Power metal çok enteresan bir müzik türü. Genelde klişelerle yürüyen metal türleri arasında en klişelere saplanan ve bunlardan zarar gören tarz bence. Mesela black metal de genel olarak bakıldığında çok klişe bir müzik türüdür, ancak bu klişeleri güzel kullanır ve kaliteli grup sayısı/tür oranı açısından oldukça iyidir, power metal ise genele vurduğunuzda barındırdığı gruplar açısından çok parlak durmuyor.

Power metalin kendi klişeleri ile alakasını tür içinden çıkan, hatta türü yaratan efsane gruplar Halloween ve Blind Guardian’ın şu dönemde piyasada bulunan power metal gruplarıyla hiçbir alakalarının kalmamasıyla da gözlemleyebiliriz. Ancak gene de power metal hala ilgi çekici bir tür, çünkü tür içinde çıkan “iyi” albümler hakikaten türler üstü derecede iyi oluyor, mesela Lost Horizon’ın birbirinden güzel iki albümü. Powerwolf bu seviyede “türler üstü” bir grup değil belki ama tür içinde fena bir yerde durmuyorlar.

Malum power metalin anavatanı Almanya. Bu arkadaşlar da Almanya’dan katılıyorlar yarışmamıza, tabii Fransız davulcu ve Romanyalı vokalist Attila Dorn hariç. Attila Dorn ilginç biri. Grubun gitaristlerinin Romanya’ya gittikleri bir tatilde tanıştıkları bu vatandaş klasik opera eğitimi almış Romanya’daki kurtadam efsanelerine meraklı yetenekli bir insan. “Vokalisti opera eğitimi almış ve anlatacak hikayesi olan power metal grupları iyi müzik yaparlar” kuralı uyarınca, Kamelot ve Falconer kadar olmasalar da, güzel müzik yapıyor adamlar. “Abi kafadan dayayalım double bass takatukatakatuka, üstüne de gey vokali bastık mı oldu bitti” mantalitesi yok allahtan.

Ecnebilerin “Organ” dediği kilise orgu tadındaki klavye soundu olsun, arada güzel NWOBHM’vari rifler olsun kendilerine özgü bir tarz tutturmuşlar. Böyle enteresan bir “Sovyetler” havası var müziklerinde, bir power metal albümü için ilginç bir durum. Zaten anladığım kadarıyla konsept bir albüm “Bible of the Beast”, şarkı sözlerine bakıp “noluyor yahu, Norveçli black metal grubu mu bu?” demeyin ama şarkı isimleri bile bir enteresan. Gerçi grubun kendisi direkt kurtadam konsepti üzerine kurulu, sitelerine ve önceki albümlerine bakarsanız anlarsınız. Tuhaf tabii kurtadam ve power metali bir arada görmek.

Tabii albümün bazı kötü yönleri de yok değil. Neredeyse bütün şarkıların girişleri aynı, hatta genel olarak da birbirine çok benziyor şarkılar. Hep aynı yapıları kullanmışlar şarkılarda, hani bir yerden sonra göze batıyor. Ayrıca bana güzel gelse de klasik bir power metal vokalisti olmayan Atilla Dorn’un vokali de rahatsız edici gelebilir belki. Ama gruba kendi karakteristik havasını veren de Atilla Dorn’un vokal tarzı.

Neticede “Bible Of The Beast” öyle power metali sevdirecek bir albüm değil, arada benim gibi güzel albümler çktıkça türe bulaşanları tatmin edecek, türü sevenleri ise bayağı bir oyalayacak eli yüzü düzgün hoş bir albüm. Hiç olmadı “Kurtadamların Ermenistan’da ne işi var allah allah” denilerek gayet zevkle dinlenebilir.

sambalici