Adını ilk kez birkaç sene önce duyduğum 13 yıllık Fransız melodik thrash metal grubu Lyzanxia, dördüncü albümü UNSU’yu 2006 Eylül’ünde yayınlamıştı. Zamanında kadrosunda, Fransız menşeili her grupta ve daha fazlasında yer almayı kendine görev edinen delişmen insan Dirk Verbauren’ı (özellikle Soilwork, Yyrkoon, Aborted ve Scarve’dan tanıyabilirsiniz) da barındırmış olan grup, iki kardeş gitaristten (ki vokalleri de bunlar yapıyor), bir basçıdan, bir de davulcudan oluşuyor. Bilimum grubun prodüktörlüğünü yapan Fredrik Nordström’ün ünlü mekanı Fredman stüdyolarında kaydedilen albüm, bunun sonucu olarak grup yanı başınızda çalıyormuş gibi canlı bir sound’a sahip.

Henüz dinleme şansı bulamadığım bir önceki “Mindcrimes”ın hep çok yüksek puanlar aldığına tanık olduktan sonra dinlediğim “UNSU”, bir önceki albümün neden yüksek puanlar aldığını açıklamış oldu. Grup en kısa tabiriyle melodik neo-thrash yapıyor. Yani The Haunted, Hatesphere gibi günümüz thrash gruplarının, Soilwork’ün akılda kalıcı nakaratlarıyla (ama Soilwork’deki kadar pamuk sesli değil nakaratlar) birleştirmesi gibi düşünebilirsiniz. Biliyorum günümüzde bu tür çok fazla benzer grup var ama Lyzanxia yaptığı işin farkında olan bir grup. Şimdiye dek adını duymamış olma olasılığınız yüksek olsa da, grup Fransa’dan kalkıp Amerika ve Kanada’yı bile turlamış.

Müziğe baktığımızda, gitarları ve vokalleri paylaşan Potvin biraderlerin sağlam rifler yazdıklarını ve bu riflerle oldukça başarılı besteler oluşturduklarını söylemek mümkün. Grubun benim açımdan en iyi yanı, Soilwork ve benzeri gruplar kadar nakaratlara abanmamış olmaları. Yani şarkılar “şu verse bölümü geçsin de o beklediğimiz nakarat gelsin” şeklinde değiller. Nakaratlar ilk duyuşta çok özellikli gelmeseler de, sonradan hoşunuza gidiyorlar ve bu yüzden de Soilwork türü gruplarda hissedilen “aşırı planlanmış şarkı” sorunundan kurtulmuş oluyoruz.

Bu açıdan grup “fiziğimle değil nakaratlarımla gündeme gelmek istiyorum” şeklinde davranmıyor ve artı puan topluyor. Her ne kadar “yavaş” dediğim bir yorum olsa da, ünlü metal dergisi/internet sitesi Brave Words&Bloody Knuckles’ın Lyzanxia hakkında “muhtemelen dünyadaki en iyi thrash riflerini yazan grup” demiş olduğunu da belirteyim (ama tabii ki yok böyle bir şey).

Şarkılara baktığımızda, benim favorilerm harika girişiyle “Strength Core”, az önce bahsettiğim “çaktırmadan çok güzel olan” nakaratlarıyla ilk iki şarkı “Wise Counselor” ve “Path Blade” ve nakarattaki efektli back vokalini çok sevdiğim “X-Modification”.

Gerek kayıt kalitesi, gerek de tarz olarak cayır cayır bir albüm olan UNSU, en başta Soilwork olmak üzere, yeni tarz In Flames, Scar Symmetry, The Haunted gibi grupların dinleyicilerine hitap ediyor. “Neo” ön ekini fazlasıyla hak eden ve tam anlamıyla modern bir müzik barındıran UNSU, baştan sona olmasa da bir kısım şarkısını ilerde de severek dinleyeceğim bir albüm.