Evet sayın okuyucular enteresan biçimde bir Alman “Teknik Melodik Death/Thrash Metal” grubuyla karşı karşıyayız. Gerçi grubun Alman olmasından ziyade tarzını ifade etmekte yaşadığım sıkıntı dikkatinizi çekmiştir, o konuya sonra gireceğiz; şimdilik grubun Alman olması ve power metal yapmamasının şaşkınlığını üzerimizden atmaya çalışalım.

2009 itibariyle ilk resmi albümlerini çıkarmalarına rağmen aslında 2000 yılından beri aktif olan bu arkadaşlar 2003′e kadar çeşitli demolar yayınlayıp dağılıyorlar, 2006′da tekrar toplanıyorlar, sonrasında da (inşallah) şu an dinlediğiniz albüm çıkıyor ortaya. Oturup demolarını dinlemedim tabii, dolayısıyla “işte davayı satan bir grup daha” muhabbetine girmeyi üçüncü albümlerine saklıyorum. Şimdilik oldukça tatmin edici debut albümleriyle idare edelim.

İlk başta da değinmeye çalıştığım gibi, bu vatandaşların yaptığı tarz pratikte gayet net olmasına rağmen kağıt üzerine anlatınca karışık gibi duruyor. Öncelikle bu bir death metal grubu, detaylara inersek thrash metal’in genel gaz duygusunu melodik ve dinlenebilir şarkı yapılarıyla ve teknik riflerle sunuyorlar, budur. Aslında bana isveçli The Forsaken’i hatırlatıyorlar biraz. Onlar gibi Göteborg sounduna bulanmış değiller ancak bahsettiğim türler karışımı açısından benzeşiyorlar (bu arada ne güzel gruptun sen The Forsaken hey gidi).

Doğruya doğru, teknik death metal bilen eden bir insan değilim. Dolayısıyla “teknik death metalin yeni yıldızı ahoy ahoy” diyecek halim yok, o açıdan değerlendiremeyeceğim, ama bu vatandaşlar teknik death metal rifleriyle güzel şarkı yazmayı beceriyorlar.

Zaten ekstra özen gösterilmiş melodik soloların haricinde, oldukça gaz bir biçimde kullanılmış rifler olsun, genel şarkı yapıları olsun insanın kulağına “dolu dolu” bir müzik geliyor albüm boyunca.

Yazının başından beri ısrarla vurguladığım üzere bu vatandaşlar olayın daha bir melodik yanındalar, dolayısıyla teknik death metalini sade alanlara light gelebilirler. En güzeli myspace’den albümün özeti sayılabilecek Dripping Red Canvas’ı dinlemek (aşağıda yuutub’u da var). Şarkının finalindeki solo bölümü hoşunuza gittiyse albüme saldırın çünkü albüm boyunca bol bol duyacaksınız bu tip kısımlardan.

Özetle power-metal-olmayan-Alman-grubu Centaurus-A adlı bu arkadaşlar death metal adına heyecan verici bir debut albüm çıkarmışlar, güzel de bir tarz yakalamışlar. “Davayı sattılar yeaa” deme hakkımı saklı tutmakla beraber ileride çıkaracakları albümleri merakla bekliyorum, şimdilik bu albümleri tavsiye edilir.

sambalici