Dünyanın en çok satan ve en çok para kazanan death metal grubu CANNIBAL CORPSE, onuncu albümüyle huzurlarımızda. CANNIBAL CORPSE’un bu duruma gelmesinin sebebi, aslında onların bu duruma gelmesini istemeyenlerdir. Zamanında Amerikan kongresinde bile tartışılan, albümleri havaya kaldırılıp “bu iğrençlik gençlerimize vır vır vır..” denilen, zamanında Avustralya, Yeni Zelanda ve Kore’de yasaklanan bir grup CORPSE. Günümüzde bile, grubun adı geçen bu ülkelerde ilk üç albümünden herhangi bir şarkı çalması yasaktır (ilginç ama gerçek).
Bu nedenlerden dolayı grup meraklı zihinlerin ilgisini çekmiş ve yasak olan şeyler daha cazip gelir prensibi doğrultusunda grubu dinleyen kişi sayısı arttıkça artmıştır. Ancak siz kim oluyorsunuz da adınızı çok duyuruyor ve çok albüm satıyorsunuz? Tamam belli. Siz piyasa oldunuz. Şu müzik dünyasının en komik ve söyleyeni aptal yerine koyan laflarından biridir bu. “CANNIBAL CORPSE piyasa oldu.” Hani küçükken uyuz çocuklar olurdu, bir şey iddia edildiğinde hemen sırıtıp “accabaaaa!” der, insanı uyuz ederlerdi. İşte bu şekilde yorumda bulunan arkadaşlarınıza bunu yapın. Sırıtın ve “accabaaa!” deyin.
Müziğe dönelim. Albümü çıktığı günden beri sürekli dinliyorum. Hiç düşünmeden söyleyebilirim ki, “Kill” grubun “Bloodthirst”ten beri yaptığı en iyi iş.
Albümde CANNIBAL CORPSE deyince akla gelen her şey var. Corpsegrinder’ın boğaz kanatan vokalleri, çok sert bir gitar tonu, sürekli değişen riff’ler ve tabii ki Paul Mazurkiewicz’in sıradan davulculuğu. Açıkçası CANNIBAL CORPSE’un çok daha üstün ve güçlü görünmesinin önünü tıkayan bir şey varsa, bence bu Mazurkiewicz’in türün normlarının çok altında varyasyon barındıran davulları ve tekdüze tarzıdır. Ne güçlü bir atak, ne da heyecan verici bir partisyon var ne yazık ki.
CANNIBAL CORPSE’un gitar, özellikle de çift gitar kullanımını hep çok sevmişimdir. Korkutucu bir hava veren bu çift gitarlar, Corpsegrinder’ın sesinin de eklenmesiyle, simsiyah bir atmosfer sunuyor. Bunun dışında, çok sık kullandıkları üç perde aralıklı hammer-pull riff’leri de bu gergin havayı pekiştiriyorlar. “Kill”de de hepsi yerli yerinde duruyor.
Albüm, dünyanın en geyik isimli parçalarından biri olan “The Time To Kill Is Now” ile açılıyor. Özellikle verse’deki riff kesinlikle mükemmel. Daha Corpsegrinder’ın hızlı hızlı saldıran brutal vokali birkaç dize söylemişken, bu kısacık şarkı bitiveriyor. Nakarat kısmı itibariyle “bana klip çekilecek” diye bağıran “Make Them Suffer”, özellikle 1.25’teki “groovy” bölüm ve Corpsegrinder’ın her hecesi gitar riff’ine tam oturan vokalleriyle hemen akla kazınıyor. Yine leziz bir açılışı ve tam CORPSE’luk bir verse’ü olan “Murder Worship”, geçenlerde gitar çalarken bulduğum bir riff’e şaşılacak kadar benzeyen açılışıyla “Necrosadistic Warning”, kaotik atmosferiyle “Barbaric Bludgeonings”, tedirgin edici ve rahatsız havasıyla “Disipline Of Revenge” ve zihnimde etraftaki her şeyi kırıp döken bir hayvan imgesi uyandıran “Submerged In Boiling Flesh”, dinler dinlemez beğendiğim, hemen çıkıp birkaç insan öldürüp eve döndüğüm şarkılar. Zaten bir şarkı isminde “Boiling Flesh” ibaresi varsa, ve bu bir death metal parçasıysa, bilin ki o şarkı olmuştur, istediğini veriyordur (bi “rööö” ver bakiym).
Son sırada “Infinite Misery” adlı yavaş bir enstrumantal var, ama grubun en sevdiğim üç dört şarkısından biri olan “From Skin To Liquid”i düşününce, bu onun yanında pek çekici gelmedi açıkçası.
Ben albümü beklediğimin üstünde buldum. Özellikle gitar kullanımı açısından pek çok benzer grubun örnek alması gereken bir performans var. Çok da uzatmaya gerek yok aslında. CANNIBAL CORPSE’un nasıl bir grup olduğunu, en azından death metal dinleyen herkes az çok bilir. O yüzden tek diyebileceğim, albümü son iki albümden daha iyi olarak gördüğüm.
