Dünya müzik tarihi boyunca var olan her grupta yer almasıyla ünlü üstün insan Dan Swanö’nün sayısı hakikaten de bilinmeyen projelerinin günümüzdeki en ciddi olanı Nightingale, on üçüncü yılındaki yedinci albümüyle karşımızda. Çok kişi tarafından bilinmese de Nightingale, günümüzün en kral progresif rock gruplarından biri aslında. İflah olmaz ve rakip tanımaz bir yetmişler progresif rock manyağı olan Dan Swanö’nün onca death metal projesi arasından çıkıp parlayan Nightingale, sakin, kendi halinde, yüksek müzikalite barındıran ve her an her yerde dinlenebilecek müziğiyle uzun soluklu oluşunun sebebini de ortaya koyan, sevenin tam sevdiği, özel bir grup.

Grupta vokal ve gitar görevlerini üstlenen Dan’e, yine gitar ve klavyede kardeşi Dag Swano, Tom Nouga takma adıyla eşlik ediyor. Taptığım “I” albümleriyle kanımca en başarılı işlerini çıkaran ikili, “White Darkness”ta da kaideyi bozmuyor, “oha bu da ne!” dedirtmese de, birbirinden kaliteli şarkılarla dolu bir iş ortaya koyuyor. On şarkının onu da herhangi bir dinleyicinin favorisi olacak düzeyde, gayet doyurucu işler. Yerinde çalınmış davullar, şeker gibi sound’larla bezeli ve yetmişlerin sıcaklığını günümüze getiren klavyeler, sertlik dozu tam yerinde kullanılmış gitarlar ve tabii ki üstad Dan Swanö’nün kimseninkine benzemeyen kişilikli vokal yorumları. Nasıl yapıyor kimse bilmiyor, ama adam bir şekilde yer aldığı her şarkıyı ilginç kılacak bir şeyler buluyor. “White Darkness”da da en büyük koz bu vokaller demek mümkün. Bir kere dinleseniz bir daha unutmayacağınız, günlerce dilinize dolanacak nakaratlar, albümün de hemen benimsenmesine ve daha ikinci, üçüncü dinlemede, bilerek, eşlik ederek dinlenmesine olanak tanıyor.

İnanın ki gruba olan özel sempatimi bir kenara bırakarak, gayet objektif bir gözle, albümdeki her şarkının güzel olduğunu söyleyebiliyorum. Dediğim gibi yeri yerinden oynatan, akıllara durgunluk veren bir durum yok; zira grubun müziği böyle uçlarda işlere mahal verecek türde ihtişamlı bir müzik değil. Lakin ortada on adet çok güzel şarkı var ve elden gelen tek şey de bu gerçeği kabullenip müziğin keyfini çıkarmak.

Dan Swanö kimdir, neler yapmıştır, nasıl marka olmuştur, neden metal dünyasının sayılı isimlerinden biridir bilenler, her Swanö projesi gibi bu albümü de dinleyeceklerdir. Daha duymayanlar için “White Darkness”, “I” ile birlikte Nightingale’e başlamak için en uygun albüm diye düşünüyorum. Ayrıca Rush, U.F.O., Styx, Asia, Genesis, Spocks Beard, Gentle Giant, Marillion ve Yes gibi devleri sevenler de, günümüzde yapılan basite indirgenmiş ama kaliteli progresif rock müziklerden birini duymak adına Nightingale’e şans verebilirler.

Nevi şahsına münhasırlık, iyi bir şeydir.