland
4. Stamp Of Origin - Pessimistic
5. Lightswitch
6. Gathering Pebbles
7. Information
8. Stamp Of Origin - Ocean Meets Bay
9. Saviour
10. R U O K
11. I Don´t Know
12. Mouring This Morning
13. Stamp Of Origin - Take A Look Around
14. Long Days And Vague Clues
15. Cartoon Showroom
16. Quotes
17. Down To The Cellar
18. Stamp Of Origin - Horizon
Ben bu kadar yazamazdım kesinlikle. Muhteşem albüm. Her açışımda kitlenip kalıyorum. 2009′da bundan daha fazla beni sarsacak bir albüm çıkabileceğini sanmıyorum. Kritik de güzel, teşekkürler. :)
dredg’i daha yeni yeni duyan biriyim ve sevmek istemekteyim. Grubu bilenler, sevenler, olduğum ortamlarda sürekli dredg çalarak, gerekirse orantısız şiddete de başvurarak grubu bana sevdirsinler lütfen tşkrlr öptms cnms byez.
Albümü 2 bölüme ayırmak yanlış olmaz bence. İlk 9 şarkı daha aydınlık, ikinci 9 şarkı ise daha dark side’a yakın. Sonuçta Star Wars gibi albüm olmuş diyebiliriz:)
Geçen gün aklıma geldi bu albüm “Ya şöyle şöyle bir albüm vardı neydi o ya” diye ama ne grubun ismini hatırlıyordum ne de albümü. 1 tane şarkı ismi bile hatırlamıyordum çünkü dinlememiştim.Bir anda aklıma gelmişti müzikleri şu an çok sevebileceğim türdeydi diye. Tek hatırladığım albüm coverı ve grubun isminin ilk harfiydi. Letter yazarak aramaya çalıştım olmadı. Çabalarım sonuçsuz çıkınca saldım aramayı, bugün youtube’a death yazmaya çalışırken dr yazdım yanlışlıkla ve şimşekler çaktı kafamda, “DREDG!”.
Spotify’da yokmuş bu albüm, neden :(?
@Rust in Peace., Son 3 şarkı boyunca dünyayı terk ediyorum. Çıktığından beri dinlerim. Sıkılmadan. En sevdiğim albümlerden biri.
Catch Without Arms ve El Cielo’yu da tavsiye ederim bunu seversen. Onlar da muhteşem benim için. Bunlar dışında ilk albümleri biraz daha çiğ, toy, hardcore a bile yaklaşabiliyo. Son albüm daha yavşak, pop albümü. Daha özensiz belki, hızlıca yapılmış bi albüm. Ondan beri de suskunlar.
Bu arada kalan 3 lüyü yaptıkları dönem (Pariah, Catch, Cielo) altın çağları.
Şu albümü senelerdir ağız tadıyla dinleyemiyorum, ne spotify’da var ne de malum yerlerden iyi kalite bulabildim. (Ara sıra youtube’a konsa da oradan müzik dinlemeyi sevmiyorum.) CD’sini de aramıştım ancak yoktu. Şu an varsa da bu krizde müziğe değil gümrüğe vergiye devlete vb. dünya para vermeye değmez zaten.
Sırf bu da değil ilk albümleri Leitmotif de çok güzeldi, o da yok. Onu dinleyeli en az 12 yıl oldu zaten, daha çiğ daha sert ve yırtıcıydı diye aklımda kalmış sadece. Şöyle bir albümün/grubun bu kadar ulaşılmaz olması enteresan. en az 7-8 yıldır da hiç sesleri çıkmıyor sanki dağıldılar mı acep.
@Twat, Bir araya geleceklerdi 1 2 yıl önce. Hatta geçen yıl sitede “Bu yıl içinde bişeyler yayınlıcaz” ifadesi vardı. Şu an sitede bişey yok. Ama niyetleri var muhakkak. 2018′dendi sanırım, Gavin’i (vokal) bi podcastte konuk dinlemiştim. Ufak ufak başlıyoruz diyordu.
Şimdi baktım, metaltracker ve rutracker, ikisinde de diskografi flac ve mp3 olarak var. Sitelerden haberin yoktuysa. Ve görürsen tabi. Bi şansımı deniyim.
@çaksu, gördüm. Çok teşekkür ediyorum haberler için ve kaynaklar için, pirate bay vb. hariç çok bilmiyordum bu siteleri, onlarda da seed yoktu. Pc yi açtım, derhal ediniyorum. ;)
Loading ...
