Yeni nesil Amerikan metali ya da Neo-Thrash deyin, son yıllarda Amerika’dan çıkan benzer türde gruplar dünya metal piyasasına belli bir hareket getirmiş durumda. Bazıları gerçekten çok iyi ve bu türe yeni bir soluk getirecek nitelikte olsa da, bu rüzgarın gazıyla ortaya çıkan ve sıradanlığın çok ötesine gidemeyen pek çok grup da var.
Her ne kadar As I Lay Dying için bu ikinci tanımı kullanmak biraz acımasızlık olursa da, grubun albümlerinin vasat ile vasatın üstü arasında gezindiğini inkar etmek de pek mümkün değil gibime geliyor. Bir önceki “Frail Words Collapse”da da “94 Hours” gibi mükemmel şarkılar vardı. Gazsa gaz, enerjiyse enerji. Ama bir yerden sonra şarkılar gerçekten de kendilerini tekrar etmeye başlıyor ve giderek kişiliklerini kaybediyorlardı. Yani demek istediğim bu şarkılara benzer şarkıları kısa sürede ve fazla sayıda yapmak mümkündü.
“Shadows Are Security”de de durum pek farklı değil. Albüm “Meaning In Tragedy” ve “Confined” gibi hoş, “Losing Sight”, “The Darkest Nights” ve “Empty Hearts” gibi bayağı hoş, ve “The Truth Of My Perception” gibi çok başarılı şarkılar barındırsa da, ve her şarkıda kulağı okşayan riff’ler olsa da, her şarkının ayrı birer karakteri olduğunu ve dinleyiciye farklı boyutlar açtığını söylemek zor.
Başındaki 2 dakikalık efekti saymazsak 4 dakika olan son şarkı “Illusions” ve yine 4 dakikalık “Repeating Yesterday”in albümün en uzun şarkıları olduğunu söylersek sanırım kafanızda albümle ilgili bir fikir oluşur. Şarkıların ortalama süresi 3,5 dakikanın altında. Bu da ister istemez çeşitliliği ve özgünlüğü kısıtılıyor. Çünkü şarkılar aynı kek kalıbına dökülmüş, ama bazısına (e sabahın 6’sında kahvaltı etmeden kritik yazınca böyle oluyor) fındık, bazısına kakao konmuş keklere benziyor (ya da benzemiyor).
Listelerde başarıyla ilerleyen bir albüm olmasına rağmen, bu tür içinde bundan 10 yıl sonra bile dinleyeceğim albümler çıkarken “Shadows Are Security”ye yüksek bir puan vermek bana pek de mantıklı gelmiyor.
Kötü değil. Hatta çok iyi yerleri de var. Ama günün birinde kafamda “şu albümü baştan sona bir daha dinleyeyim” gibi bir düşünce belirir mi, ondan pek emin değilim.
4 yıl sonra sonra, yazıyı siteye girerken gelen ekleme…
Bir kere bile dinlemedim.
5.5 cok az lan
Kendi tarzında güzel bir albüm bence. metalcore dalında ezici bir albüm
@heat: halkın oyu da 6,5′u bulmamış ama. :) Daha iyi bi günümde ben de 6-6,5 verebilirdim aslında, ama demek ki çok baymışım o aralar. “An Ocean Between Us” daha iyi bence.
bi ara paso 1 verenler çogunluktaydı ondandır o:D as i lay dying in son iki albumu metalcore turu için bence üst düzey albümlerdir birbirinin kopyası olan 365748 tane metalcore grubunun yanında as i lay dying feci sivriliyor bence god forbid e sıradan shadows fall a vasat diyebiliriz ama as i lay dying iyidir bea..8 dir notum…
hayatımda dinlediğim en klişe metalcore albümlerinden biriydi bu, ki o dönem en heyecanla beklediğim albümdü ama bi kaç şarkı hariç çok hayalkırıklığına uğramıştım. bence de puanını hakediyor. hele ahmetin dediği gibi “an ocean between us” varken adını bile anmamak lazım.
Hayret ben de bu albümü An Ocean Between Us’a göre daha başarılı buluyorum :D Abartılmamış ‘clean’ vokal kullanımı olsun, bir anda giren vurucu melodiler olsun gayet hoş vakit geçirten (höh! film mi lan bu?) güzel bir albüm.Ayrıca Confined’ı defalarca dinlesem de sıkılmayacağım ender şarkılardan.
Belli başlı, kendi içinde tarzını oturtmuş gruplar dışında metalcore dinleyen bir insan olmadığımdan olsa gerek albümü başarılı buluyorum.Ha çok süper bir albüm hacı diyecek halim yok tabi.7 yeter bu Jesuscı arkadaşlara :)
An Ocean Between Us’ın yanında esamesi okunmayacak bir albüm bana göre de. O albümün bir kritiği eklense daha hayırlı olur aslında :)
Bu albümü yazayım derken gördüm kritiği. 5,5 bana da pek az geldi. Through Struggle olsun Reflection olsun, The Truth of my Perception olsun bence baya güzel parçalar. Türün kendisinin çok bi skime yaramadığını düşünürsek, buna rağmen güzel şarkılar olması albümün başarılı olduğunu gösteriyor bana. Albümden ziyade türün kısırlığına puan verilmiş diye düşünüyorum.
7 virdim ben netekim. Baya güzel riffler falan var lan gaza geldim gene.
metalcore denilen türü 2 3 grup harici sevmeyen biri olarak bunu söylemem ne kadar doğru bilmem ama bence not fazla bile. ilk çıktığı dönem dinledim albümü sadece Through Struggle parçası hoşuma gitti. bir tek o şarkı içinde 3 veririm en fazla. bu arada metalcore sevmiyor olmam mermer kafa metalci önyargısı gibi bir şey değildir kesinlikle. her 10 deathcore grubundan 7 8 tanesini beğenipte koskoca metalcore camiasından 2 3 grup sevmem tamamen zevk meselesi.
25.10.2010
@ismail vilehand, İsmail kardeş Metalcore sorun değilde öküz gibi brutal verse’den sonra clean nakarata geçmeleri hakikaten berbat birşey.
25.10.2010
@Avcı, o dediğini gerçekten iyi yapan gruplarda var ama As I Lay Dying bunlardan biri asla değil. mesela son 2 albümdür pek kullanmasalarda Bleeding Through cleanleri ayakta alkışlanıcak cinstendi. Fear Factory’ye ise hiç girmiyorum onlar canımız ciğerimiz zaten.
8 verilir bu albüme ama bence en iyi albümleri An Ocean Between Us
Grubu yillardir bilmeme karsin albumu yeni dinliyorum. Kritikte de bahsedildigi gibi parcalarin cogu ayni kaliptan cikma gibi. istisnai bir veya iki parca disinda.
Parcalar vasat belki ama bence degil metalcore’un, belki de tum turler arasinda en saglam breakdown bolumleri bu heriflerden cikiyor. (through struggle, empty hearts )