İlk demosu “When Hatred Comes To Life”ı 2005’te, ilk albümü “21th Century Killing Machine”i de 2006’da çıkaran “Tek Kişilik Ordu ve Ölümsüz Dörtlü”, geçtiğimiz yılın sonunda da “Christmas For The Lobotomizer” adlı EP’yi çıkarmıştı. Kariyerine böyle hızlı bir giriş yapan One Man Army and the Undead Quartet (OMAatUQ), geçtiğimiz Mart’ta da ikinci uzunçaları “Error In Evolution”ı piyasaya sürdü. İsveçli grubun en büyük promosyon malzemesi, tabii ki beklenmedik şekilde dağılan death/thrash canavarı The Crown’ın küllerinden doğmuş olması. The Crown’ı yakından takip edenler, mikrofonun başındaki o yırtıcı sesi nerede olsa tanırlar. Anlamış olacağınız gibi OMAatUQ, The Crown vokalisti Johan Lindstanrd’ın yeni grubu. Her ne kadar The Crown ile OMAatUQ’in müzikal anlamda çok az benzerlikleri olsa da, müziğin coştuğu bölümlerde yer yer kemik kıran The Crown tatları almak mümkün. Sonuçta iki grup da death metal etkilenimli thrash metal yapıyor, sadece agresiflik düzeyleri ve tehditkarlıkları farklı.

OMAatUQ, aslında gayet oturaklı bir imajla piyasaya çıktı. Korku-komedi filmi havası veren, hatta genel konsept olarak “Satanik Hollywood Metal” gibi şu an uydurduğum saçmalar saçması bir tabirle bile tarif edebileceğim grup, Slayer, Metallica, The Haunted ve The Crown’ın birleşimi diyebileceğimiz bir müzik icra ediyor. Nuclear Blast’in de olabildiği şekilde gazladığı OMAatUQ, sanırım, hatta umarım bu albümünde istediklerine kavuşur. Geçen sene Children of Bodom’un Avrupa turunda grubu destekleyen OMAatUQ, bu sayede hatırı sayılır bir kitlenin kendisinden haberdar olmasını sağlamıştı; eminim ki bu albüm sonrası da yine büyük bir grup altında turneye çıkacaklar (Nuclear Blast sağolsun) ve çok sayıda festivalde boy göstereceklerdir.

Şimdi albüme geçelim. “Error In Evolution”, son zamanlarda duyduğum belki de en büyük metal hitlerinden biri olan “Mine For The Taking”le açılıyor. Baştan sona nefis bir şarkı. İcrası basit, olabildiğince akılda kalıcı, nakaratı da tam anlamıyla konserlik. Özellikle Paradise Lost’un gaz yanını sevenlerin ölüp biteceği bir nakaratı var. Dinledim dinledim doyamadım. İkinci şarkı “Knight In Satan’s Service” bugüne kadarki en The Crown’sı OMAatUQ şarkısı olarak dikkat çekerken, albümde The Misfits benzeri punk tınılarına sahip parçalar da özellikle ilgiye değer. Şık açılış rifi ve seksenler enerjisiyle “Nightmare In Ashes and Blood” bunlardan en çok dikkat çekeni. Hakkı verilerek çalınan Alice Cooper cover’ı “He’s Back (The Man Behind The Mask)” ve son sıradaki, hit olma çabası gütmeyen oldschool’cu rüyası “Hail The King” de başarılı çalışmalar.

Şöyle bir araştırdığınızda, albümle ilgili yorumların her birinde farklı farklı şarkıların albümün en iyileri olarak gösterildiğini görüyorsunuz ve dört beş kritik okuduğunuzda, bir yorumcu tarafından çok iyi olarak nitelenmeyen hiçbir şarkı kalmadığını görüyorsunuz. E bu da bir grup için çok önemli bir övünç kaynağıdır olmalı. Ben bu kadar saf pozitif duygularla dolu olmasam ve “Error In Evolution”ı sadece “ oldukça iyi” olarak nitelesem de, oldschool bir yaklaşımla çalınmış ve içine death metal sosu katılmış thrash metal dinlemek isteyen herkesin bir şeyler bulacağı, çok sağlam bir vokal performansı ve daha da sağlam bir davulcu için dinlenmeyi hak eden bir albüm. Tabii bir de az önce bahsettiğim ve verdiğim puanın bir puan daha artmasını sağlayan “Mine For The Taking” var. Umarım en azından onu bir şekilde duyarsınız, çünkü cidden, of ki ne of.