Forumlarda kullandığımızı avatar kelimesinin aslında büyük bir megalomani kaynağı olduğunu biliyor muydunuz? Avatar Sankrit dilinde tanrıların yeryüzüne indiklerinde büründükleri kılıklara denmekteymiş.
Bu arkadaşların bir tanrılıklarını göremesek de, oldukça ümit vaadettiklerini rahatça söyleyebiliriz. 1987 ve 1986 doğumlu İsveçli beş gençten kurulu bu dört senelik grup, bugüne dek iki demo, bir de single çıkarmış.

Tanıtmaya çalıştığım bu albüm de 2006 yılı içerisinde çıktı, ya da çok yakında çıkacak.
Yaşlarına bakınca burun kıvıranlarınız olabilir belki. Açıkçası ben de daha ilk dinlememde “bu adamlar çok genç belli” diye düşündüm. Ama bu müziğin iyiliği-kötülüğü anlamında bir düşünce değildi. Bazı ufak beste sorunları, birkaç pek de gerek olmayan solo ve vokalistin clean vokal yaptığı 3-4 saniyelik bir bölüm, bunu anlamama yetti. Ancak bunlar olayın önemsiz tarafları. Asıl önemli olan, bu gençlerin gayet iyi çalıyor olmaları. Gitaristler başta olmak üzere, İsveçliler’in bu konularda doğuştan gelen yeteneklerini kanıtlarcasına güzel çalan elemanlar, her ne kadar internet sitelerindeki profillerinde oldukça çocuksu laflar etseler de, Avatar’ın kısa sürede büyükçe bir grubun altında turlayabilecek kapasiteye geleceklerine inanıyorum.

Grup en çok Darkest Hour’u ve eski dönem In Flames’i anıtsa da, bugüne dek duyduğum melodik death metal grupları arasında Darkest Hour’a en çok benzeyen grup Avatar diyebilirim.
Gerek gitaristlerin solo atabilme kabiliyetleri, gerek davulcu ve gitaristlerin stilleri, Darkest Hour’u oldukça andırıyor. Vokalist ise daha çok Tompa’yı hatırlattı. Biraz daha cılız (hani Tompa’nın sesi bazen hafif ağlamaklı gibi olur ya –“…to rid the earth of the filth! To rid the earth of the lies! (“Cold”… of ne güzeldir o.)- işte bu gencin sesi de çoğunlukla o şekilde çıkıyor, bunun sebebi de on sekiz yaşında olması ve doğal olarak sesinin daha tam kalınlaşmamış olması. Ama ben oldukça beğendiğimi söyleyebilirim. En azından olayı biliyor, ona göre söylüyor.

Şarkılara geçtiğimizde on bir adet şarkı görüyoruz. Hepsi aynı kalibrede olmasalar da, özellikle albümün ilk yarısı, “çocukların” yaşlarını da düşününce fazlasıyla iyi. İlk ikisi özellikle mükemmel olmak üzere, ilk beş şarkıya bakıldığında gençlerdeki potansiyeli görmemek mümkün değil. Grubu örneklemek için tek bir şarkı gerekirse, single olarak da çıkan ikinci şarkı “And I Bid You Farewell”ın adını verebilirim. Kesinlikle mükemmel bir melodisi olan bu şarkı, her ne kadar bildiğimiz klasik melodik death metal kalıpları içerisinde olsa da, bulunan orijinal ve coşkulu melodi çok iyi kullanılmış ve son derece başarılı bir şarkı ortaya çıkmış. Bu melodiyi dakikalarca dinleyebilirim. Beğendiğim diğer bir şarkı da “The Willy”. Bu parça da grubun adını duyurmaya meyilli olduğunu gösteren bir şarkı. Özellikle nakarat arkasındaki akorlara hasta olduğumu söyleyebilirim. Yırtıcı bir vokalle de beslenince, 0.22’de giren nakarat gerçekten de akla kazınan ve grubun yaşından büyük işlere kalkıştığını gösteren bir işaret olarak göze (kulağa) çarpıyor.

Her ne kadar albümün ikinci yarısında ilk yarıdaki yaratıcılık aynı oranda devam etmese de, grubun daha ilk albümleriyle verdikleri “bizde gerekli potansiyel fazlasıyla var” mesajı gün gibi ortada. Eminim ki grubun adı ilerleyen yıllarda daha çok duyulacaktır.

İyi bir melodik death metal albümü. Özellikle grup üyeleriyle aynı yaşlarda olan ve müzik yapan/yapmak isteyen arkadaşlara bir kulak vermelerini öneririm. Bu çocukların neredeyse iki katı yaşta olup da bu müziğin yarısını yapamayanlar var.

Mükemmel değil, ama eksiklerin ilerde kapatılacağı potansiyeli albümün her anından okunabiliyor. Aferin gençler aynen devam.