Yamyam artık eskisi kadar aç değil belki, ama yine de yan odada rahatça uyunabileceğini sanmıyorum (gelmiş geçmiş en kötü kapanış cümlesi).
Loading ...
aynı zamanda en kötü kapaklı CC albümü. metal camiasında ilk 10 a bile girer bence :)
kapağı cidden kötü. seviyorum ben bu albümü. sanki albüme verilen not, bir ara daha yüksekti. acaba sonradan değiştirilmiş olma ihtimali var mı?
davulları gerçekten sıradan. “deeds of flesh” var bi de bunlar gibi. o gruptaki davul performansını da tekdüze bulurum. sadece hızlı. başka da bi şey yok.
19.04.2010
@like fire, hayır notu değişmedi.
26.05.2010
@like fire, haklısın death metalin özelliklede brutal halni yansıtan grupların davulcularında taka taka taka halinde giden bir tekdüzelik mevcuttur,ama bu türün doğasında bu var o ritme böyle davullar yazılabiliyor herhalde!??..
bu arada belirteyim deeds of flesh kandır candır brutal alemde…
6 banada çok az gibi geldi ve bllodthirst den sonraki en iyi albüm demişin ayrıca?
grubun gallery of suicide dan sonrasını açıkça pek beğenmiyorum, bloodthirst i ayırırsam gruba enjekte ettikleri o ritmik havayı gruba pek yakıştıramıyor ama onlardan 2.tomb of the mutileted beklemeninde hayal olacağını biliyorum maalesef!
26.05.2010
@deathless, evet Gore Obsessed ve Wretched Spawn’u sevmeyen bir insanım, o yüzdenden öyle demişimdir.
‘cannibalı seviyorum ama corpsegrinderın bögürmedigi yerleri’
6 normal bir not. Yine de Cannibal corpse’un nihayet adam gibi prodüksiyonlu albüme sahip olmasıyla bir de jack owen’dan kurtulmalarıyla büyük değişim geçirdiğine inanıyorum. Yıllardır tırt prodüksiyonlu albümlerden sonra erik rutan’ın elini öpüp başına koymaları lazım. Çok ekmek yediler bu albümden.
Five Nails Through The Neck, Purification by Fire, Death Walking Terror baya öküzleme şarkılar. bunların dışında sıradan cc şarkıları.
Gitarlar adeta kudurmuş.Aslında tüm parçalar leziz ama Brain removical device parçasına dikkati çekmekte fayda var.Kapak malesef cc tarzı değil ama müzik on numara.Sözleri ise muska yazıp kolye olarak takmakta huzur bulunabilir.Sen büyüksün CC.
azılı bi CC dinleyicisi değilim ama elimdeki CC albümünün hangisini açsam anca taka-taka-taka gidiyor davullar.albüm kütür kütür gidiyor ama davul atağı yok ortada
CC u dinlemek başlarda zor gelir.yıllar geçtikçe defalarca dinledikten sonra bağımlılık yapar.Bu arada bu KILL albümü gerçekten çok çok manyak bir albüm.bence cc un en iyi albümü her dinlediğimde yeni sesler keşfediyorum.Death severlere şiddetle tavsiye olunur.
07.09.2011
@Kaan, en iyi albümü derken?
07.09.2011
@comfortinBRUTALiTY, yani diğer cannibal corpse albümlerinden daha iyi.
07.09.2011
@in the court of the crimson king, allah razı olsun:)
07.09.2011
@in the court of the crimson king, sitenin aynştaynı sağol
Diğer albümlere göre daha bi ciğerini dağlıyor insanın.sabah dinlediğinde kahveye gerek kalmıyor akşam dinlendiğinde bira istetiyor:)kişisel yani.
polonyalı gitaristin kanalını izlerken şöyle birşeye denk geldim
http://www.youtube.com/watch?v=fRLx-VGmHtc&feature=channel
davulcu arkadaş da Türk imiş. Onca kasa rağmen en az paul m. kadar zorlanma ifadesi var nedense.
tek beğendiğim cc albümü
Torture ile birlikte en iyi Cannibal Corpse albümüdür bence. Puanım 10.
Gore Obsessed ve Gallery of Suicide’dan sonra en kötü Cannibal Corpse albümü diyebilirim. Yine de Purtification By Fire ve Make Them Suffer harika şarkılar. Puanım 6.5′tan 7.
Albüme zamanında 6 verilmiş. Bu albüm bugün çıksa Ahmet Saraçoğlu en az 8,5 verirdi diye düşünüyorum. Bence kemiksiz 9 puanlık bir albüm zira.
18.08.2023
@Erhan, +1
29.09.2023
@Erhan, 8
Aklıma bu albüm geldi. Şimdi herhangi bir parçası ile ufak bir playlist arası versem muhtemelen mağdur olurum. Mağdur olursam da bir şekilde mağdur ederim. Neyse şimdilik pas. Dinleme imkanı olan şu an yardırsın.