Ben bu kadar yazamazdım kesinlikle. Muhteşem albüm. Her açışımda kitlenip kalıyorum. 2009′da bundan daha fazla beni sarsacak bir albüm çıkabileceğini sanmıyorum. Kritik de güzel, teşekkürler. :)
dredg’i daha yeni yeni duyan biriyim ve sevmek istemekteyim. Grubu bilenler, sevenler, olduğum ortamlarda sürekli dredg çalarak, gerekirse orantısız şiddete de başvurarak grubu bana sevdirsinler lütfen tşkrlr öptms cnms byez.
“I’ll never leeaaave this placeee…”
Bir grup her albümüyle kitlememeli beni.
Albümü 2 bölüme ayırmak yanlış olmaz bence. İlk 9 şarkı daha aydınlık, ikinci 9 şarkı ise daha dark side’a yakın. Sonuçta Star Wars gibi albüm olmuş diyebiliriz:)
Oooooo diluuujııınz.
ireland
lightswitch
gathering the pebbles
ama albümü tek şarkı olarak dinlemek de mümkün.
Bir insanın hayatında en çok dinlediği albüm olması da sanırım ilgi çekicidir, dipnot olsun :)
Pariah’tan otesine gecemiyorum ki , sicicam ama bu harika ilk sarki olayina.
Quotes de ayrı bir tatlı…
gerçekten eşsiz bir albüm.
Geçen gün aklıma geldi bu albüm “Ya şöyle şöyle bir albüm vardı neydi o ya” diye ama ne grubun ismini hatırlıyordum ne de albümü. 1 tane şarkı ismi bile hatırlamıyordum çünkü dinlememiştim.Bir anda aklıma gelmişti müzikleri şu an çok sevebileceğim türdeydi diye. Tek hatırladığım albüm coverı ve grubun isminin ilk harfiydi. Letter yazarak aramaya çalıştım olmadı. Çabalarım sonuçsuz çıkınca saldım aramayı, bugün youtube’a death yazmaya çalışırken dr yazdım yanlışlıkla ve şimşekler çaktı kafamda, “DREDG!”.
Spotify’da yokmuş bu albüm, neden :(?
03.04.2020
@Rust in Peace., Son 3 şarkı boyunca dünyayı terk ediyorum. Çıktığından beri dinlerim. Sıkılmadan. En sevdiğim albümlerden biri.
Catch Without Arms ve El Cielo’yu da tavsiye ederim bunu seversen. Onlar da muhteşem benim için. Bunlar dışında ilk albümleri biraz daha çiğ, toy, hardcore a bile yaklaşabiliyo. Son albüm daha yavşak, pop albümü. Daha özensiz belki, hızlıca yapılmış bi albüm. Ondan beri de suskunlar.
Bu arada kalan 3 lüyü yaptıkları dönem (Pariah, Catch, Cielo) altın çağları.
Şu albümü senelerdir ağız tadıyla dinleyemiyorum, ne spotify’da var ne de malum yerlerden iyi kalite bulabildim. (Ara sıra youtube’a konsa da oradan müzik dinlemeyi sevmiyorum.) CD’sini de aramıştım ancak yoktu. Şu an varsa da bu krizde müziğe değil gümrüğe vergiye devlete vb. dünya para vermeye değmez zaten.
Sırf bu da değil ilk albümleri Leitmotif de çok güzeldi, o da yok. Onu dinleyeli en az 12 yıl oldu zaten, daha çiğ daha sert ve yırtıcıydı diye aklımda kalmış sadece. Şöyle bir albümün/grubun bu kadar ulaşılmaz olması enteresan. en az 7-8 yıldır da hiç sesleri çıkmıyor sanki dağıldılar mı acep.
12.11.2020
@Twat, Bir araya geleceklerdi 1 2 yıl önce. Hatta geçen yıl sitede “Bu yıl içinde bişeyler yayınlıcaz” ifadesi vardı. Şu an sitede bişey yok. Ama niyetleri var muhakkak. 2018′dendi sanırım, Gavin’i (vokal) bi podcastte konuk dinlemiştim. Ufak ufak başlıyoruz diyordu.
Şimdi baktım, metaltracker ve rutracker, ikisinde de diskografi flac ve mp3 olarak var. Sitelerden haberin yoktuysa. Ve görürsen tabi. Bi şansımı deniyim.
12.11.2020
@çaksu, gördüm. Çok teşekkür ediyorum haberler için ve kaynaklar için, pirate bay vb. hariç çok bilmiyordum bu siteleri, onlarda da seed yoktu. Pc yi açtım, derhal ediniyorum. ;)